شماره‌ 1817‏‎ ‎‏‏،‏‎2 May 1999 ارديبهشت‌ 1378 ، ‏‎ يكشنبه‌ 12‏‎
Front Page
Editorial
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Free Tribune
Business
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
عدالت‌‏‎ بلند‏‎ قامت‌‏‎ (ع‌‏‎)‎ حسين‌‏‎

(بخش‌‏‎ واپسين‌‏‎)‎ كربلا‏‎ واقعه‌‏‎ گيري‌‏‎ شكل‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ روايتي‌‏‎

كفر‏‎ گزنده‌‏‎ سموم‌‏‎ معرض‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسين‌‏‎ واينبار‏‎ *
تا‏‎ مي‌كرد ، ‏‎ نياكانش‌‏‎ دين‌‏‎ و‏‎ آئين‌‏‎ فداي‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ كوفيان‌ ، ‏‎
انسان‌‏‎ وجدان‌‏‎ بي‌جان‌‏‎ چشمان‌‏‎ در‏‎ را‏‎ جهالت‌‏‎ و‏‎ غفلت‌‏‎ خواب‏‎ بلكه‌‏‎
تب‏‎ از‏‎ (ص‌‏‎)‎پيامبر‏‎ رحلت‌‏‎ با‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ ايمان‌‏‎ قلب‏‎ ضربان‌‏‎.‎بشكند‏‎
بود ، ‏‎ افتاده‌‏‎ شتاب‏‎ از‏‎ علي‌‏‎ امام‌‏‎ شهادت‌‏‎ با‏‎ و‏‎ بود‏‎ مانده‌‏‎ تاب‏‎ و‏‎
بود‏‎ درآمده‌‏‎ تپيدن‌‏‎ به‌‏‎ نبي‌‏‎ قلب‏‎ حسين‌ ، ‏‎ خورشيد‏‎ طلوع‌‏‎ با‏‎ اما‏‎
گذرگاه‌‏‎ در‏‎ شادي‌‏‎ از‏‎ ژرفتر‏‎ پايي‌‏‎ جا‏‎ بر‏‎ سپاه‌‏‎ دو‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎
بطن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ وزيد‏‎ انسانيت‌‏‎ بيدار‏‎ وجدان‌‏‎ موسيقي‌‏‎ پرندگان‌ ، ‏‎
نداي‌‏‎ رياحي‌‏‎ يزيد‏‎ حربن‌‏‎ و‏‎ روييد‏‎ بهنگام‌‏‎ ‎‏‏، بهاري‌‏‎ تلخ‌‏‎ كويري‌‏‎
من‌‏‎ هل‌‏‎ نداي‌‏‎ دينداري‌ ، ‏‎ و‏‎ آزادگي‌‏‎ سوگ‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ تاريخ‌‏‎ وجدان‌‏‎
وجدان‌‏‎ خون‌‏‎ با‏‎ كربلا‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎ لبيك‌‏‎ بود‏‎ داده‌‏‎ سر‏‎ ينصرني‌‏‎ ناصر‏‎
هميشه‌‏‎ عشق‌‏‎ نطعگاه‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ شد‏‎ آبياري‌‏‎ زمان‌ ، ‏‎ معبر‏‎ در‏‎
.باشد‏‎ همان‌‏‎
آنسوي‌تر‏‎ تا‏‎ كرد ، ‏‎ خونالود‏‎ چشمان‌‏‎ حمايل‌‏‎ را‏‎ دست‌ها‏‎ يزيد ، ‏‎
زوزه‌‏‎ شمشيرها ، ‏‎ چكاچك‌‏‎ صداي‌‏‎ بيابد ، ‏‎ يا‏‎ بفهمد ، ‏‎ يا‏‎ ببيند ، ‏‎ را‏‎
عشق‌‏‎ خيمه‌هاي‌‏‎ جان‌‏‎ و‏‎ تن‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ آتشي‌‏‎ و‏‎ تيرها‏‎ و‏‎ نيزه‌ها‏‎
روي‌‏‎ شيداي‌‏‎ مجروحان‌‏‎ و‏‎ كودكان‌‏‎ و‏‎ زنان‌‏‎ شيون‌‏‎ و‏‎..‎بود‏‎ نشسته‌‏‎
خود‏‎ با‏‎نبود‏‎ خورشيد‏‎ تماشاي‌‏‎ تاب‏‎ را‏‎ خفاش‌‏‎.‎.‎.‎شهيدان‌‏‎ گلگون‌‏‎
از‏‎ ناپيدايند؟‏‎ من‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ كيانند‏‎ آنان‌‏‎ يعني‌‏‎":‎گفت‌‏‎
يا‏‎ قديسانند‏‎ اوليائند؟‏‎ از‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ يا‏‎ پيامبرانند؟‏‎ جماعت‌‏‎
نمانده‌‏‎ تفكر‏‎ توان‌‏‎ را‏‎ يزيد‏‎" "فرشتگانند؟‏‎ از‏‎ اندك‌‏‎ سپاهي‌‏‎ كه‌‏‎
يزيد‏‎.‎بود‏‎ نهاده‌‏‎ پاي‌‏‎ بيكرانگي‌‏‎ از‏‎ خوني‌‏‎ گرد‏‎ در‏‎ انگار‏‎.‎بود‏‎
تند‏‎ كشيد ، ‏‎ پايين‌‏‎ كه‌‏‎ پيشاني‌‏‎ آفتابگير‏‎ از‏‎ را‏‎ دستانش‌‏‎ حمايل‌‏‎
هابيل‌ ، ‏‎ خون‌‏‎ انسان‌ ، ‏‎ خون‌‏‎ ديد ، ‏‎ را‏‎ خون‌‏‎ سرخي‌‏‎ تندري‌‏‎ عبور‏‎ همچون‌‏‎
همچون‌‏‎.‎زد‏‎ چنبره‌‏‎ گلوگاهش‌‏‎ بر‏‎ يزيد‏‎ آلوده‌‏‎ دستان‌‏‎.‎خدا‏‎ خون‌‏‎
اميرزاده‌‏‎ خوفناك‌‏‎ فرياد‏‎.شكاري‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ ماري‌‏‎
خود‏‎ به‌‏‎ بودند ، ‏‎ بي‌تاب‏‎ نيمي‌‏‎ و‏‎ خواب‏‎ نيمي‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ داروغگان‌‏‎
چه‌‏‎ را‏‎ جوان‌‏‎ خليفه‌‏‎" "را‏‎ رومي‌‏‎ كنيزك‌‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ و‏‎.‎آورد‏‎
نداي‌‏‎ اين‌‏‎ "حالند؟‏‎ پريشان‌‏‎ و‏‎ هراسان‌‏‎ اينگونه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ رفته‌‏‎
