حمام شیخ بهایی در اصفهان یکی از شاهکارهای معماری ایرانی و مهندسی جهان است. این حمام که مربوط به دوره صفویه است با مهندسی شیخ‌بهایی ساخته شده است.
این حمام اسرار آمیز خزینه‌ای دارد که آب آن خودکار و بدون مصرف انرژی مستقیم گرم می‌شده است.
آب این حمام با سیستم دم و گاز یعنی از گاز متان فاضلاب مسجد جامع و چکیدن روغن عصارخانه شیخ‌بهایی که در مجاورت حمام قرار دارد روشن می‌شده است.
عصارخانه محلی برای تهیه روغن از دانه‌های روغن بوده است. این حمام با استفاده از این سیستم پیچیده مهندسی به مدت طولانی تنها با یک شمع روشن می‌شده است.
حمام شیخ بهایی در شعاع یکصد متری جنوب گنبد نظام‌الملک (جنوب مسجد جامع عتیق) در محله در‌دست قرار دارد. تاریخ ساخت آن را سال 1065 عنوان می‌کنند.
حمام شیخ بهایی بنایی عمومی بوده که به مرور در تصرف اشخاص درآمده و گفته می‌شود زمانی حتی کارگر حمام نیز ادعایی از حمام داشته است.
عکس از خسرو خالقی - مهر
