يكشنبه ۲۷ بهمن ۱۳۸۱
شماره ۲۹۸۱- Feb, 16, 2003
زندگي
Front Page

فرياد خاموش
از صد و بيست هزار مجروح شيميايي كه هم اكنوندر كشور هستند حدود ۵ الي ۶ هزار نفر تحت درمانند كه حال ۱۰۰۰ نفراز آن ها وخيم است

محسن عسگري

001137.jpg

چهارده سال پيش زماني كه سيدمحمد موسوي بچه اصفهان و دانشجوي رشته برق قدرت دانشگاه فردوسي مشهد در منطقه جنوب نزديك مرز ايران و عراق در جنگي كه روزهاي آخر خود را سپري مي كرد شركت داشت به ناگهان هواپيمايي عراقي را بالاي سر خود ديد كه آمدند اما دور شدند و بمبي فرود نيامد. اما پس از ثانيه هايي چند صداي انفجار گنگ و خفيفي فضا را پر كرد. «بوي تلخي به مشام مي رسيد. دهانم تلخ شد و مزه زهر مار مي داد. فهميدم كه عراق حتما بمب شيميايي زده است. » هانس بليكس كه حدودا چهارده سال و اندي بعد از اين حادثه با تعدادي از بازرسان سازمان ملل عراق را «وجب به وجب» به دنبال كلاهكي يا بمبي ميكروبي و شيميايي زيرورو مي كرد؛ در آن زمان شايد حتي خبر اين حادثه هم به گوشش نرسيد و شايد اگر هم رسيد برايش مهم نبود يا بود و نتوانست كاري كند. سيد محمد كه الان داراي دو فرزند است و با خانواده خود زندگي مي كند سال ها است با عوارض ناشي از گاز خردلي كه بوي تلخي مي داد دست و پنجه نرم مي كند. او از ناراحتي بسيار شديد ريه رنج مي برد و كمبود اكسيژن بدنش را، لوله هاي پلاستيكي كه از يكسو به كپسول اكسيژن و از سوي ديگر به بيني او وصل است جبران مي كند. به سختي و بريده بريده سخن مي گويد. طول جملات او از دو كلمه بيشتر تجاوز نمي كند اما با لهجه شيرين اصفهاني، آن قدر نفس نفس مي زند كه حتي خبرنگار تلويزيون هلند كه از پشت لنز دوربين روي صورت او زوم كرده است متاثر مي شود و از او مي خواهد ديگر چيزي نگويد. توماس كه از آمستردام به اصفهان آمده است تا گزارشي از مجروحان شيميايي و تناقض رفتار غرب در جنگ احتمالي آمريكا با عراق تهيه كند مي گويد: «بيش از اين خودتان را اذيت نكنيد همه چيز به وضوح معلوم است. » اما سيد محمد نمي تواند نگويد و گويي حرفي را كه ۱۴ سال منتظر بود كسي از او بپرسد ناگفته در سينه اي دفن كند كه جزر و مدش ثانيه اي ده ها بار تكرار مي شود. «آن زمان كه بچه هاي ما يكي يكي با همين بمب هاي شيميايي جگرشان سوخت و پرپر شدند و آن ها كه زنده ماندند هر روز آرزوي مرگ مي كنند حقوق بشر كجا بود؟ آمريكا كه الان دنبال اين بمب ها است چرا آن موقع صدايش در نمي آمد؟ آلمان كه بمب ها را در اختيار عراق قرار مي داد و الان داعيه حقوق بشر مي زند آن موقع كجا بود؟» سيد محمد خيلي انرژي صرف كرد تا همين چند كلام را بگويد اما گويي بايد مي گفت.
سيد محمد يكي از ۱۴۰۰۰نفر مجروح شيميايي است كه در اصفهان زندگي مي كنند. اما مجبورند بارها و بارها براي درمان در بيمارستان ساسان و يا بقيةالله تهران در رفت و آمد باشند. از اين تعداد حدود ۵۰ نفر تاكنون شهيد شده اند و كمي بيش از اين تعداد در شرف شهادت به سر مي برند و حال آن ها بسيار وخيم است. البته اصفهان يك دهم ماجرايي است كه در كل كشور مي گذرد و ۱۲۰ هزار مجروح شيميايي در كل كشور زندگي مي كنند. اين شهر در جنگ تحميلي نقش بسيار ارزنده اي داشت و با داشتن سه لشگر امام حسين(ع)؛ نجف اشرف؛ و اميرالمومنين بيشترين تعداد نيرو را در هشت سال جنگ تحميلي وارد عمل كرد به طوري كه رندي مي گفت جنگ ايران و عراق نبود جنگ آمريكا بود و اصفهان! نمي توان به اصفهان رفت و نام حسين خرازي را نشنيد. جوان ۲۹ ساله اي كه فرماندهي لشگر امام حسين(ع) را به عهده داشت و در عمليات هاي بسيار مهم از جمله در جبهه هاي غرب و جنوب و عمليات دارخوين و شمال آبادان و طريق القدس و فتح المبين و بيت المقدس و رمضان و محرم و در فجرهاي ۱ تا ۹ و كربلاي يك تا پنج و ده ها عمليات ديگر فرماندهي لشگر امام حسين را عهده دار بود.