سرور‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ نخستين‌‏‎.بود‏‎ يزيد‏‎ ام‌‏‎ پرداز‏‎ حيله‌‏‎ و‏‎ ساز‏‎ دستان‌‏‎
يزيدبن‌‏‎ من‌؟‏‎ خليفه‌؟‏‎".‎تردستي‌‏‎ به‌‏‎.خواند‏‎ "خليفه‌‏‎" را‏‎ خود‏‎
و‏‎ را‏‎ خود‏‎ و‏‎ شد‏‎ رها‏‎ كابوس‌‏‎ دهشت‌‏‎ از‏‎ يزيد‏‎ و‏‎ "خليفه‌؟‏‎ معاويه‌؟‏‎
مرگ‌‏‎ يمن‌‏‎ به‌‏‎ پس‌‏‎.را‏‎ معاويه‌‏‎ مرگنامه‌‏‎ و‏‎.‎دريافت‌‏‎ را‏‎ زمان‌‏‎
شب ، ‏‎ نيم‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ و‏‎ روييد‏‎ چشمانش‌‏‎ بر‏‎ شيطاني‌‏‎ تبسمي‌‏‎ ابايزيد ، ‏‎
آيا‏‎.‎است‌‏‎ نمانده‌‏‎ زماني‌‏‎ خروسخوان‌‏‎ تا‏‎"داد‏‎ حركت‌‏‎ فرمان‌‏‎
"مي‌گزارند؟‏‎ مكان‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ صبح‌‏‎ نماز‏‎ خليفه‌‏‎
بي‌قرار‏‎ سخت‌‏‎ معاويه‌ ، ‏‎ مرگ‌‏‎ و‏‎ كابوس‌‏‎ و‏‎ شراب‏‎ صداع‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ يزيد‏‎
:پرسيد‏‎ و‏‎ انداخت‌‏‎ سرجون‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎ بود ، ‏‎ وهيجانزده‌‏‎ نگران‌‏‎ و‏‎
"صبح‌؟‏‎ نماز‏‎"
غبار‏‎ از‏‎ حفره‌اي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شد‏‎ جمع‌‏‎ زدني‌‏‎ هم‌‏‎ بر‏‎ چشم‌‏‎ به‌‏‎ كاروان‌‏‎ و‏‎
.گشت‌‏‎ وگم‌‏‎ تاخت‌‏‎
زمان‌‏‎ معبر‏‎ در‏‎ انسان‌‏‎
(كوفيان‌‏‎ وجدان‌‏‎)‎ -‎‎‏‏3‏‎
شاهدان‌‏‎ نجله‌‏‎ و‏‎ علي‌‏‎ من‌‏‎ /الشهيديه‌‏‎ دماء‏‎ الدهرمن‌‏‎ علي‌‏‎ و‏‎
/فجرا‏‎ الليل‌‏‎ اواخر‏‎ في‌‏‎ فهما‏‎
شفقان‌‏‎ اولياته‌‏‎ في‌‏‎ و‏‎ ن‌‏‎
ليجي‌ء‏‎ قميصه‌‏‎ ثبتافي‌‏‎
(‎‏‏1‏‎)الرحمن‌‏‎ الي‌‏‎ "مستعديا‏‎ الحشر‏‎
;الزند‏‎ سقط‏‎ علي‌‏‎ التنوير‏‎ شرح‌‏‎ ;المعري‌‏‎ العلاء‏‎ ابي‌‏‎ للحكيم‌‏‎"
مصر ، 125‏‎ الاول‌ ، ‏‎ الجزء‏‎
در‏‎ شفق‌ ، ‏‎ و‏‎ فجر‏‎ فاصل‌ ، ‏‎ حد‏‎ در‏‎ و‏‎ صورتالارض‌ ، ‏‎ ماوراي‌‏‎ در‏‎ كوفه‌ ، ‏‎
انحناي‌‏‎ بر‏‎ شكسته‌اش‌‏‎ قامت‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نشسته‌‏‎ جنون‌ ، ‏‎ و‏‎ خون‌‏‎ از‏‎ شطي‌‏‎
زمينه‌‏‎ بر‏‎ تا‏‎ است‌ ، ‏‎ ايستاده‌‏‎ وجدان‌ ، ‏‎ خشم‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ شرم‌‏‎ گرده‌‏‎
پنهان‌‏‎ دشنه‌هاي‌‏‎ نجابت‌ ، ‏‎ و‏‎ نجات‌‏‎ شمشيرهاي‌‏‎ شكست‌‏‎ روزگار‏‎ سربي‌‏‎
ذهن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ سازد ، ‏‎ عريان‌‏‎ را ، ‏‎ نامرادي‌‏‎ و‏‎ نامردمي‌‏‎ و‏‎ نامردي‌‏‎
(ع‌‏‎)‎حسين‌‏‎ و‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ يادمان‌‏‎ بريده‌اش‌ ، ‏‎ راههاي‌‏‎ و‏‎ چاهها‏‎ خسته‌‏‎
مدينه‌‏‎ كوفه‌ ، ‏‎ گوئيم‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بدينسان‌‏‎ و‏‎ سردهد‏‎ سوگنامه‌‏‎ را ، ‏‎
و‏‎ انسانيت‌‏‎ گونه‌‏‎ بر‏‎ است‌‏‎ تازيانه‌اي‌‏‎.‎است‌‏‎ تاريخ‌‏‎.‎نيست‌‏‎
وجدان‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ نااهلش‌ ، ‏‎ اهالي‌‏‎ هميشه‌ ، ‏‎ براي‌‏‎ تا‏‎.مدنيت‌‏‎
نامحرمان‌ ، ‏‎ مرهم‌‏‎ كيسه‌هاي‌‏‎ و‏‎ كاسه‌ها‏‎ در‏‎ را ، ‏‎ مجروحشان‌‏‎
.كنند‏‎ سائلي‌‏‎
سرد‏‎ كوچه‌هاي‌‏‎ پس‌‏‎ كوچه‌‏‎ در‏‎ زمانه‌ ، ‏‎ قابيل‌‏‎ كه‌‏‎ قرنهاست‌ ، ‏‎ اينك‌‏‎
دشنه‌‏‎ كه‌‏‎ روزنه‌اي‌‏‎ جستجوي‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ سرگردان‌‏‎ كوفه‌ ، ‏‎ ساكت‌‏‎ و‏‎
زلال‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آلوده‌اش‌‏‎ دست‌هاي‌‏‎ و‏‎ نمايد‏‎ پنهان‌‏‎ را‏‎ خوني‌اش‌‏‎
دريغا‏‎.‎بشويد‏‎ محبت‌‏‎ و‏‎ مهرباني‌‏‎ و‏‎ رحم‌‏‎ پاكي‌‏‎ به‌‏‎ باراني‌‏‎ اندك‌‏‎
ندامت‌‏‎ ستارگان‌‏‎ دريغا‏‎.ببارد‏‎ كوفه‌‏‎ آسمان‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ شفقت‌‏‎ باران‌‏‎
خسته‌‏‎ دستان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بدينسان‌‏‎ و‏‎ بتابد‏‎ كوفه‌‏‎ شبهاي‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎
و‏‎ وجدان‌‏‎ نواله‌‏‎ مثقالي‌‏‎ هنوز‏‎ روزگار ، ‏‎ غبار‏‎ پس‌‏‎ از‏‎ كوفي‌ ، ‏‎
