در كشورهاي پيشرفته به ازاي هر 1000 نفر جمعيت، سه نفر پرستار وجود دارد در حالي كه در ايران به ازاي هر۱۰۰۰ نفر، نه دهم پرستار مشغول فعاليت است. بر اساس استانداردهاي جهاني بايد تعداد نيروي پرستاري سه برابر كادر پزشكي باشد
شش قرن پيش از ميلاد مسيح، در هندوستان فردي مي توانست در علم پرستاري وارد شود كه از چهار مقوله آشنايي به علم دارو، داشتن روح فداكاري نسبت به بيمار و روح پاك و چشم پاك برخوردار باشد. اين جمله رئيس سازمان نظام پرستاري است كه به مناسبت روز پرستار در جمع خبرنگاران مي گويد: پرستاران، به عنوان يكي از پايه هاي اساسي وزارت بهداشت و درمان همواره مورد بي مهري واقع شده اند، طوري كه تنها نامگذاري يك روز به عنوان روز پرستار نمي تواند خدمات بي چشمداشت آنها را پاسخ دهد.
خيلي سخت است كه در سالروز پرستار بشنويم در زابل پنج پرستار زن به علت فشار زياد دچار سقط جنين شده اند و اما تا رسيدن كامل اين گروه شغلي به استانداردهاي جهاني، فاصله ها داريم.
در جوامع در حال توسعه، پيشرفته و فراصنعتي همواره مقوله بهداشت و درمان و آموزش مورد اهميت بوده است،  اين در حاليست كه در ساير بخش هاي خدماتي و صنعتي با جايگزين كردن ابزار به جاي انسان به پيشرفت نايل شديم ولي در مقوله آموزش و بويژه خدمات پرستاري نتوانسته ايم چيزي جز انسان را جايگزين آن كنيم.
در اثر يك آموزش و فرهنگ خوب، كليد تمام گنج هاي پيدا و ناپيدا باز مي شود و انسان براحتي مي تواند خودش را به استانداردهاي جهاني نزديك كند.
انسان سالم، محور توسعه است و  آموزش خوب، زندگي سالم را با كيفيت تر مي كند. زماني كه انسان سالم در جامعه نباشد نه آموزش، نه قضاوت و نه امنيت خوبي خواهيم داشت.
در اين ميان نمي توان پرستاري را با ساير مشاغل خدماتي همتراز دانست.
در بخش بهداشت و درمان، پرستار با فردي به نام بيمار مواجه است و او نيازمند كمك در همان لحظه است و شغل پرستاري يك خدمت كاملا كيفي است و قابل مقايسه با ساير مشاغل در بخش هاي ديگر اقتصادي نيست.
غضنفر ميرزا بيگي، رئيس سازمان نظام پرستاري داشتن انگيزه كار در حرفه پرستاري را مهم مي داند و مي گويد: ارزش افزوده مشاغلي مثل پرستاري رفاه اجتماعي است و هر چقدر خدمات پرستاري با كيفيت ارائه شود، مردم از امنيت خاطر بهتري برخوردار خواهند شد.  اينگونه به نظر مي رسد كه نه سازمان مديريت و برنامه ريزي و نه معاونت سلامت وزارت بهداشت، شغل پرستاري را نمي شناسند و هيچ تمايلي براي دانستن اين مطلب هم ندارند. متاسفانه در حوزه نظام ارجاع در كشور باز هم پرستاران و مردم ناديده گرفته شده اند. هدف از نظام ارجاع در كشور تنها اين بود كه 500 ميليارد تومان كه به اين بخش اختصاص داده شده، خرج كرد و همچنين تعدادي از پزشكان عمومي بيكار داراي شغل شوند.  اگرچه نظام ارجاع در كشور مقوله مهمي است و اعتقاد بر اين است كه نظام ارجاع كارآمد براي بهبود بخش سلامت و نظام سلامت نقش مهمي است، ولي در اثر عدم سياستگذاري در اين طرح هم ، مشكلات عديده اي وجود دارد.
از طرف ديگر خصوصي سازي در بيمارستان ها، كشور را با فاجعه بزرگي روبه رو كرده است.