001140.jpg

حسين خرازي سه سال قبل از اين كه همشهري اش سيد محمد شيميايي شود شهيد شده بود. از صد و بيست هزار مجروح شيميايي كه هم اكنون در كشور هستند حدود ۵ الي ۶ هزار نفر تحت درمانند كه حال ۱۰۰۰ نفر از آن ها وخيم است. محمد مجيري معاون مدير كل بنياد جانبازان اصفهان مي گفت: «زياد نمي شود روي اين آمار حساب كرد. خيلي ها هستند كه خودشان را معرفي نمي كنند و با اين عقيده كه آن ها در راه خدا كاري كرده اند توقع و چشمداشتي از بنياد ندارند. » سپس از يكي از همين جانبازها براي ما گفت كه تا لحظه شهادتش كسي او را نمي شناخت و بيش از ده سال بود كه با عوارض ناشي از بمب هاي شيميايي دست و پنجه نرم مي كرد و كسي حتي صدايي از او نشنيد، بيشتر مجروحان شيميايي نام دكتر وثوق در بيمارستان امام علي اصفهان و دكتر سهراب پور در بيمارستان ساسان تهران را مي شناسند. دكتر وثوق را عليرغم گرفتاري زيادي كه داشت براي لحظاتي ملاقات كرديم. او هم بيش از صدام از دست كشورهاي غربي كه اين مواد را در اختيار عراق داده بودند عصباني بود. او حوادث اخير در منطقه كه آمريكا به دنبال بمب هاي شيميايي عراق هستند را زياد جدي نمي گيرد و همه آن را يك بازي سياسي مي داند. چون او كه خود نيز به سبب معاشرت بيش از اندازه با مجروحان شيميايي شده است خوب مي داند كه در آخرين جنگ خونين قرن بيستم كه نزديك به يك ميليون نفر كشته داد چه حوادثي روي داده است. دكتر وثوق مي گفت گاز خردل موجود در بمب هاي شيميايي بسيار خطرناك است و بافت ريه را مي خورد و از بين مي برد. متاسفانه اين بيماري درمان قطعي ندارد و تمام كاري كه پزشك هاي متخصص كه البته تعدادشان كم است مي توانند انجام دهند تسكين درد بيمار است. شدت مرگباربودن گازهاي سيانور و عصبي به مراتب بالاتر است و كساني كه از اين طريق شيميايي مي شوند پس از رنج و مرارت زياد انقباض شديد ماهيچه ها و بافت هاي عضلاني و تهوع بسيار شديد جان مي بازند. اما عوارض گازهاي خردل كه براي اولين بار در جنگ جهاني اول استفاده شد درازمدت و دردناك تر است. گاز خردل كه از نقاط مرطوب بدن وارد بدن مي شود در وهله اول تاول هاي بسيار شديدي روي پوست بدن ايجاد مي كند كه تا سال ها خوب نمي شود و با از بين بردن بافت ريه مشكلات بسيار شديد تنفسي را ايجاد مي كند كه ادامه زندگي براي بيمار شيميايي بدون كپسول اكسيژن امكان پذير نيست و پس از مدتي حدودا ۱۲ الي ۱۵ سال دچار مشكلات بينايي مي شود و آب موجود در چشمانش خشك مي شود و مجبور است از اشك مصنوعي استفاده كند.
فرزندان خردسال سيد محمد نمي دانند چه بر سر پدرشان رفته است و صدام را هم نمي شناسند از هانس بليكس و گزارش ۱۶ صفحه اي هم كه او پشت درهاي بسته سازمان ملل در نيويورك خواند خبر ندارند و نمي دانند بوش چه در سر دارد. اما پدر دائم در رنج خود را خوب مي شناسند و الان مهم ترين سوالي كه در ذهنشان بي پاسخ نقش بسته است يك «چرا» بيش نيست و بعدها كه بزرگ تر شوند شايد از خود بپرسند پدر ما به چه گناه ناكرده اي سال ها با هر نفسي كه مي كشيد گويي خنجري بر قلبش فرو مي رفت.