كه‌‏‎ آورده‌اند‏‎.‎.‎.‎بعد‏‎ اما‏‎ و‏‎.است‌‏‎ كرده‌‏‎ كج‌‏‎ گردن‌‏‎ را‏‎ ايمان‌‏‎
و‏‎ حيره‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ بصره‌ ، ‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ ماه‌‏‎ چند‏‎ سعدوقاص‌ ، ‏‎ را‏‎ كوفه‌‏‎
ولايت‌‏‎ حكم‌‏‎ عمر‏‎ پسرش‌‏‎ دهه‌‏‎ چند‏‎ طي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ تا‏‎ كرد ، ‏‎ بنا‏‎ فرات‌‏‎
كند‏‎ مهر‏‎ عشق‌‏‎ خون‌‏‎ به‌‏‎ شهر ، ‏‎ همين‌‏‎ ترديد‏‎ شبانه‌هاي‌‏‎ در‏‎ را ، ‏‎ ري‌‏‎
عبيدالله‌ ، ‏‎ دستان‌‏‎ بر‏‎ بوسه‌اي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ قدرت‌‏‎ و‏‎ شهرت‌‏‎ شهوت‌‏‎ و‏‎
و‏‎ جهالت‌‏‎ جرار‏‎ جنون‌‏‎ بر‏‎ اينگونه‌‏‎ را‏‎ كوفه‌‏‎ اگر‏‎.‎.‎.سازد‏‎ سيراب‏‎
تمام‌‏‎ نيز‏‎ زماني‌‏‎ اندك‌‏‎ كه‌‏‎ باك‌ ، ‏‎ چه‌‏‎ نهاده‌اند ، ‏‎ بنا‏‎ شقاوت‌‏‎
شفاف‌‏‎ دلهاي‌‏‎ مهراب‏‎ در‏‎ را‏‎ شهامت‌‏‎ و‏‎ سخاوت‌‏‎ و‏‎ عدالت‌‏‎ بلند‏‎ قامت‌‏‎
يتيمان‌‏‎ تا‏‎ سپرده‌اند‏‎ امانت‌‏‎ به‌‏‎ عمارش‌‏‎ و‏‎ مالكش‌‏‎ ;مردش‌‏‎ مردان‌‏‎
گرده‌اي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ بيمار‏‎ و‏‎ تار‏‎ شبهاي‌‏‎ درماندگان‌‏‎ و‏‎ بيوگان‌‏‎ و‏‎
آنهمه‌‏‎ تاوان‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ برند ، ‏‎ شادي‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ ميهماني‌‏‎ به‌‏‎ نان‌‏‎
خون‌‏‎ به‌‏‎ محرابش‌ ، ‏‎ مسلخ‌‏‎ در‏‎ را‏‎ وجدان‌‏‎ فرق‌‏‎ جهان‌ ، ‏‎ و‏‎ جان‌‏‎ زلالي‌‏‎
.بشكافند‏‎ و‏‎ كشند‏‎
از‏‎ سرشار‏‎ كماكان‌ ، ‏‎ ايمان‌ ، ‏‎ ناجي‌‏‎ انتظار‏‎ به‌‏‎ عدالت‌‏‎ شكاف‌‏‎ تا‏‎
.بماند‏‎ تهي‌‏‎
برش‌‏‎ چگونه‌‏‎ را‏‎ كوفي‌‏‎ وجدان‌‏‎ مرد؟‏‎ ديده‌اي‌‏‎ چگونه‌‏‎ را‏‎ كوفه‌‏‎
سپاهت‌‏‎ سالاران‌‏‎ قافله‌‏‎ سويش‌‏‎ به‌‏‎ اينسان‌‏‎ كه‌‏‎ بزرگمرد‏‎ اي‌‏‎ داده‌‏‎
...فرامي‌خواني‌؟‏‎ پيش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
عربده‌كشان‌‏‎ و‏‎ سالاران‌‏‎ غوغا‏‎ و‏‎ فتنه‌جويان‌‏‎ آنكه‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎
و‏‎ شدند‏‎ منهزم‌‏‎ جمل‌‏‎ خيمه‌‏‎ از‏‎ جملگي‌‏‎ بصره‌ ، ‏‎ در‏‎ آمده‌‏‎ گرد‏‎ قبايل‌‏‎
و‏‎ ياران‌‏‎ شهادت‌‏‎ رثاي‌‏‎ در‏‎ موءمنان‌‏‎ امير‏‎ آنكه‌‏‎ متعاقب‏‎ لحظه‌اي‌‏‎
دلتنگي‌‏‎ اشك‌‏‎ فاتحي‌ ، ‏‎ سردار‏‎ چون‌‏‎ نه‌‏‎ پيمان‌شكنان‌ ، ‏‎ هلاك‌‏‎
خود ، ‏‎ دسترنج‌‏‎ از‏‎ نان‌‏‎ كيسه‌اي‌‏‎ با‏‎ جنگي‌‏‎ بي‌غنائم‌‏‎ و‏‎ باريدند‏‎
كوفه‌‏‎ عزم‌‏‎ مولا‏‎ كه‌‏‎ نمي‌دانست‌‏‎ كسي‌‏‎ نگريستند ، ‏‎ دوردست‌‏‎ افق‌‏‎ به‌‏‎
:است‌‏‎ كرده‌‏‎
هجرت‌ ، ‏‎ از‏‎ ثلاثين‌‏‎ و‏‎ ست‌‏‎ سنه‌‏‎ رجب‏‎ ماه‌‏‎ شانزدهم‌‏‎ دوشنبه‌ ، ‏‎ روز‏‎
رافع‌‏‎ ابي‌‏‎ بن‌‏‎ عبدالله‌‏‎ خط‏‎ به‌‏‎ رقعه‌اي‌‏‎ طي‌‏‎ نبوت‌ ، ‏‎ يادمان‌‏‎ تنها‏‎
عباس‌‏‎ بن‌‏‎ عبدالله‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ ساخت‌‏‎ آگاه‌‏‎ جمل‌‏‎ فاجعه‌‏‎ از‏‎ را‏‎ كوفيان‌‏‎
از‏‎ اطاعت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎ نشاند‏‎ بر‏‎ بصره‌‏‎ امارت‌‏‎ مصدر‏‎ بر‏‎ را‏‎
گرفت‌ ، ‏‎ فراپيش‌‏‎ كوفه‌‏‎ راه‌‏‎ راند ، ‏‎ فرمان‌‏‎ خلق‌‏‎ با‏‎ عطوفت‌‏‎ و‏‎ خالق‌‏‎
:مي‌كرد‏‎ زمزمه‌‏‎ مبارك‌‏‎ برزبان‌‏‎ حاليكه‌‏‎ در‏‎
(‎‏‏2‏‎)سنه‌‏‎ عشرين‌‏‎ به‌‏‎ هذااليوم‌‏‎ قبل‌‏‎ مث‌‏‎ الي‌‏‎ وددت‌‏‎
حرمت‌‏‎ شرمسار‏‎ زمان‌‏‎ معبر‏‎ در‏‎ بار‏‎ چند‏‎ كوفي‌‏‎ ايمان‌‏‎ و‏‎ وجدان‌‏‎
يكبار‏‎:‎اما‏‎ چندبار ، ‏‎ نمي‌دانيم‌‏‎ درستي‌‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ گشته‌‏‎ انسان‌‏‎
شجاعت‌‏‎ بر‏‎ كوفيان‌‏‎ جهالت‌‏‎ كه‌‏‎ صفين‌ ، ‏‎ نبرد‏‎ فتح‌‏‎ آستانه‌‏‎ در‏‎
تا‏‎ فراپس‌خواند‏‎ را‏‎ نخعي‌‏‎ مالك‌اشتر‏‎ و‏‎ افتاد‏‎ پيش‌‏‎ موءمنان‌‏‎
ريشه‌ ، ‏‎ و‏‎ بي‌اصالت‌‏‎ دوستان‌‏‎ شبه‌‏‎ سفاهت‌‏‎ بر‏‎ مكرپيشه‌ ، ‏‎ دشمنان‌‏‎