غضنفر ميرزابيگي، مي گويد: سيستم بهداشت و نظام سلامت از مشكلات متعددي رنج مي برد و در حال حاضر عمده ترين مشكل بخش سلامت مقوله خصوصي سازي است. وي با اشاره به اينكه نقش پرستار در درمان محوري خلاصه نمي شود، مي گويد: در تمام دنيا پرستار فردي است كه در حيطه بهداشت و درمان از سطح پيشگيري تا بازتواني حضور فعال و موثر دارد. نبود يك سياست واحد و منسجم در رابطه با نوع كار حرفه پرستاري در قانون كار و همچنين تعدد و تكثر قوانين و مقررات اداري، سبب شده كه در كشور نتوانيم آن طور كه در شان مردم است، به آنها خدمات پرستاري ارايه دهيم.
مشكل نظام سلامت كشور، عدم پرداختن كامل به همه ابعاد نظام سلامت و نقش پرستار در اين عرصه است. در اين بين افرادي كه مسئول نظام سلامت در كشور هستند احساس مسئوليت نمي كنند. اگر فكري به حال وضعيت موجود نشود در آينده قطعا مشكلات متعددي براي مردم به وجود خواهد آمد.
حاتم احمدوند، كارشناس دفتر امور پرستاري وزارت بهداشت مي گويد: مسئولان تراز اول كشور به اين مهم دست يافته اند كه نظام سلامت كشور دچار مشكلات است و تنها وزارت بهداشت مسئول امر سلامت نيست بلكه همكاري بين بخشي خيلي از سازمان ها را مي طلبد.
احمدوند، تشكيل نظام پرستاري در سال 81 را اتفاق ميمون و مباركي مي داند و مي گويد: مشكلات پرستاران مربوط به يكي دو سال اخير نمي شود. از قبل هم اين مسائل وجود داشته ولي در سالهاي اخير به دليل مشخص شدن متولي اين امر، بيشتر به اين مقوله اهميت داده مي شود.
كارشناسان دفتر پرستاري وزارت بهداشت به همراه سازمان نظام پرستاري، دو سال پيش در مورد 8 مشكل پرستاري به توافق رسيدند، طي اين بررسي ها نتايجي كسب شد، ولي هيچ يك از ارگان هاي مذكور نتايج را صد درصد رضايتبخش و مطلوب ارزيابي نكردند.
استخدام 30 هزار كادر بهداشت و درمان از جمله مطالبات مطرح شده در كميسيون مجلس بوده است . گفتني است طبق پيشنهاد دفتر امور پرستاري وزارت بهداشت و سازمان نظام پرستاري 8/1 نيروي انساني به ازاي تخت فعال است.
محمد شريفي مقدم، معاون اجتماعي فرهنگي سازمان نظام پرستاري با بيان اينكه اين سازمان تا كنون تمام تلاش خود را براي تحقق مطالبات پرستاري انجام داده است، مي گويد: در بحث نيروي انساني به  رغم مقاومت زيادي كه وجود داشته به موفقيت هايي نايل شديم و اميدواريم كه هرچه زودتر شوراي نگهبان اين مصوبه را تاييد كند تا وضعيت پرستاران بهتر شود.
با توجه به اينكه دولت از سال 76 وزارت بهداشت را موظف به آموزش كادر پرستاري كرد، ولي متاسفانه كوچكترين قدمي از سال 76 تا كنون در خصوص مسير آموزش كشور برداشته نشده است.
اعتراضات سال گذشته پرستاران نسبت به پايين بودن حقوقشان سبب شده كه دولت براي هماهنگي حقوق كارمندان كشور، نظام هماهنگ حقوق را در كشور به اجرا درآورد. متاسفانه آنچه از محتواي نظام هماهنگ مشاهده مي شود، تغييرات عمده اي در آن ديده نمي شود.
اين مسئله براي سازمان مديريت و برنامه ريزي كاملا روشن شده است كه 30 درصد از كاركنان بهداشت و درمان از جمله پرستاران نسبت به ساير كارمندان دولت از حقوق پايين تري برخوردار هستند. اما متاسفانه مباني پرداخت ها در كشور ما ميزان درآمد سازمان ها و ارگان هاست و در بسياري از موارد مشاهده مي شود كه ارزش آهن از جان انسان ها بيشتر مي شود؛ متاسفانه تا زماني كه اين تفكر بر جامعه ما حاكم باشد، راه به جايي نخواهيم برد.