قضاوت آمريكايي
تاثير اظهارات قرباني

بيشتر ايالت ها به قربانيان اجازه مي دهند كه قبل از صدور حكم، نظرات خويش را درباره جرمي كه عليه وي اتفاق افتاده براي قاضي بيان كنند. تعداد اندكي از ايالت ها به قربانيان اجازه مي دهند شخصا در دادگاه سخن بگويند. دادستان ها از تاثير اظهارات قرباني استقبال مي كنند زيرا آنها به قربانيان اجازه حضور در مراحل دادگاه را مي دهند بسياري از متخصصين حقوق به دو دليل مخالف استفاده از تاثير اظهارنظرهاي قرباني هستند. اول اينكه دادگاه هاي كيفري بايد به جاي انتقام گرفتن قربانيان، مبتني بر هدف اجراي عدالت براي بسياري از مردم باشد. دوم اينكه اجازه دادن به بيان اظهارنظر قرباني اين خطر را دارد كه قضات يا هيأت هاي منصفه به جاي اينكه بر اساس جدي بودن جرم حكم صادر كنند براساس برداشت خود قرباني، حكمي را تحليل نمايند.
جلسه مقدماتي صدور حكم
جلسه مقدماتي صدور حكم، نوعا در برگيرنده بحث هاي دادستان و متهم برله و عليه حكم پيشنهادي در گزارش حكم اوليه [گزارش قبل از محكوميت] است. متهمين در فرايند صدور حكم حقوق اندكي دارند اما با وجود اين آن ها از حق ماده اصلاحي ششم براي داشتن وكيل استفاده مي كنند تا در جلسه مقدماتي صدور حكم به آن ها كمك كند. متهمين همچنين حق خطابه و اندرز در جلسه دادرسي مقدماتي صدور حكم دارند يعني حق اعلام نظر در دادگاه قبل از اين كه حكم دارند حكم محكوميت صادر شود.
عواملي كه در تصميم به صدور حكم تاثيرگذارند
در تصميم گيري در مورد حكم، بيشتر قضات دو عامل كليدي را ملاحظه مي كنند: ۱ - جديت جرم و ۲ ـ موقعيت يا كيفيت مشدده يا مخففه حكم. در مجموع هر چه جرم جدي تر باشد محكوميت نيز جدي تر خواهد بود.
احكام همزمان در مقابل احكام متوالي
در مواقعي، يك متهم چند حكم محكوميت را به خاطر چند جرم دريافت مي كند. قاضي مي تواند دستور دهد كه احكام يا به طور همزمان و يا يكي پس از ديگري اجرا شوند. گاهي اوقات، قضات احكام همزمان مي دهند كه متهميني را كه به دو جرم يا بيشتر محكوم شده اند مجاز مي سازد كه احكام را به طور همزمان اجراكنند. گاهي ديگر، قضات احكام متوالي صادر مي كنند كه به اين معني است كه متهمين احكام را يكي پس از ديگري اجرا مي كنند.
فرجام ها [تجديد نظر يا استيناف]
يك فرجام خواهي، ادعايي است مبني بر اين كه يك يا بيش از يك خطاي قانوني يا اصول محاكمات، طي بازرسي، دستگيري يا محاكمه رخ داده است. فرجام ها معمولا مدعي اند كه قاضي در پذيرش مدارك جمع آوري شده، حقوق متهم را نقض كرده و دچار اشتباه شده است و يا در رعايت قواعد و مقررات در دادگاه اشتباه كرده است.