.سردهند‏‎ مستانه‌اي‌‏‎ پوزخند‏‎
قيس‌‏‎ بن‌‏‎ اشعث‌‏‎ اصرار‏‎ به‌‏‎ اشعري‌‏‎ ابوموسي‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎ ديگر‏‎ بار‏‎ و‏‎
از‏‎ ديگر‏‎ جماعتي‌‏‎ و‏‎ الكوا‏‎ بن‌‏‎ عبدالله‌‏‎ و‏‎ حصين‌‏‎ زيدبن‌‏‎ و‏‎
نيرنگ‌‏‎ شرنگ‌‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ بالا‏‎ حكميت‌‏‎ منبر‏‎ از‏‎ كوفي‌‏‎ جاهل‌‏‎ جنگاوران‌‏‎
ذلت‌‏‎ و‏‎ تفرقه‌‏‎ خاك‌‏‎ به‌‏‎ دومتالجندل‌‏‎ در‏‎ و‏‎ سركشيده‌‏‎ را‏‎ عمروعاص‌‏‎
وكپكهاي‌‏‎ را‏‎ كوفيان‌‏‎ نهروان‌ ، ‏‎ غوغاي‌‏‎ تا‏‎ غلطيد‏‎ فرو‏‎
(ع‌‏‎)‎مرتضي‌‏‎ عدالت‌‏‎ و‏‎ (ص‌‏‎)‎مصطفي‌‏‎ شريعت‌‏‎ شرمنده‌‏‎ را ، ‏‎ پيشاني‌شان‌‏‎
...سازد‏‎
و‏‎ خاموشي‌‏‎ خاكستر‏‎ چنان‌‏‎ كوفيان‌‏‎ وجدان‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ پس‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
نيز‏‎ علي‌‏‎ جانسوز‏‎ خطبه‌هاي‌‏‎ حتي‌‏‎ كه‌‏‎ پوشيد‏‎ فراموشي‌‏‎ شولاي‌‏‎
چاههاي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ خود‏‎ رنجنامه‌هاي‌‏‎ مولا‏‎ تا‏‎ نبخشيد ، ‏‎ سودي‌‏‎
امت‌‏‎ شكايت‌‏‎ و‏‎ گزيند‏‎ عزلت‌‏‎ كنج‌‏‎ واگويد ، ‏‎ نخلستانها‏‎ شبانه‌‏‎
و‏‎ تاريك‌‏‎ كوچه‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎ و‏‎.‎.‎.‎بگيرد‏‎ دل‌‏‎ در‏‎ را‏‎ (ص‌‏‎)محمد‏‎
الصلوه‌‏‎ الصلوه‌‏‎.‎.‎.‎عجلواباالصلوه‌‏‎ حزين‌‏‎ بانگ‌‏‎ كوفه‌‏‎ باريك‌‏‎
مي‌كردند ، ‏‎ دوره‌‏‎ نخوت‌ ، ‏‎ الصلوه‌‏‎ و‏‎ رخوت‌‏‎ و‏‎ خواب‏‎ در‏‎ را‏‎ مولا‏‎
را‏‎ رمضان‌‏‎ سحرگاه‌ 19‏‎ جنايت‌‏‎ شتاب‏‎ با‏‎ كوفيگري‌‏‎ محتضر‏‎ وجدان‌‏‎
!باشد‏‎ مرگش‌‏‎ گواه‌‏‎ هميشه‌‏‎ براي‌‏‎ تا‏‎ پروارمي‌نمود ، ‏‎
***
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ عصر‏‎ سالخورده‌‏‎ مردان‌‏‎ روزگار‏‎گذشت‌‏‎ سالها‏‎.‎گشت‌‏‎ و‏‎ گشت‌‏‎
كوفيان‌‏‎ از‏‎ ديگري‌‏‎ نسل‌‏‎ به‌‏‎ نوبت‌‏‎ بعد‏‎ دهه‌‏‎ دو‏‎ تا‏‎ شد ، ‏‎ سپري‌‏‎
خورد ، ‏‎ محك‌آزمون‌‏‎ كوفي‌‏‎ نجابت‌‏‎ و‏‎ شهامت‌‏‎ ديگر‏‎ بار‏‎ تا‏‎.‎برسد‏‎
...بلكه‌‏‎
كفر‏‎ گزنده‌‏‎ سموم‌‏‎ معرض‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ (ع‌‏‎)علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسين‌‏‎ واينبار‏‎
بلكه‌‏‎ تا‏‎ مي‌كرد ، ‏‎ نياكانش‌‏‎ دين‌‏‎ و‏‎ آئين‌‏‎ فداي‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ كوفيان‌ ، ‏‎
.بشكند‏‎ انسان‌‏‎ وجدان‌‏‎ بي‌جان‌‏‎ چشمان‌‏‎ در‏‎ را‏‎ جهالت‌‏‎ و‏‎ غفلت‌‏‎ خواب‏‎
تاب‏‎ و‏‎ تب‏‎ از‏‎ (‎ص‌‏‎)پيامبر‏‎ رحلت‌‏‎ با‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ ايمان‌‏‎ قلب‏‎ ضربان‌‏‎
اما‏‎ بود ، ‏‎ افتاده‌‏‎ شتاب‏‎ از‏‎ علي‌‏‎ امام‌‏‎ شهادت‌‏‎ با‏‎ و‏‎ بود‏‎ مانده‌‏‎
.بود‏‎ درآمده‌‏‎ تپيدن‌‏‎ به‌‏‎ نبي‌‏‎ قلب‏‎ حسين‌ ، ‏‎ خورشيد‏‎ طلوع‌‏‎ با‏‎
شبهاي‌‏‎ خستگي‌‏‎ خواب‏‎ تا‏‎ صبح‌‏‎ اذان‌‏‎ از‏‎ مدينه‌‏‎ مردم‌‏‎ كه‌‏‎ افسوس‌‏‎
حفظ‏‎ اندازه‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌گذشتند ، ‏‎ هم‌‏‎ كنار‏‎ از‏‎ وحشت‌ ، ‏‎ و‏‎ بي‌خوابي‌‏‎
كدورتي‌ ، ‏‎ در‏‎ وجدان‌‏‎ رضايت‌‏‎ قصد‏‎ به‌‏‎ و‏‎ سلامتي‌‏‎ و‏‎ صلاح‌‏‎ و‏‎ عافيت‌‏‎
تاريخي‌اشان‌‏‎ حافظه‌‏‎.‎مي‌زدند‏‎ بوسفياني‌‏‎ حكومت‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ كنايتي‌‏‎
تاريكي‌‏‎ هجوم‌‏‎ كه‌‏‎ گيرم‌‏‎.‎بلي‌‏‎ گيرم‌‏‎ مگر؟‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ پاك‌‏‎
.بود‏‎ شسته‌‏‎ جزيره‌‏‎ شبه‌‏‎ آسمان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ وجدان‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ ستاره‌هاي‌‏‎
سيل‌‏‎ كه‌‏‎ گيرم‌‏‎.بود‏‎ رفته‌‏‎ يادها‏‎ از‏‎ حمزه‌‏‎ حماسه‌‏‎ كه‌‏‎ گيرم‌‏‎
گيرم‌‏‎.‎بود‏‎ رفته‌‏‎ تمامي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ابوذر‏‎ فريادهاي‌‏‎ خاطره‌‏‎ حوادث‌‏‎
