به گزارش خبرگزاری فرانسه این رویداد برگزار شده در تاریخ 10/10/10 که "جشن کار جهانی" نامیده شده است، از استرالیا و نیوزیلند شروع شد و در سراسر کره زمین به صورت بیش از 7000 رویداد اجتماعی در بیش از 188 کشور ادامه یافت
بیل مک‌کیبن یکی از بنیانگذاران کارزار 350.org در این باره گفت: "تنها کشورهایی در این رویداد شرکت نکردند، گینه استوایی، سان‌مارینو و کره شمالی هستند، بنابراین روشن است که این اقدام گسترده‌ترین روز فعالیت زیست‌محیطی است."
"و تا جایی که می‌توانیم بگوییم این رویداد گسترده‌ترین روز مشارکت مدنی در مورد هر موضوعی در تاریخ این سیاره است."
این رویداد در همراهی با تلاش‌های درازمدت سازمان ملل برای ایجاد یک پیمان جهانی برای مقابله با گرمایش جهانی است که به مانع برخورده است، و مک‌کابین گفت با اینکه سازمان‌هندگان نگران بودند که مردم از به خاطر این ناکامی احساس نومیدی کنند، عکس این قضییه اتفاق افتاد.
او گفت: "مردم احساس نومیدی می‌کردند اما این نومیدی را به اقدامی عملی بدل کردند. آنها تصمیم گرفتند که به رهبران‌شان نشان داد که رهبری چگونه باید باشد."
در برلین، پایتخت آلمان، حدود 30 نفردر دروازه براندنبورگ، یک یادمان مشهور شهر، جمع شدند و یک دوشاخ غول‌آسای نمادین را از یک ماکت نیروگاه بیرون آوردند و آن را به یک صفحه خورشیدی و یک توربین بادی متصل کردند.
در پکن، صدها داوطلب در شهر به راه افتادند و زباله‌ها را به عنوان "نمادی از اینکه چقدر ماده زائد در فضایی عمومی وجود دارد" جمع‌آوری کردند.
بیش از 30000 دانشجو از 200 دانشگاه چین در یک برنامه ملی که خواستار فعالیت برای جلوگیری از تغییرات آب و هوایی از طرق اقدامات عملی، مانند جمع‌آوری زباله‌ها از مکان‌های عمومی است، شرکت کردند.
به گفته فعالان زیست‌محیطی این بزرگترین نمایش از یک اقدام زیست‌محیطی در تاریخ چین است.
در فیلیپین، هزاران نفر در پایتخت مانیل به راهپیمایی پیوستند که هدف آن افزایش آگاهی در مورد رودخانه پاسیگ، یک آبراهه عمده که به شدت آلوده است- بود.
در پایتخت کنیا، نایروبی، بین 150 تا 200 نفر در یک بازار در منطقه فقیرنشین شهر تظراهرات کردند و نهال و درخت برای کاشتن خریدند.
در رم، سازماندهندگان یک بنر بزرگ را در باع‌های "ویلا بورژه" باز کردند که روی آن نوشته شده بود "بدون دی‌اکسید کربن، بدون مه‌دود ترافیک، بدون مسابقه اتومبیل‌رانی فرمول یک در رم" و دانشجویان خارجی قرار است خیابان‌های اطراف دانشگاه‌های‌شان را از زباله‌ها پاک کنند.
در لیسبون، یک گروه زیست‌محیطی محلی به نام Quercus یک تجمع از دوچرخه‌سواران را در کناره رودخانه تاگوس ترتیب داد به طوری که شمار آنها به 350 برسد و فعالان در جنوب پرتغال قرار است 350 درخت صنوبر را در محلی که قبلا یک زباله‌دانی غیرقانونی بود، بکارند.
کارزار 350.org نامش را از غلطتی از دی‌اکسیدکربن در جو زمین که دانشمندان ان را حد ایمنی برای انسان‌ها می‌دانند، گرفته است و هدف آن تشویق فعالیت‌های بین‌المللی برای مقابله با تغییرات آب و هوایی کره زمین است.
در استکهلم، گروهی از مشارکت‌کنندگان از جنبش‌های بوم‌شناختی متفاوت در میانه روز در میدان اصلی پایتخت سوئد گرد آمدند و گردهم‌آیی هم در یک کافه انجام شد.
در اروپا که اغلب پیشگام فشار بین‌المللی برای ایجاد حدود سخت‌تر برای الودگی است، میزان مشارکت‌کنندگان یکسان نبود و در شهرهای بزرگی مانند پاریس و لندن تعداد افراد مشارکت‌کننده کم بود.