شيفت هاي غير معمول در حرفه پرستاري - يكي از مشكلات اين حرفه كار در ايام تعطيل و شيفت هاي شب - پرستاران را دچار عوارض روحي - رواني و بي خوابي هاي مزمن مي كند و در نهايت باعث بر هم خوردن ريتم بيولوژيك آنان مي شود.
به  رغم سختي كار در شيفت غير معمول، دريافتي پرستاران ناچيز و در طول يك ماه تنها 4 هزار و 500 تومان است. اين در حالي است كه در سال گذشته تنها 10 تا 15 درصد سختي كار به حقوق پرستاران اضافه شد.
به نظر مي رسد كه نگاه قانونگذار به سيستم بهداشت و درمان اينگونه است كه مسئوليت حفظ جان بيمار براي سيستم مهم نيست كه براي آن ارزش قائل نيستند.
در حال حاضر در دنيا پرستاران جزو بالاترين رده هاي درآمدي هستند ولي متاسفانه در كشور ما ميزان درآمد ناشي از توليد يا نفوذ در سيستم هاي تاثيرگذار ملاك پرداخت هاست.
طبق گزارشي كه ICN در سال گذشته منتشر كرد، براي رسيدن به وضعيت مطلوب و كاهش ميزان مرگ و مير در بيمارستان ها بايد به ازاي هر 4 بيمار يك پرستار در يك شيفت داشته باشيم. اگر به 6 بيمار برسد ميزان مرگ و مير بعد از يك ماه به 16 درصد و اگر تعداد بيمار به 8 بيمار افزايش پيدا كند، ميزان مرگ و مير در يك ماه بستري به 30 درصد افزايش مي يابد. در حال حاضر در بيمارستان هاي كشور 7 دهم پرسنل به ازاي يك بيمار در سه شيفت وجود دارد كه با استانداردهاي جهاني بسيار فاصله داريم.
در كشورهاي پيشرفته به ازاي هر يكهزار نفر جمعيت، سه نفر پرستار وجود دارد در حالي كه در كشور ما به ازاي هر يكهزار نفر، نه دهم پرستار مشغول فعاليت است.
بر اساس استانداردهاي جهاني بايد تعداد نيروي پرستاري سه برابر كادر پزشكي باشد. در شرايط كنوني در ايران به ازاي 80 هزار پزشك شاغل، تنها 70 هزار پرستار مشغول به كار هستند.
با توجه به نزديك شدن جمعيت كشور به مرز 70 ميليون، نياز جامعه براي دريافت حداقل ارائه خدمات سلامت به 210 هزار پرستار در كشور است.
نتايج تحقيقات حاكي از آن است كه با ميانگين 12 سال خدمت،  پرستار دچار مشكلاتي همچون آرتروز، ديسك كمر، هپاتيت و ايدز است.
هرچند كه مجوز استخدام 30 هزار نيروي كادر بهداشت و درمان از سوي دولت صادر شده است، ولي هنوز اين ميزان جوابگوي نياز مردم نيست زيرا كشوري كه قرار است در 20 سال آينده قدرت اول خاور ميانه در مسايل اقتصادي و فرهنگي باشد، نبايد در مسايل بهداشتي و درماني دچار مشكل باشد كه همرديف كشورهاي عقب مانده محسوب شود.
شريفي مقدم مي گويد: در گذشته در مقوله سلامت اينگونه به نظر مي رسيد كه با خريد و پيشرفت تكنولوژي مي توانيم سطح سلامت مردم را افزايش دهيم ولي در حال حاضر از سه سطح پيشگيري ، درمان و توانبخشي كه در سلامت نقش دارند، دولت ها تمام بودجه و انرژي خود را در سطح پيشگيري صرف مي كنند.