كه‌‏‎ گيرم‌‏‎.بود‏‎ خفته‌‏‎ يدها‏‎ و‏‎ يادها‏‎ در‏‎ مالكانه‌‏‎ شهامت‌‏‎ كه‌‏‎
.بود‏‎ باخته‌‏‎ رنگ‌‏‎ جهالت‌ ، ‏‎ و‏‎ جور‏‎ جنگ‌‏‎ در‏‎ عمار‏‎ آگاهي‌‏‎ و‏‎ مهرباني‌‏‎
محمدي‌‏‎ گل‌هاي‌‏‎ بر‏‎ بوسفياني‌‏‎ آهيخته‌‏‎ شمشيرهاي‌‏‎ كه‌‏‎ گيرم‌‏‎
فراموشي‌ ، ‏‎ وادي‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎ احاديث‌‏‎ كه‌‏‎ گيرم‌‏‎.‎بود‏‎ تاخته‌‏‎
اما‏‎.‎بود‏‎ ناشناخته‌‏‎ فروشان‌‏‎ غدر‏‎ و‏‎ قدرناشناسان‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎
چگونه‌‏‎ بود؟‏‎ رفته‌‏‎ چه‌‏‎ علي‌‏‎ عدالت‌‏‎ خورشيد‏‎ خاطره‌‏‎ و‏‎ برياد‏‎
ظرفيت‌‏‎ قدر‏‎ به‌‏‎ يعني‌‏‎ سال‌‏‎ بيست‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ مجاب‏‎ مي‌توان‌‏‎
گيرم‌‏‎ باشد؟‏‎ شده‌‏‎ پاك‌‏‎ تاريخ‌‏‎ همه‌‏‎ -كلامي‌‏‎ حتي‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ -كلمه‌اي‌‏‎
به‌‏‎ پنهاني‌ ، ‏‎ نبردي‌‏‎ در‏‎ اسلامي‌‏‎ شكوفه‌هاي‌‏‎ ساله‌‏‎ شصت‌‏‎ ديروز‏‎ كه‌‏‎
اما‏‎ بود ، ‏‎ باخته‌‏‎ جاهلي‌‏‎ عصبيت‌‏‎ ششصدساله‌‏‎ پريروز‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ پريروز‏‎
و‏‎ مانا‏‎ و‏‎ زنده‌‏‎.‎بود‏‎ زنده‌‏‎ علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسين‌‏‎ كه‌‏‎ امروز‏‎ چه‌؟‏‎ امروز‏‎
به‌‏‎ خود‏‎ علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسين‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ دانسته‌‏‎ همگان‌‏‎ بر‏‎ اينكه‌‏‎ نه‌‏‎ مگر‏‎
تمامي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ يكسره‌ ، ‏‎ است‌‏‎ تباهي‌‏‎ و‏‎ ظلمت‌‏‎ عدوي‌‏‎ فقط‏‎ نه‌‏‎ تنهايي‌‏‎
كوير‏‎ كه‌‏‎ جنگلي‌‏‎ !نه‌‏‎ درختي‌‏‎.است‌‏‎ سياهي‌‏‎ و‏‎ ظلم‌‏‎ انكار‏‎ قامت‌ ، ‏‎
و‏‎ سرابها‏‎ سترون‌‏‎ انكار‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌دانست‌‏‎ دشمن‌‏‎ از‏‎ كوچكتر‏‎ را‏‎
چنان‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ بود‏‎ چنين‌‏‎ علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسين‌‏‎.بود‏‎ برخاسته‌‏‎ خوابها‏‎
نه‌‏‎ علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسين‌‏‎ مرعوب ، ‏‎ و‏‎ مغلوب‏‎ روباخته‌ ، ‏‎ و‏‎ رنگ‌‏‎ مردمي‌‏‎
نه‌‏‎.‎بود‏‎ جنگل‌‏‎.‎بود‏‎ آفتاب‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ سبزي‌ ، ‏‎ زي‌‏‎ و‏‎ آفتاب‏‎ تابش‌‏‎
.بود‏‎ بهار‏‎ كه‌‏‎ باران‌ ، ‏‎ و‏‎ شكوفه‌‏‎ و‏‎ درخت‌‏‎ و‏‎ زمين‌‏‎
رسول‌‏‎ عمر‏‎ از‏‎ بهار‏‎ شش‌‏‎ تنها‏‎ (ع‌‏‎)حسين‌‏‎ هجرت‌ ، ‏‎ سال‌‏‎ شصتمين‌‏‎ در‏‎
هستي‌‏‎ بر‏‎ بهار‏‎ اينكه‌ 57‏‎ با‏‎.‎بود‏‎ جوانتر‏‎ رحلت‌‏‎ گاه‌‏‎ به‌‏‎ خدا‏‎
پيدا‏‎ چهره‌اش‌‏‎ بر‏‎ حوادث‌‏‎ خزان‌‏‎ خطوط‏‎ رد‏‎ اما‏‎ بود ، ‏‎ وزيده‌‏‎ حسين‌‏‎
.نشاند‏‎ ماتم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ كائنات‌‏‎ حسين‌‏‎ جد‏‎ رحلت‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎.بود‏‎
پيكر‏‎ بر‏‎ سياهي‌‏‎ رخت‌‏‎ حسين‌‏‎ شكسته‌‏‎ پهلو‏‎ مادر‏‎ شهادت‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎
آرامگاه‌‏‎ گواه‌‏‎ تنها‏‎ علي‌‏‎ و‏‎ ستاره‌ها‏‎ تا‏‎ پوشاند ، ‏‎ سپيدارها‏‎
و‏‎ يتيمان‌‏‎ همه‌‏‎ چشمان‌‏‎ از‏‎ فجر‏‎ كه‌‏‎ آنگاه‌‏‎.باشند‏‎ فاطمه‌‏‎ مظلوم‌‏‎
تاريخ‌‏‎ شكاف‌‏‎ تا‏‎ گريست‌ ، ‏‎ خون‌‏‎ علي‌‏‎ فرق‌‏‎ شكاف‌‏‎ بر‏‎ كوفه‌‏‎ بيوگان‌‏‎
به‌‏‎.‎.‎.شود‏‎ نهفته‌‏‎ و‏‎ شكفته‌‏‎ و‏‎ شكافته‌‏‎ خون‌‏‎ با‏‎ هميشه‌‏‎ براي‌‏‎
لخته‌‏‎ لخته‌‏‎ را‏‎ حسن‌‏‎ عظمت‌‏‎ به‌‏‎ جگربرادري‌‏‎ خيانت‌‏‎ داغ‌‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎
ازهمه‌‏‎ و‏‎ بازداشت‌‏‎ ايمان‌‏‎ خرامان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ حسن‌‏‎ دبدبه‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎
قاتلان‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ وجداني‌‏‎ بي‌‏‎ زندگان‌‏‎ شبه‌‏‎ كنار‏‎ در‏‎ زيستن‌‏‎ بدتر‏‎
نظاره‌‏‎ و‏‎..بودند‏‎ آورده‌‏‎ فرود‏‎ تسليم‌‏‎ سر‏‎ حنين‌‏‎ و‏‎ احد‏‎ و‏‎ بدر‏‎
را‏‎ انسانيت‌‏‎ و‏‎ اسلاميت‌‏‎ وهن‌‏‎ كه‌‏‎ كفر ، ‏‎ و‏‎ عصبيت‌‏‎ و‏‎ جهل‌‏‎ وقاحت‌‏‎
چهره‌‏‎ بهار‏‎ بر‏‎ سياهي‌‏‎ سرد‏‎ سموم‌‏‎ همچون‌‏‎.‎.بود‏‎ كرده‌‏‎ سفت‌‏‎ پا‏‎
ميان‌‏‎ در‏‎ مردي‌‏‎ چنين‌‏‎ دريغا‏‎.‎مي‌وزيد‏‎ و‏‎ بود‏‎ وزيده‌‏‎ حسين‌‏‎ سبز‏‎
.نامردماني‌‏‎ چنان‌‏‎
ايمان‌‏‎ و‏‎ وجدان‌‏‎ هميشه‌‏‎ براي‌‏‎ تا‏‎ مي‌رفت‌‏‎ كوفه‌‏‎ به‌‏‎ حسين‌‏‎ و‏‎.‎.‎.‎
و‏‎ سران‌‏‎ دعوت‌‏‎.بيازمايد‏‎ برنده‌‏‎ سخت‌‏‎ محكي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ كوفيگري‌‏‎
سوي‌‏‎ به‌‏‎ مكرر‏‎ نامه‌هاي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ امام‌‏‎ كه‌‏‎ كوفه‌‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ اشراف‌‏‎
زمانه‌‏‎ حجت‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسين‌‏‎ براي‌‏‎ بودند ، ‏‎ خوانده‌‏‎ خويش‌‏‎
.نبود‏‎ حجتي‌‏‎ بود ، ‏‎
گرفتار‏‎ اشعث‌‏‎ بن‌‏‎ محمد‏‎ حراميان‌‏‎ بند‏‎ در‏‎ عقيل‌‏‎ مسلم‌بن‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎
ساختند ، ‏‎ تازه‌‏‎ خيانتي‌‏‎ پيشه‌‏‎ را‏‎ سلامت‌‏‎ و‏‎ سكوت‌‏‎ كوفيان‌‏‎ و‏‎ آمد ، ‏‎
قلب‏‎ مرعوب‏‎ نام‌‏‎ طوعه‌‏‎ پيرزني‌‏‎ وجدان‌‏‎ آزمندان‌ ، ‏‎ هياهوي‌‏‎ در‏‎ تا‏‎
بتي‌‏‎ خود‏‎ براي‌‏‎ شام‌‏‎ واهي‌‏‎ سپاه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ شود ، ‏‎ نامردماني‌‏‎ تيره‌‏‎
...بودند‏‎ ساخته‌‏‎ جزيره‌‏‎ شبه‌‏‎ كفر‏‎ همه‌‏‎ وسعت‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ شد‏‎ كشيده‌‏‎ دجالگان‌‏‎ زنجير‏‎ به‌‏‎ مسهرالصيداوي‌‏‎ بن‌‏‎ قيس‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎
...شد‏‎ فكنده‌‏‎ جنايت‌‏‎ سرد‏‎ زمين‌‏‎ به‌‏‎ كوفي‌‏‎ كفر‏‎ قصر‏‎ بام‌‏‎ از‏‎
و‏‎ بودند‏‎ خوانده‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ ميهماني‌‏‎ بر‏‎ راه‌‏‎ ميزبانان‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ و‏‎
را‏‎ عهدنامه‌ها‏‎ بريدند ، ‏‎ بود‏‎ آمده‌‏‎ خود‏‎ خداي‌‏‎ به‌‏‎ توكل‌‏‎ با‏‎ او‏‎
;علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسين‌‏‎ بستند ، ‏‎ طهارت‌‏‎ و‏‎ عصمت‌‏‎ كودكان‌‏‎ بر‏‎ آب‏‎ و‏‎ شكستند‏‎
همه‌‏‎ و‏‎ حارث‌‏‎ يزيدبن‌‏‎ و‏‎ ربعي‌‏‎ بن‌‏‎ شبث‌‏‎ نامه‌هاي‌‏‎
فرو‏‎ زده‌شان‌‏‎ ظلم‌‏‎ ظلماني‌‏‎ چهره‌‏‎ به‌‏‎ را ، ‏‎ همپالكي‌هايشان‌‏‎
مردم‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ صادر‏‎ را‏‎ كوفيان‌‏‎ بي‌وجداني‌‏‎ مرگ‌‏‎ فرمان‌‏‎ و‏‎ كوبيد‏‎
بي‌ايماني‌‏‎ وجدان‌‏‎ جسد‏‎ بر‏‎ و‏‎ بازآمدند‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ زماني‌‏‎ كوفه‌‏‎
كاروان‌‏‎ و‏‎ (ع‌‏‎)زين‌العابدين‌‏‎ و‏‎ (‎س‌‏‎)‎زينب‏‎ كه‌‏‎ گريستند ، ‏‎ خويش‌‏‎
تباهي‌‏‎ آغاز‏‎ و‏‎ يافتند ، ‏‎ اسارت‌‏‎ كوچه‌هاي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ كربلا‏‎ اسيران‌‏‎
...شنيدند‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ امام‌‏‎ بنت‌‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ روزگار‏‎
:گرديد‏‎ جاري‌‏‎ كه‌‏‎ اشكها‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ روان‌‏‎ كه‌‏‎ خونها‏‎ چه‌‏‎ و‏‎
/بلا‏‎ و‏‎ "كربا‏‎ زلت‌‏‎ كربلا‏‎
المصطفي‌‏‎ آل‌‏‎ عندك‌‏‎ مالقي‌‏‎
/لماصرعوا‏‎ تربك‌‏‎ علي‌‏‎ كم‌‏‎
(‎‏‏3‏‎)/جري‌‏‎ دمع‌‏‎ من‌‏‎ و‏‎ سال‌‏‎ دم‌‏‎ من‌‏‎
رضي‌‏‎ سيد‏‎
:ها‏‎ پانوشت‌‏‎
-(ع‌‏‎)‎حسين‌‏‎ و‏‎ (‎ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ -‎شهيد‏‎ دو‏‎ خون‌‏‎ از‏‎ زمانه‌‏‎ پيكر‏‎ بر‏‎ (‎‏‏1‏‎)
