از مدت ها قبل با اين صورت به پيشواز ماه رمضان مي رفتند كه زن ها تقريبا در تمام ماه شعبان به تهيه آذوقه و خوار و بار ماه رمضان برآمده، به پاك كردن برنج و حبوبات و كوبيدن آرد برنج و نخودچي و زردچوبه و امثال آن برآمده خانه را پر و پيمان مي ساختند و از اول اين ماه بود كه احوال و رفتار و قيافه هاي اين دسته وضع ديگر يافته، تغييرات كلي مي گرفت.
صورت ها آرام و ملكوتي، چهره ها متين، قدم ها آهسته، سرها به زير، چشم ها درويش! دل ها تحت كنترل، راعي حلال و حرام و مكروه و مباح و نجس و پاك و زشت و زيبا؛ و خودداري از دروغ و كم فروشي و حيله و خدعه و ديگر امور ممنوعه و مكروهه، به اضافه ضبط نفس از غيبت و دشنام و حق الله و حق الناس و ساير محرمات.
بهترين و مرغوب ترين خوار و بار، با نازل ترين قيمت هادر اين ماه به دكان ها آمده، در اختيار مردم قرار مي گرفت با تغيير و تعويض سنگ هاي كم وزن و ترازوهاي سرك دار كه جاي خود را به سنگ هاي تمام وزن و ترازوهاي ميزان دقيق مي دادند.
چادر زن ها در اين ماه بلندتر شده، چادرهاي عبائي و دويت بلند كه تا روي پنجه پاها را مي پوشانيد، جانشين چادرهاي كوتاه، خوش آب و رنگ و گران بهاي اطلس و كربدوشين و چرخي و كمري و... مي گرديد و همچنين
روبنده هاي بلند تا نزديك زانو و پيچه هاي پهن بلند، جاي نقاب هاي چهار انگشتي را مي گرفت تا هلال ماه شوال.
هوس انگيزترين نان هاي سنگك يك ذرع و نيمي خشك ناخني خشخاش و سياه دانه زده و تافتون هاي شانه زده كنجدي و روغني، شيرمال هاي روغن دار خوش عطر و بو و دوباره تنو رهاي سبوس دار پنجه كش خاصه، مخصوصا نام كماج هاي طرشتي اعلا در اين ماه در نانوايي ها پيدا مي شد و دلخواه ترين گوشت هاي شيشك پروار سي منه، با دنبه هاي چرخي بغل پر كن كه قصاب هاي ماهر با سليقه و استادي تمام قلوه گاه ها و دنبه هاي آنها را شهله مي كردند و آنها را اكليل و لاجورد و پولك و منجوق كه شمعدان ها و تك پايه ها بر آنها نصب مي كردند و نارنج در موضع و سوراخ دنبه آنها مي گذاشتند در اين ماه به دكان هاي قصابي آمده، عرضه مي شد و شير خالص بي آب و پنيرهاي خيكي و پنيرهاي پرچك لاري و ماست هاي چربي نگرفته غير مختارالسلطنه اي و روغن هاي عطر گلابي خالص سنگسري و بختياري در خيك هاي بزرگ پشم دار در اين ماه در اختيار مردم قرار مي گرفت و در هر صورت، ماهي كه در تمام دوره سال مثل و مانندي در خوبي و ارزاني و فراواني نداشت و از اين جهات كمتر ماهي به پاي آن مي رسيد.
برگرفته از طهران قديم
جعفر شهري