به عنوان مثال به  رغم اينكه تكنولوژي در زمينه قلب و عروق پيشرفت كرده است، ولي همواره به مردم توصيه مي شود كه با رژيم غذايي درست و ورزش از بيماري هاي قلبي عروقي جلوگيري كنند.
در حالي كه در دنيا بيشترين نيروي پرستار در سطح پيشگيري مشغول فعاليت هستند، در كشور ما حتي يك پرستار در اين سطح وجود ندارد. مسئولان سازمان نظام پرستاري معتقدند: با توجه به اينكه در گذشته سيستم بهداشت و درمان بر بيمار محوري حاكم بود، با حضور پرستاران در هر سه سطح مي توانيم از شيوع و گسترش بسياري از بيماري ها جلوگيري كنيم.
ميرزا بيگي مي گويد:   وزارت بهداشت در گذشته تجويز 57 قلم دارو به بهورزان داده بدون اينكه تسلط به علم داروشناسي - فيزيولوژي داشته باشند. اگر با همان نگاهي كه در مقوله دادن اختيارات بهداشت و درمان به بهورز داريم اين وظيفه را به پرستار بهداشت جامعه سوق بدهيم، قطعا به نتايج بهتري مي رسيم و همچنين به تعهدات بين المللي نيز عمل كرده ايم.
طبق تعهدات بين المللي مي بايست تا سال 2000 دارندگان مدرك تحصيلي كه به مردم خدمات بهداشتي درماني ارائه مي كنند را كارشناس تعريف كنيم كه ايران اين سند را امضا كرده ولي متاسفانه تا كنون به تعهد خود عمل نكرده است.
اگر در هر خانه بهداشت تنها يك پرستار قرار گيرد، در بعد اشتغالزايي 16 هزار و 400 نفر اشتغالزايي و در بعد بهداشت و درمان براي مردم مناطق محروم انقلاب بهداشتي درماني به وجود مي آيد.
در حالي كه در شرايط كنوني 70 درصد جمعيت كشور جوان هستند، در سال 1410 هجري شمسي كشور با بحران سالمندي رو به رو مي شود و از طرفي در يكي از نماد سطح سوم كه بهزيستي است، تنها 105 پرستار مشغول هستند و اين مسئله ما را در آينده با فاجعه بزرگي رو به رو خواهد كرد .
   متاسفانه حضور پرستاران در سطح پيشگيري و بازتواني در كشور ديده نمي شود و در سطح درمان نيز تعريف درستي از آن نشده است و ما با استانداردهاي جهاني فاصله داريم.
حضور پرستار در كاهش سرانه هزينه هاي درماني مردم و همچنين اتلاف هزينه هاي جاني و مالي مردم تاثيرگذار خواهد بود.

مركز پژوهش سرطان انگليس در پژوهشي اعلام كرد كه دختران بيش از پسران به سلامت غذاي خود اهميت مي دهند.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) ـ منطقه خوزستان ـ در مطالعه اي كه با حضور يكهزار و۳۰۰ كودك 4 تا 16 ساله انجام شد، مشخص شد كه پسران بيش از دختران به خوردن غذاهاي چرب و شيرين بها مي دهند و كمتر ميوه و سبزيجات مصرف مي كنند.
اين پژوهش كه در نشريه British Journal of Nutrition به چاپ رسيده خاطرنشان مي كند كه مصرف مداوم ميوه و سبزيجات در جلوگيري از بروز و ابتلا به انواع سرطان تاثير مي گذارد.
لوسي كوك اين طرح را هدايت كرده، در عين حال تصريح كرده است كه در بين غذاهايي كه دختران به عنوان غذاي مورد علاقه خود فهرست كرده اند، ميانگين همچنان كمتر از آن چيزي است كه براي سلامت غذايي لازم است.
به تاكيد كوك، لزوم اهميت آموزش تغذيه در مدارس در چنين مواقعي مشخص مي شود.

وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي اعتقاد دارد: رئيس جمهور آينده با رفع بي عدالتي و فقر با مرگ ناجوانمردانه مادران و كودكان مبارزه كند.
دكتر مسعود پزشكيان در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران، اظهار كرد: بر اساس شعاري كه روساي جمهور سراسر دنيا در سازمان ملل امضا كرده اند، انتظار ما ريشه كني فقر، گرسنگي، بي عدالتي و جهل و ناداني در جامعه است.
وي  افزود: رئيس جمهور آينده بايد با تلاش خود و با ايجاد محيطي امن و سالم، از مرگ و مير كودكان و مادران پيشگيري كند و با كنترل بيماري هاي واگيردار مانع از تحت الشعاع قرار گرفتن اقتصاد و فرهنگ جامعه شود، اين در حالي است كه در شرايط كنوني، ايدز، مالاريا و بيماري هاي واگيردار به عنوان يك خطر جدي در دنيا اعلام شده اند.
پزشكيان ادامه داد: رئيس جمهور آينده ضمن تلاش براي ايجاد اقتصاد برابر و مناسب و از بين رفتن شكاف هاي عميق طبقاتي بايد تلاش خود را در جهت رفع گرسنگي، بي عدالتي و فقر مصروف كند، تا مرگ ناجوانمردانه، دامن كودكان و مادران را نگيرد كه در اين صورت است كه به جامعه توسعه يافته و سالم دست مي يابيم.

افزايش آنفلوآنزاي مرغي در شرق آسيا
شمار مبتلايان به ويروس آنفلوآنزاي مرغي در شرق آسيا روز به روز در حال افزايش است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در كوالالامپور، مقامات بهداشتي كشورهاي منطقه به طور متوالي با صدور بيانيه هاي مختلف از ابتلاي شهروندان خود به اين بيماري خبر مي دهند. در آخرين تحولات مربوط به شيوع اين بيماري در منطقه شرق آسيا، وزارت بهداشت ويتنام اعلام كرد كه از زمان آغاز شيوع بيماري آنفلوآنزاي مرغي در ويتنام، از سال گذشته تا كنون 52 نفر از شهروندان اين كشور در 21 شهر مختلف به اين بيماري مبتلا شده اند.
وزارت بهداشت ويتنام در اين بياينه ابتلاي 52 نفر از شهروندان اين كشور به بيماري آنفلوآنزاي مرغي را تاييد كرده است.
به گزارش خبرنگار ايسنا از كوالالامپور، شرق آسيا به سبب ويژگي هاي خاص، آبستن حادثه ناگواري درباره شيوع بيماري آنفلوآنزاي مرغي در انسان است.
براساس همين گزارش، از آغاز سال 2004 تا كنون شيوع بيماري آنفلوآنزاي مرغي در شرق آسيا ميليون ها دلار خسارت به واحدهاي صنعتي توليد و پرورش طيور وارد كرده است، اما خسارات اقتصادي در مقايسه با خطر روز افزوني كه اين بيماري براي بهداشت عمومي فراهم كرده، بسيار ناچيز است.
از آغاز شيوع اين بيماري در شرق آسيا، شمار زيادي از شهروندان كه سابقه تماس مستقيم با طيور مبتلا را داشته اند به اين بيماري كشنده مبتلا و اكثر آنان جان خود را از دست داده اند.
خوشبختانه تا كنون مدارك علمي قانع كننده اي مبني بر احتمال سرايت اين بيماري از انسان به انسان به دست نيامده، اما نگراني ها درباره بروز چنين حالتي روز به روز در حال افزايش است.
پرورش خوك در شرق آسيا و استفاده گسترده آن در غذاي روزانه مردم اين منطقه از جهان و مهاجرت مرغان آبي وحشي، از عوامل اصلي حفظ اين ويروس در منطقه است كه مي تواند شرايط لازم را براي جهش ژنتيكي خطرناك اين بيماري فراهم كند.
در صورتي كه جهش ژنتيكي به گونه اي فراهم شود كه امكان انتقال انسان به انسان بيماري آنفلوآنزاي مرغي به واقعيت بپيوندد، ده ها ميليون نفر بويژه كودكان و كهنسالان در اثر ابتلاي به اين بيماري جان خود را از دست خواهند داد.
توان كنوني جهان در توليد واكسن موثر و تهيه و ذخيره داروهاي ضد ويروسي براي مقابله با اين بيماري بسيار ناچيز است.
مراقبت صحيح پوست از دوران شيرخوارگي
رئيس مركز پوست و جذام كشور اعلام كرد: در صورتي كه مراقبت صحيح از پوست در مقابل تابش آفتاب از دوران شيرخوارگي آغاز شود، آسيب هاي پوستي در دوران ميانسالي و كهنسالي كمتر مي شود.
دكتر  يحيي دولتي در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ايسنا در دانشگاه علوم پزشكي ايران، با بيان اين مطلب خاطرنشان كرد: انجام مراقبت هاي صحيح در مقابل تابش نور آفتاب، استفاده از مرطوب كننده ها و تميز نگهداشتن پوست از دوران نوزادي و در طول زندگي، سه عامل اصلي در كاهش چين و چروك پوست است.
وي در پاسخ به ايسنا مبني بر اينكه بيشترين متقاضيان درمان چين و چروك را چه كساني تشكيل مي دهند، گفت: دامنه سني مراجعان متقاضي درمان چين و چروك هاي صورت وسيع است، اما بيشترين تعداد مراجعان را خانم هايي با سنين 30 تا 50 سال تشكيل مي دهند.
دكتر دولتي در مورد شايع ترين چين هاي صورت اظهار كرد: از شايع ترين مناطق صورت كه در آن چين و چروك ايجاد مي شود، ناحيه پيشاني، قسمت فوقاني بيني، اطراف زاويه خارجي چشم ها و ناحيه بيني لبي (اطراف بيني) است كه براي برطرف كردن آن به تشخيص پزشك، از روش هاي جراحي يا غير جراحي استفاده مي شود.
رئيس مركز پوست و جذام كشور روش هاي جراحي و غير جراحي رايج در درمان چين و چروك را ذكر و اظهار كرد: روش هاي غير جراحي استفاده از داروهاي موضعي و تزريق Botox است و روش هاي جراحي، ليفتينگ پيشاني، صورت و همچنين جراحي ليزر را شامل مي شود.

محققان كانادايي اخيرا دريافتند ورزش متعادل و نه خيلي شديد، خطر ابتلا به سرطان تخمدان را كاهش مي دهد. در مطالعه پزشكان كانادايي با بررسي پرسشنامه هايي كه 2600 زن پر كرده و از اين بين 442 نفر مبتلا به سرطان تخمدان بودند، دريافتند ارتباط قدرتمندي بين كاهش خطرات اين سرطان و فعاليت متعادل بدني وجود دارد.
محققان مركز سلامت عمومي كانادا خاطر نشان كردند در اين زمينه هيچ سودي از فعاليت بدني سنگين براي زنان حاصل نشده است. دو و ميداني و شنا در زمره اين ورزش ها قرار داشتند.
دكتر سامي ين پان، اپيدميولوژيست مركز سلامت عمومي كانادا و محقق ارشد اين مطالعه مي گويد: بين كاهش خطر ابتلا به سرطان و فعاليت بدني ارتباط معني داري مشاهده شد.
اين مسئله هم در زنان يائسه و هم در زنان نزديك به سن يائسگي مصداق داشت. نتايج تحقيقات دكتر پان و همكارانش در ژورنال بين المللي سرطان به چاپ رسيد.
او مي افزايد: باتوجه به اينكه سرطان تخمدان پيش آگهي جالبي ندارد و فعاليت بدني در يك روش زندگي متعادل مي تواند عامل مهمي در جلوگيري از بروز آن باشد، ما بشدت از اجراي يك برنامه زندگي سالم در كنار ورزش براي پيشگيري از ابتلا به اين سرطان حمايت مي كنيم.
دليل چنين مسئله اي از ديد دكتر پان كمي پيچيده و بغرنج است اما او و همكارانش اينطور استدلال مي كنند كه فعاليت ورزشي باعث كاهش سطح استروژن و پروژسترون خون در زنان شده و مطالعات پيشنهاد مي كنند هرچقدر سطح اين هورمون ها در خون بالاتر باشد خطر ابتلا به سرطان تخمدان افزايش مي يابد.
بر مبناي اطلاعات بدست آمده از تحقيقات موسسه ملي پيشگيري از سرطان كانادا، محققان توانستند ارتباط بين فعاليت بدني و سرطان تخمدان را مورد بررسي قرار دهند.
آنها دريافتند زناني كه پياده روي مي كنند يا مثلا در باغچه كار مي كنند يا گلف بازي مي كنند در طبقه بندي شاغلين ورزش هاي متوسط و متعادل قرار مي گيرند و كمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان تخمدان هستند. از سوي ديگر زناني كه فعاليت بدني بيشتري از جمله دويدن، شنا كردن، اسكيت سواري يا دوچرخه سواري انجام مي دهند از شانس برابري در مقايسه با زنان عادي براي ابتلا به سرطان تخمدان برخوردار هستند.
دكتر پان نمي تواند براي اين يافته علمي توضيح دقيقي ارائه كند: برخي مقالات پيشنهاد مي كنند ورزش ممكن است سيستم ايمني را تقويت كند در حالي كه ورزش بيش از حد باعث سركوب سيستم ايمني شده و در موارد پيشرفته ميزان آنتي اكسيدان هاي خون را كاهش داده و پتانسيل اكسيد شدن و تخريب DNA را افزايش مي دهد.
مزاياي ورزش متعادل در كاهش خطر ابتلا به سرطان تخمدان در ميان زناني كه مشاغل پرتحركي دارند و كمتر پشت ميز مي نشينند نيز نشان داده شده است. تحقيقات دانشمندان موسسه سرطان شناسي انتاريو كانادا نشان مي دهد زناني كه هنگام كار روزمره خود بايد وسايلي را از زمين بلند كرده و بارهاي سبكي را جابه جا كنند يا اينكه با حجم بالايي نظافت مي كنند، در مقايسه با زناني كه پشت ميز مي نشينند كمتر در معرض خطر ابتلا به سران تخمدان قرار دارند.
محققان خاطر نشان مي كنند، چاقي يك عامل خطر مهم براي ابتلا به سرطان تخمدان است و فعاليت  بدني چون باعث كاهش وزن مي شود به طور ثانويه خطر ابتلا به بيماري را كاهش مي دهد.
دانشمندان معتقدند ورزش در تمام زنان مبتلا به سرطان تخمدان مفيد است، به جز زناني كه دچار نوع خاصي از اين سرطان يعني سرطان موسيني تخمدان هستند.
۱۶درصد از زنان تحقيق، دچار اين نوع سرطان بودند كه از آن به عنوان سرطان بدخيم تخمدان ياد مي شود.
دكتر ويليام بارنز ، رئيس بخش سرطان زنان در دانشكده پزشكي دانشگاه جورج تاون مي گويد: اين محدود شدن، كاهش معقول و قابل توجهي را از جهت خطر ابتلا به سرطان تخمدان در زنان نشان مي دهد. بخصوص كه چنين امري صرفا با ورزش كردن ملايم محقق شده است.
اين يافته ها واقعا جالب توجه است. البته دكتر بارنز تاكيد مي كند اين يافته ها بايد با تحقيقات بيشتر و دقيق تري مجددا اثبات شوند تا امكان طراحي درمان بر مبناي آنها وجود داشته باشد.
در عين حال دكتر رابرت مورگان جونيور، مسئول بخش سرطان شناسي زنان در مركز سرطان شهر ديترويت ايالت كاليفرنيا مي گويد: اين اطلاعات دقيقا توصيه هاي مداوم پزشكان براي ورزش كردن به بيماران را براي چندمين بار مورد تاييد قرار مي دهد. پزشكان مي توانند با قاطعيت بيشتري براي بيماران خود ورزش را تجويز كنند.
سرطان تخمدان هفتمين سرطان رايج در زنان است ولي چهارمين سرطان مرگبار بين زنان محسوب مي شود.
انجمن سرطان آمريكا ضمن اشاره به اين مطلب گزارش مي دهد كه در سال 2005 حدود۲۲۲۲۰ مورد سرطان تخمدان ايجاد خواهد شد. گرچه همين انجمن تاكيد مي كند كه نرخ ابتلا به اين سرطان از سال 1991 تاكنون كاهش يافته است.
منبع: health day reporter