:است‌‏‎ دوگواه‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ شفق‌‏‎ و‏‎ مي‌دمد‏‎ شرقي‌‏‎ افق‌‏‎ بر‏‎ شب‏‎ اواخر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ فجر‏‎
بر‏‎ خونرنگ‌‏‎ نقش‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ مي‌كند‏‎ فام‌‏‎ سرخ‌‏‎ را‏‎ مغرب‏‎ شب‏‎ ابتداي‌‏‎
رحمن‌‏‎ حضرت‌‏‎ به‌‏‎ رستاخيز‏‎ روز‏‎ در‏‎ تا‏‎ است‌ ، ‏‎ ثابت‌‏‎ زمانه‌‏‎ پيراهن‌‏‎
.گشايد‏‎ دادخواهي‌‏‎ و‏‎ ياري‌‏‎ به‌‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ رسد‏‎
.بودم‌‏‎ مرده‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ سال‌‏‎ بيست‌‏‎ كه‌‏‎ داشتم‌‏‎ دوست‌‏‎ (‎‎‏‏2‏‎)‎
/بوده‌اي‌‏‎ بلا‏‎ و‏‎ اندوه‌‏‎ پيوسته‌‏‎ كربلا‏‎ (‎‏‏3‏‎)‎
ديده‌اند‏‎ تو‏‎ پيامبر‏‎ خاندان‌‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎
/افتادند‏‎ فرو‏‎ تو‏‎ خاك‌‏‎ بر‏‎ تو‏‎ چون‌‏‎
.گرديد‏‎ جاري‌‏‎ كه‌‏‎ اشكها‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ روان‌‏‎ كه‌‏‎ خونها‏‎ چه‌‏‎

معارف‌‏‎ كتابخانه‌‏‎
فرهنگي‌‏‎ تهاجم‌‏‎ در‏‎ ديني‌‏‎ رويكرد‏‎
سازمان‌‏‎:‎ناشر‏‎ /كمالي‌‏‎ علي‌اكبر‏‎ افتخاري‌ ، ‏‎ اصغر‏‎:موءلفان‌‏‎
قيمت‌700‏‎ /اول‌ 1377‏‎ چاپ‌‏‎ اسلامي‌ ، ‏‎ انقلاب‏‎ فرهنگي‌‏‎ مدارك‌‏‎
صفحه‌‏‎ تومان‌ ، 220‏‎
حيات‌‏‎ بطن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ عناويني‌‏‎ ازجمله‌‏‎ "فرهنگي‌‏‎ تهاجم‌‏‎" مباحث‌‏‎
آشنا‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ تاحدودي‌‏‎ همگان‌‏‎ اذهان‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ قرار‏‎ ما‏‎ روزمره‌‏‎
از‏‎ و‏‎ بفريبد‏‎ را‏‎ ما‏‎ نبايستي‌‏‎ شهرت‌‏‎ اين‌‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.مي‌باشد‏‎
آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎.‎دارد‏‎ بازمان‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ دقيق‌‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎ پرداختن‌‏‎
ره‌‏‎ تلاش‌هايمان‌‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ متضرر‏‎ عمل‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ صورت‌‏‎
.نخواهدبرد‏‎ جايي‌‏‎ به‌‏‎
.نوشته‌اند‏‎ هدفي‌‏‎ چنين‌‏‎ بنياد‏‎ بر‏‎ را‏‎ حاضر‏‎ كتاب‏‎ نيز‏‎ موءلفان‌‏‎
تاريخي‌ ، ‏‎ پيشينه‌‏‎:عبارتنداز‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ تدوين‌‏‎ فصل‌‏‎ در 5‏‎ كتاب‏‎
فرهنگي‌ ، ‏‎ تخريب‏‎ فرهنگي‌ ، ‏‎ تهاجم‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ مبحث‌‏‎ تئوريك‌‏‎ مباني‌‏‎
دين‌ ، ‏‎ تحديد‏‎ اسلامي‌ ، ‏‎ مقدسات‌‏‎ و‏‎ ارزشها‏‎ محو‏‎ راستاي‌‏‎ در‏‎ تلاش‌‏‎
تهاجم‌‏‎ ابزارهاي‌‏‎ اجتماع‌ ، ‏‎ عرصه‌‏‎ از‏‎ دين‌‏‎ حذف‌‏‎ راستاي‌‏‎ در‏‎ تلاش‌‏‎
نصاري‌‏‎ و‏‎ يهود‏‎ خدمت‌‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎
(‎‏‏1‏‎)اسطوره‌شناسي‌‏‎ جهان‌‏‎
:مترجم‌‏‎ /ديگران‌‏‎ و‏‎ مالينوفسكي‌‏‎ استروس‌ ، ‏‎ لوي‌‏‎:نويسندگان‌‏‎
/اسفندماه‌ 1377‏‎:اول‌‏‎ چاپ‌‏‎ /مركز‏‎:‎انتشارات‌‏‎ /ستاري‌‏‎ جلال‌‏‎
تومان‌‏‎ بها980‏‎
قلم‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ از‏‎ "اسطوره‌شناسي‌‏‎ جهان‌‏‎" كتاب‏‎
انتشار‏‎ كتاب‏‎ چندين‌‏‎ عنوان‌‏‎ همين‌‏‎ زير‏‎ و‏‎ ستاري‌‏‎ جلال‌‏‎ استاد‏‎
تاكنون‌‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎خواهديافت‌‏‎ انتشار‏‎ يا‏‎ و‏‎ يافته‌‏‎
‎‏‏،‏‎"اسطوره‌اي‌‏‎ سيماي‌‏‎ چهار‏‎" ‎‏‏،‏‎"امروز‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ اسطوره‌‏‎" كتابهاي‌‏‎
و‏‎ اسطوره‌‏‎" كتاب‏‎ و‏‎ رسيده‌‏‎ به‌چاپ‌‏‎ مركز‏‎ نشر‏‎ توسط‏‎ دو‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎
.رسيد‏‎ به‌چاپ‌‏‎ سروش‌‏‎ انتشارات‌‏‎ توسط‏‎ سال‌ 1374‏‎ در‏‎ "رمز‏‎
رسيده‌ ، ‏‎ به‌چاپ‌‏‎ آن‌‏‎ نخستين‌‏‎ جلد‏‎ كه‌‏‎ "اسطوره‌شناسي‌‏‎ جهان‌‏‎"
مردم‌‏‎)‎ استروس‌‏‎ لوي‌‏‎:‎چون‌‏‎ دانشمنداني‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ مقالاتي‌‏‎ مجموعه‌‏‎
‎‏‏،‏‎(انسانشناس‌‏‎)‎ مالينوفسكي‌‏‎ برانيسلاو‏‎ ‎‏‏،‏‎(ساختگرا‏‎ شناس‌‏‎
و‏‎ (‎مردم‌شناس‌‏‎)‎ كازنوو‏‎ ژان‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎اسطوره‌شناس‌‏‎) كراپ‌‏‎ الكساندر‏‎
چشم‌انداز‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ (فرويدي‌‏‎ روانكاو‏‎)‎ آبراهام‌‏‎ كارل‌‏‎
.يازيده‌اند‏‎ دست‌‏‎ اسطوره‌‏‎ در‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ پژوهش‌‏‎ به‌‏‎ خويش‌‏‎ ويژه‌‏‎
بي‌همانند‏‎ خود‏‎ نوع‌‏‎ در‏‎ جهات‌‏‎ برخي‌‏‎ از‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ نوشته‌هاي‌‏‎
درآمدي‌‏‎" زيرعنوان‌‏‎ "كراپ‌‏‎ الكساندر‏‎" مقاله‌‏‎ نمونه‌‏‎ براي‌‏‎.‎است‌‏‎
"animisme" جان‌گرايي‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎ "اسطوره‌شناسي‌‏‎ بر‏‎
اين‌‏‎ نمايندگان‌‏‎ واپسين‌‏‎ از‏‎ شايد‏‎ و‏‎ مي‌نگرد‏‎ به‌اسطوره‌‏‎
از‏‎ مقاله‌‏‎ هشت‌‏‎ كل‌ ، ‏‎ در‏‎ كتاب‏‎.‎باشد‏‎ اسطوره‌شناختي‌‏‎ دبستان‌‏‎
مطالعه‌‏‎ با‏‎ خواننده‌‏‎ چنانكه‌‏‎ دربردارد ، ‏‎ را‏‎ يادشده‌‏‎ نويسندگان‌‏‎
از‏‎ دورنمايي‌‏‎ به‌‏‎ گوناگون‌‏‎ ديدگاههاي‌‏‎ از‏‎ گوناگون‌‏‎ مقالات‌‏‎
.مي‌يابد‏‎ دست‌‏‎ اسطوره‌شناختي‌‏‎ پژوهشهاي‌‏‎ تاريخچه‌‏‎
نور‏‎ جنگجوي‌‏‎
/كيايي‌‏‎ رمضان‌‏‎ محمدحسين‌‏‎:‎مترجم‌‏‎ /پائولوكوئيلو‏‎:نويسنده‌‏‎
تومان‌‏‎ بها650‏‎ /اول‌1377‏‎ چاپ‌‏‎ /مركز‏‎ نشر‏‎
نويسنده‌‏‎ پائولوكوئيلو ، ‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ كتابي‌‏‎ نام‌‏‎ "نور‏‎ جنگجوي‌‏‎"
نوين‌‏‎ راههاي‌‏‎ يافتن‌‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎ يونسكو‏‎ مشاور‏‎ و‏‎ برزيلي‌‏‎
زبان‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ نويسنده‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ امروز‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ دينداري‌‏‎
‎‏‏،‏‎"مكتوب‏‎" ‎‏‏،‏‎"پنجم‌‏‎ كوه‌‏‎" كتابهاي‌‏‎ تاكنون‌‏‎ مي‌نويسد ، ‏‎ پرتغالي‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ ترجمه‌‏‎ فارسي‌‏‎ به‌‏‎ ديگر‏‎ كتاب‏‎ چندين‌‏‎ و‏‎ "كيمياگر‏‎"
به‌‏‎ نويني‌‏‎ ديد‏‎ و‏‎ افق‌‏‎ بازگشايي‌‏‎ كوئيلو‏‎ نوشته‌هاي‌‏‎ درون‌مايه‌‏‎
اسطوره‌ ، ‏‎ دين‌ ، ‏‎" زيرعنوان‌‏‎ كه‌‏‎ بشر‏‎ مشترك‌‏‎ معنوي‌‏‎ تجربه‌هاي‌‏‎
خوانش‌‏‎ نماياندن‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بررسيدني‌‏‎ "عرفان‌‏‎ اخلاق‌ ، ‏‎ فلسفه‌ ، ‏‎
از‏‎ دورافتاده‌‏‎ كنوني‌‏‎ انسان‌‏‎ هستي‌‏‎ بنيان‌‏‎ بر‏‎ آنان‌‏‎ از‏‎ تازه‌اي‌‏‎
است‌‏‎ انسان‌‏‎ دروني‌‏‎ سفر‏‎ شرح‌‏‎ كتاب ، ‏‎.‎است‌‏‎ اخلاق‌‏‎ و‏‎ معنويت‌‏‎ دين‌ ، ‏‎
هر‏‎ كوئيلو‏‎ باور‏‎ به‌‏‎.‎مي‌سپارد‏‎ گوش‌‏‎ خويش‌‏‎ درون‌‏‎ نداي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎
خفته‌ ، ‏‎ ما‏‎ يكايك‌‏‎ درون‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ نور‏‎ جنگجوي‌‏‎ بايد‏‎ ما‏‎ از‏‎ يك‌‏‎
راهي‌‏‎.‎رويم‌‏‎ پيش‌‏‎ خطا‏‎ و‏‎ آزمون‌‏‎ سراسر‏‎ راهي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كنيم‌‏‎ بيدار‏‎
همچهره‌‏‎ پيروزي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آوردي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ هزارتويي‌‏‎ گامش‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎
در‏‎ كسي‌‏‎ چه‌‏‎ به‌راستي‌ ، ‏‎:است‌‏‎ اين‌‏‎ بنيادين‌‏‎ پرسش‌‏‎ و‏‎ است‌؟‏‎ شكست‌‏‎
خواهدبود؟‏‎ ما‏‎ همراه‌‏‎ سختيها‏‎ اين‌‏‎




Copyright; 1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
Web design and hosting by Hamshahri Computer Center.