سيگار واقعاً بد است. سيگار گران است. پولتان را بابت خريد سيگار دور نريزيد. سيگار آدم را مريض مي كند، سرطان ميآورد، مي كشد، مهلك است... اما واقعيت چيز ديگري است. سيگار آرام آرام،  براي بعضي از دانش آموزان جاذبه مي يابد و راه خود را از پيشخوان مغازه ها، دكه ها و فروشگاه ها به كيف دانشآموزان باز مي كند. تمامي توان دولت در اين راه نيز صرف مبارزه با قاچاق سيگار شده. اما چنان كه بايد و شايد تبليغات لا زم براي بازداشتن جوانان و نوجوانان از ميل به مصرف سيگار صورت نگرفته.
۲- خساراتي كه سيگار بر اقتصاد خانواده ها و متعاقبش،  جامعه وارد مي آورد، باورنكردني است. كارشناسان اقتصادي معتقدند خسارت استعمال سيگار در ايران سالا نه بالغ بر دوازده هزار ميليارد ريال است كه مشكلا ت اجتماعي و فرهنگي گوناگوني را نصيب كشور مي كند.
در ايران سالا نه بيش از شش هزار ميليارد ريال توسط سيگاري ها بر باد مي رود كه براساس اعلا م سازمان بهداشت جهاني، دولت ها و مردم بيش از دو برابر ميزان استعمال دخانيات ضرر مي بينند.
يك آسيب شناس و كارشناس مسائل اجتماعي در ارتباط با ميزان گرايش جوانان به دخانيات مي گويد: آمار موجود برخلا ف آنچه ديگران تصور مي كنند، نشان دهنده گرايش جوانان به دخانيات نيست بلكه بدان معناست كه اين نوع كالا ها در حجم بالا يي در دسترس جوانان است و عده اي هم براي گسترش و قبضه كردن چنين بازار مستعد و داغي تلا ش و تبليغ مي كنند.
دكتر سعيد مهدي علم الهدي مي افزايد: شيوع پديده نابهنجار كشيدن سيگار ميان قشر جوان و نوجوان به ويژه دختران جوان، زنگ خطري براي جامعه است كه بي شك پيامدهاي آن نه تنها به خانواده ها بازمي گردد كه دامنگير جامعه نيز خواهد شد. پيامدهايي كه آثار رواني،  نابساماني هاي اقتصادي و گره هاي كور اجتماعي فراواني را به همراه دارد.
وي معتقد است: همانند شدن به عنوان يك پديده اجتماعي مي تواند در گرايش جوانان به دخانيات تأثيرگذار باشد، زيرا آنها گاهي در اجتماع مشاهده مي كنند كه افراد صاحب مقام و داراي عناوين علمي، سيگار مي كشند و از همين رو مي خواهند به طريقي خود را همسطح آنان تلقي كنند. بنابراين سعي شان بر اين است كه در محافل عمومي به كشيدن سيگار مبادرت ورزند.
هر چند كه همه افراد مصرف كننده دخانيات از مضرات و عواقب ابتلا  به انواع بيماري هاي كشنده آن آگاهند، اما همچنان روز به روز بر تعداد سيگاري ها افزوده مي شود. زيرا براساس تحقيقات به عمل آمده افراد معتاد هنگام كشيدن به نوعي احساس آرامش و راحتي مي كنند، يعني با كشيدن سيگار خوش هستند و آن را يك وسيله آرامبخش براي خود مي پندارند.
۳- اداره ارتباطات و آموزش بهداشت در يك تحقيق علمي و دقيق بر روي دانشآموزان دختر مدارس راهنمايي تهران كه دو سال به طول انجاميد، اعلا م كرد: دختران تهراني به طور متوسط در ۱۵ سالگي به سيگار روي مي آورند. در اين تحقيق كه بر روي ۵ هزار و ۹۳۴ دانشآموز مقطع راهنمايي شهر تهران انجام شد، از مجموع ۲ هزار و ۹۰۲ دانشآموز پسر ۲/۳۰ درصد يعني ۸۷۸ نفر سيگار كشيدن را تجربه كرده و ۸/۳ درصد (۱۱۱ نفر) هم حداقل روزي يك سيگار كشيده اند.
همچنين از مجموع ۳۰۲۸ نفر دانشآموز دختر نيز ۷/۱۱ درصد (۳۵۴ نفر) سيگار كشيدن را تجربه كرده اند و ۶/۱۰ درصد روزي يك يا بيشتر از يك سيگار كشيده اند. بنا بر اين تحقيق ۴/۲ درصد از دانشآموزان پسر و دختر مقاطع راهنمايي تهران سيگاري محسوب مي شوند و متوسط شروع كشيدن سيگار در پسران ۳/۱۳ و دختران ۱۵ سال بوده است.
نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه نگرش دانش آموزان سيگاري در هر دو جنس نسبت به سيگار در مقايسه با دانشآموزان غيرسيگاري مثبت تر بوده است، اين در حالي است كه سطح آگاهي هر دو گروه سيگاري و غيرسيگاري در حد مطلوب و قابل توجه بوده است. اين موضوع نشان مي دهد كه داشتن آگاهي به تنهايي قادر به انجام رفتارهاي بهداشتي نمي شود. اين تحقيق در ميان ۲۱ مدرسه راهنمايي دخترانه و ۲۰ مدرسه راهنمايي پسرانه در پايه هاي دوم و سوم راهنمايي انجام گرفته است.
والدين بايد بسيار هوشيار باشند
۴- يك روانشناس در خصوص علل گرايش دختران به سيگار مي گويد: تأثيرپذيري بيشتر دختران از گروه همسان نسبت به پسران، اعتقاد به تأثير مصرف سيگار در كاهش وزن، پايين بودن سن بلوغ دختران نسبت به پسران، كمبود فعاليت هاي تفريحي دختران، بروز رفتارهاي مختلف بهداشتي و غيربهداشتي در سنين نوجواني و... است.
به اعتقاد كارشناسان مسائل اجتماعي، عواملي مثل آشنا شدن بچه ها با سيگار توسط والدين به بهانه خريد سيگار، جذابيت هاي ظاهري نظير شكل، رنگ و طعم پاكت هاي سيگار نيز مي تواند در جلب توجه نوجوانان و جوانان مؤثر باشد.
در دنيا در هر پانزده ثانيه يك نفر جان خود را به خاطر كشيدن سيگار از دست مي دهد و با ادامه اين روند، در چهل سال آينده اين زمان به پنج ثانيه كاهش خواهد يافت. طبق معمول بايد با يك نصحيت كليشه اي حرف را تمام كنيم، پس: خطر در كمين است و ما بايد كاملا ً هوشيار باشيم.