حاشيه زندگي

* حقوق يكسان شد
الهه كولايي نماينده مردم تهران در مجلس، افزايش حقوق مستخدمان متاهل زن و مرد شاغل در ادارات و سازمان هاي دولتي را حاصل پيگيري فراكسيون زنان مجلس و موافقت رئيس سازمان مديريت و برنامه ريزي عنوان كرد. به رغم مخالفت هاي غيرقابل تصوري كه در خصوص يكسان شدن حقوق زنان و مردان متاهل وجود داشت، در نهايت اين لايحه قانوني به تصويب رسيد.طبق مصوبه هيات وزيران، حداقل حقوق موضوع ماده ۲ لايحه قانون «حداقل و حداكثر حقوق مستخدمان» از تاريخ اول فروردين سال ،۸۱ در مورد مستخدمان متاهل زن و مرد و مستخدمان سرپرست خانواده كه افرادي را تحت تكفل خود دارند مبلغ ۶۰۰ هزار ريال و ساير مستخدمان ۶۰۰ هزار ريال خواهد بود.

*شورش در زندان
به دنبال شورش در يكي از بندهاي زندان دستجرد اصفهان تعدادي از زندانيان مجروح شدند.بر اساس اين گزارش، به دنبال پيدا شدن يك دستگاه تلفن همراه و مقداري مواد مخدر در يكي از بندهاي زندان دستجرد اصفهان، تعدادي از زندانيان اقدام به سر و صدا كرده كه در نهايت در ساعت ۲۳ اوضاع متشنج شد. در اين زندان خصوصا در بند اعدامي ها، زندانياني كه قصد فرار از زندان را داشتند با شكستن قفل ها به وسيله ميله هايي كه از قبل آماده كرده بودند شورش و اقدام به آتش زدن پتوها، لوازم و تخريب ديوارهاي زندان كردند. وضعيت متشنج در زندان تا ساعت ۴ بامداد روز بعد ادامه داشت كه با حضور نيروهاي امنيتي اوضاع كنترل شد.تعدادي از عوامل اصلي شورش شناسايي و دستگير و تلاش براي شناسايي عاملين ديگر اين شورش ادامه دارد.

* گردهمايي در پارك لاله
مراسم ۸ مارس امسال به صورت گردهمايي عمومي در پارك لاله برگزار مي شود. روز ۱۶ اسفند برابر با ۸ مارس از ساعت ۳ تا ۴ بعدازظهر يك تريبون آزاد در پارك لاله توسط مركز فرهنگي زنان برپا مي شود. در اطلاعيه اين سازمان غيردولتي آمده است: به مناسبت روز جهاني زن همگام با ديگر كشورها و با اميد به برقراري صلح در سراسر جهان در روز ۱۶ اسفند (۸ مارس) در ساعت ۳ تا ۴ بعدازظهر در پارك لاله، ضلع جنوبي، دور استخر گردهم مي آييم. مركز فرهنگي زنان كه تشكلي است مستقل و غيردولتي با هدف برابري زنان و رفع تبعيض از آنان تلاش مي كند، از زنان و مرداني كه برابري انسان ها را باور دارند دعوت مي كند به نشانه همبستگي در اين گردهمايي حضور يابند. اين تشكل همچنين در روز ۱۵ اسفند از ساعت ۴ تا ۶ بعدازظهر سمينار زنان و مدرسه را در مركز سازمان هاي غيردولتي منطقه ۶ شهرداري تهران واقع درخيابان ويلاي شمالي برگزار مي كند.

|  اقتصاد  |   ايران  |   جهان  |   زندگي  |   فرهنگ   |   ورزش  |
|  هنر  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |