چهارم‌ ، شماره‌ 1097‏‎ اكتبر 1996 ، سال‌‏‎ مهر 1375 ، 17‏‎ پنجشنبه‌ 26‏‎
خزرخز‏‎
درايران‌‏‎ چرمي‌‏‎ پوشاك‌‏‎ توليدكننده‌‏‎ بزرگترين‌‏‎

...همسايه‌اي‌‏‎ روزگاري‌ ، ‏‎ روزي‌ ، ‏‎

نيست‌؟‏‎ صميمي‌‏‎ و‏‎ گرم‌‏‎ گذشته‌‏‎ همچون‌‏‎ همسايگان‌‏‎ روابط‏‎ چرا‏‎

دچارچنين‌‏‎ كه‌‏‎ پيموده‌ايم‌‏‎ را‏‎ راهي‌‏‎ چه‌‏‎ اخير‏‎ سالهاي‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ راستي‌‏‎
هم‌‏‎ مجاورت‌‏‎ در‏‎ همسايه‌ها‏‎ كه‌‏‎ روزگاري‌‏‎ نيست‌‏‎ دور‏‎ چندان‌‏‎!شده‌ايم‌؟‏‎ وضعيتي‌‏‎
و‏‎ غمها‏‎ دلشان‌‏‎ سفره‌هاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كردند‏‎ زندگي‌‏‎ بزرگ‌‏‎ خانواده‌‏‎ يك‌‏‎ مانند‏‎ و‏‎
به‌‏‎ متعلق‌‏‎ را‏‎ مشكلات‌يكديگر‏‎.‎مي‌كردند‏‎ تقسيم‌‏‎ عادلانه‌‏‎ را‏‎ شاديهايشان‌‏‎
.مي‌بستند‏‎ به‌كار‏‎ مشكلات‌‏‎ اين‌‏‎ رفع‌‏‎ براي‌‏‎ تلاش‌را‏‎ و‏‎ سعي‌‏‎ نهايت‌‏‎ و‏‎ خوددانسته‌‏‎
يكديگر‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ يك‌محله‌‏‎ اهالي‌‏‎ تمامي‌‏‎ هيچ‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ يك‌كوچه‌‏‎ اهالي‌‏‎ تمامي‌‏‎
يكديگر‏‎ درحق‌‏‎ نزديك‌‏‎ اقوام‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ واز‏‎ مانوس‌‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ و‏‎ رامي‌شناختند‏‎
.بودند‏‎ مشكل‌گشاتر‏‎
گردن‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ محبتها‏‎ و‏‎ مهر‏‎ شدن‌‏‎ رنگ‌‏‎ وكم‌‏‎ بي‌تفاوتي‌ها‏‎ اين‌‏‎ گناه‌‏‎ شايد‏‎
شهرها‏‎ عمودي‌‏‎ رشد‏‎ شود‏‎ تصور‏‎ و‏‎ بدانيم‌‏‎ آپارتمان‌نشيني‌‏‎ و‏‎ شهرسازي‌‏‎ رشد‏‎
با‏‎ ارتباط‏‎ داشتن‌‏‎ از‏‎ اينچنين‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ افراد‏‎ بين‌‏‎ عاطفي‌‏‎ انجماد‏‎ باعث‌‏‎
چند‏‎ آپارتماني‌‏‎ مجتمع‌‏‎ يك‌‏‎ اهالي‌‏‎ كه‌‏‎ جايي‌‏‎ تا‏‎ هستيم‌ ، ‏‎ گريزان‌‏‎ ديگران‌‏‎
دو‏‎ فقط‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ خانه‌هايشان‌‏‎ فاصله‌‏‎ چند‏‎ هر‏‎ نمي‌شناسند ، ‏‎ را‏‎ يكديگر‏‎ واحده‌‏‎
شدن‌‏‎ كم‌رنگ‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آپارتمان‌نشيني‌‏‎ بايد‏‎ آيا‏‎.‎نيست‌‏‎ بيشتر‏‎ گام‌‏‎ سه‌‏‎ يا‏‎
!بدانيم‌؟‏‎ اصلي‌‏‎ عامل‌‏‎ عاطفي‌‏‎ مسائل‌‏‎
ويژه‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بودن‌افراد‏‎ شغلي‌‏‎ چند‏‎ و‏‎ زندگي‌امروزي‌‏‎ شدن‌‏‎ ماشيني‌‏‎ بي‌شك‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ دشواريها‏‎ اين‌‏‎ فرهنگ‌بيگانه‌‏‎ رسوخ‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ سرپرستان‌خانواده‌‏‎
بي‌توجهي‌‏‎ خودو‏‎ اصيل‌‏‎ و‏‎ غني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ فراموش‌كردن‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آورده‌‏‎ بار‏‎
تا‏‎.‎است‌‏‎ كشانده‌‏‎ چنين‌پرتگاهي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ مذهبيمان‌‏‎ والاي‌‏‎ مسائل‌‏‎ به‌‏‎
.مي‌كنند‏‎ نيز‏‎ مباهات‌‏‎ اسفناك‌‏‎ سقوط‏‎ به‌اين‌‏‎ برخي‌‏‎ متاسفانه‌‏‎ كه‌‏‎ جايي‌‏‎
مي‌كنند‏‎ ابراز‏‎ شادماني‌‏‎ روي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ عمد‏‎ به‌‏‎ افرادي‌‏‎ كه‌‏‎ هستيم‌‏‎ شاهد‏‎ بسيار‏‎
و‏‎ نمي‌شناسند‏‎ چندان‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ و‏‎ ندارند‏‎ ارتباط‏‎ همسايگانشان‌‏‎ با‏‎ اصلا‏‎ كه‌‏‎
شده‌‏‎ محدود‏‎ آپارتمان‌‏‎ راهروهاي‌‏‎ در‏‎ عليكي‌‏‎ و‏‎ سلام‌‏‎ به‌‏‎ تنها‏‎ آنها‏‎ روابط‏‎
در‏‎ وقتي‌‏‎:‎مي‌گفت‌‏‎ خانمي‌‏‎.‎گذشته‌‏‎ فراتر‏‎ هم‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ را‏‎ پا‏‎ عده‌اي‌‏‎.‎است‌‏‎
اگر‏‎ شوم‌ ، ‏‎ خارج‌‏‎ خانه‌‏‎ از‏‎ كارهايم‌‏‎ انجام‌‏‎ براي‌‏‎ تا‏‎ مي‌كنم‌‏‎ باز‏‎ را‏‎ آپارتمان‌‏‎
ببينم‌‏‎ روشن‌‏‎ را‏‎ پله‌ها‏‎ چراغ‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ بشنوم‌‏‎ پله‌ها‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ كسي‌‏‎ پاي‌‏‎ صداي‌‏‎
شخص‌‏‎ آن‌‏‎ تا‏‎ مي‌بندم‌‏‎ دررا‏‎ آرامي‌‏‎ به‌‏‎ (‎كسي‌است‌‏‎ ازحضور‏‎ حكايت‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎)‎
بيرون‌مي‌روم‌‏‎ منزل‌‏‎ از‏‎ باخيال‌راحت‌‏‎ آنگاه‌‏‎ و‏‎ شود‏‎ خود‏‎ داخل‌آپارتمان‌‏‎
دخالت‌‏‎ ديگران‌‏‎ دركار‏‎ دارم‌‏‎ دوست‌‏‎ نه‌‏‎ من‌‏‎ آخر‏‎:‎مي‌كرد‏‎ اظهار‏‎ بلافاصله‌‏‎ و‏‎
به‌‏‎ راستي‌‏‎.‎كنند‏‎ دخالت‌‏‎ وزندگيم‌‏‎ كار‏‎ در‏‎ ديگران‌‏‎ نه‌اينكه‌‏‎ و‏‎ كنم‌‏‎
و‏‎ مودت‌‏‎ ياري‌و‏‎ فرهنگ‌‏‎ كه‌‏‎ شديم‌‏‎ بي‌مهري‌‏‎ فراموشي‌و‏‎ دچار‏‎ آنقدر‏‎ تدريج‌‏‎
آيا‏‎.‎مي‌كنيم‌‏‎ تعبير‏‎ ودخالت‌‏‎ فضولي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ومادرانمان‌‏‎ پدران‌‏‎ دلجويي‌‏‎
!دخيل‌نيست‌؟‏‎ شهرها‏‎ عمودي‌‏‎ رشد‏‎ بيش‌از‏‎ فرهنگي‌‏‎ خودباختگي‌‏‎ دراينجا‏‎
نيازهاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ موجودي‌‏‎ فطرتا‏‎ انسان‌‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎
فعاليت‌‏‎ و‏‎ تلاش‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ برعكس‌ ، ‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ برآورده‌‏‎ ديگران‌‏‎ كمك‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎
به‌‏‎ وضع‌‏‎ نيز‏‎ عاطفي‌‏‎ بعد‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ ديگران‌‏‎ نيازهاي‌‏‎ ساختن‌‏‎ برآورده‌‏‎ براي‌‏‎ او‏‎
غمها‏‎ در‏‎ و‏‎ اوشريك‌‏‎ شادي‌‏‎ در‏‎ ديگران‌‏‎ دوست‌دارد‏‎ انسان‌‏‎.‎است‌‏‎ قرار‏‎ همين‌‏‎
ازهمسايه‌ ، ‏‎ بهتر‏‎ كسي‌‏‎ چه‌‏‎ چنين‌مواقعي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ باشند‏‎ بخش‌خاطرش‌‏‎ تسلي‌‏‎
بين‌‏‎ در‏‎ كمتر‏‎ كه‌انسان‌‏‎ است‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ زندگي‌امروزي‌‏‎ كه‌‏‎ خصوص‌‏‎ به‌‏‎
آلمان‌‏‎ در‏‎ پيرزني‌‏‎ كه‌‏‎ خوانده‌ام‌‏‎ جايي‌‏‎ در‏‎.‎مي‌كند‏‎ زندگي‌‏‎ خود‏‎ خويشاوندان‌‏‎
اينكه‌‏‎ تا‏‎ نداشت‌‏‎ خبر‏‎ كسي‌‏‎ ماه‌‏‎ شش‌‏‎ تا‏‎ و‏‎ بود‏‎ كرده‌‏‎ فوت‌‏‎ خود‏‎ آپارتمان‌‏‎ در‏‎
...و‏‎ كنند‏‎ خبر‏‎ را‏‎ پليس‌‏‎ تا‏‎ ساخت‌‏‎ وادار‏‎ را‏‎ همسايه‌ها‏‎ او‏‎ جسد‏‎ تعفن‌‏‎ بوي‌‏‎
از‏‎ ومددي‌‏‎ نرسيم‌‏‎ همسايگي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ به‌داد‏‎ موقع‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ ما‏‎ اگر‏‎ بسا‏‎ چه‌‏‎
پرتگاه‌‏‎ چنين‌‏‎ به‌‏‎ نگيريم‌‏‎ رابطه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ اصيل‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ مذهبي‌‏‎ مسائل‌‏‎
.برسيم‌‏‎ وحشتناكي‌‏‎
به‌‏‎ وضع‌‏‎ يااينكه‌‏‎ است‌‏‎ ظالمانه‌‏‎ و‏‎ خشك‌‏‎ اين‌حد‏‎ تا‏‎ شهري‌‏‎ زندگي‌‏‎ راستي‌‏‎ به‌‏‎
روابطزندگي‌‏‎ چگونگي‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ كه‌ما‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ واقعيت‌‏‎.‎ديگري‌است‌‏‎ گونه‌‏‎
احاديث‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ اجتماعي‌‏‎ زندگي‌‏‎ زيربناي‌‏‎.داريم‌‏‎ موثري‌‏‎ نقش‌‏‎ خود‏‎
.كرده‌اند‏‎ تبيين‌‏‎ تمامتر‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎ دقت‌‏‎ با‏‎ گرانبها‏‎
كه‌‏‎ را‏‎ اهميت‌اموري‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ احاديث‌خداوند‏‎ و‏‎ آيه‌ها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ داريم‌‏‎ خبر‏‎ راستي‌ما‏‎ به‌‏‎ حال‌‏‎.‎نمايد‏‎ ماگوشزد‏‎ به‌‏‎ برشمرديم‌‏‎
چند‏‎ است‌؟‏‎ چگونه‌‏‎ آنها‏‎ معيشت‌‏‎ وضع‌‏‎ !مي‌كنند؟‏‎ زندگي‌‏‎ يتيم‌‏‎ چند‏‎ ما‏‎ همسايگي‌‏‎
كند‏‎ خدا‏‎ !مي‌گذرانند؟‏‎ سختي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ روزگار‏‎ تهيدست‌‏‎ اما‏‎ آبرومند ، ‏‎ خانواده‌‏‎
.مسئوليم‌‏‎ وگرنه‌‏‎ بدانيم‌‏‎ كه‌‏‎
همسايه‌‏‎ و‏‎ باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ همسايه‌هايي‌‏‎ ناگزيريم‌تا‏‎ ما‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ بي‌شك‌‏‎
سكني‌‏‎ محل‌‏‎ تعيين‌‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ است‌‏‎ بهتر‏‎ است‌‏‎ چنين‌‏‎ كه‌‏‎ حال‌‏‎.‎شويم‌‏‎ ديگران‌‏‎
و‏‎ نپرهيزيم‌‏‎ او‏‎ با‏‎ برخورد‏‎ از‏‎ تا‏‎ شد‏‎ خواهيم‌‏‎ همسايه‌‏‎ كساني‌‏‎ چه‌‏‎ با‏‎ ببينيم‌‏‎
كه‌‏‎ كسي‌‏‎ جواب‏‎ در‏‎ (‎ص‌‏‎)‎اكرم‌‏‎ رسول‌‏‎.نباشد‏‎ ناگوار‏‎ برايمان‌‏‎ او‏‎ با‏‎ همنشيني‌‏‎
بعد‏‎ بشناس‌‏‎ را‏‎ همسايه‌‏‎ نخست‌‏‎)‎:‎است‌‏‎ فرموده‌‏‎ بخرم‌ ، ‏‎ خانه‌‏‎ كجا‏‎ بود‏‎ كرده‌‏‎ عرض‌‏‎
كرديم‌‏‎ صحبت‌‏‎ همسايه‌‏‎ درباره‌‏‎ حد‏‎ اين‌‏‎ تا‏‎ كه‌‏‎ حال‌‏‎ (.‎كن‌‏‎ خريداري‌‏‎ را‏‎ خانه‌‏‎
ويژگيهاي‌‏‎ به‌‏‎ ابتدا‏‎.بدانيم‌‏‎ را‏‎ بد‏‎ و‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ است‌‏‎ خوب‏‎
:مي‌پرازيم‌‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎
حضرت‌‏‎)‎ است‌‏‎ خويش‌‏‎ همسايه‌‏‎ حال‌‏‎ جوياي‌‏‎ پيوسته‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎ -‎‏‏1‏‎
(ع‌‏‎ علي‌‏‎
در‏‎ و‏‎ رابپوشاند‏‎ خويش‌‏‎ همسايه‌‏‎ كه‌معايب‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
كمك‌‏‎ منظور‏‎ به‌‏‎ و‏‎ ضرورت‌‏‎ هنگام‌‏‎ به‌‏‎ مگر‏‎ نكند ، ‏‎ تفحص‌‏‎ زندگي‌او‏‎ و‏‎ اسرار‏‎
كردن‌‏‎
آزار‏‎ بلكه‌‏‎ نمي‌رسد ، ‏‎ ديگران‌‏‎ به‌‏‎ آزارش‌‏‎ فقط‏‎ نه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎ -‎‏‏3‏‎
.مي‌كند‏‎ تحمل‌‏‎ صبورانه‌‏‎ را‏‎ ديگران‌‏‎
او‏‎ غياب‏‎ در‏‎ خودرا‏‎ همسايه‌‏‎ حيثيت‌‏‎ و‏‎ كه‌حرمت‌‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎ -‎‏‏4‏‎
.كند‏‎ اوغيبت‌‏‎ سر‏‎ پشت‌‏‎ كسي‌‏‎ نمي‌دهد‏‎ واجازه‌‏‎ مي‌كند‏‎ حفظ‏‎
خويش‌‏‎ همسايه‌‏‎ ياري‌‏‎ به‌‏‎ سختي‌‏‎ و‏‎ شدت‌‏‎ هنگام‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎ -‎‎‏‏5‏‎
.نگذارد‏‎ تنهايش‌‏‎ و‏‎ نورزد‏‎ دريغ‌‏‎ كمكي‌‏‎ هيچ‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بشتابد‏‎
معروف‌‏‎ به‌‏‎ وامر‏‎ باشد‏‎ خود‏‎ همسايه‌‏‎ كه‌خيرخواه‌‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎ -‎‏‏6‏‎
.ندارد‏‎ دريغ‌‏‎ او‏‎ از‏‎ منكررا‏‎ از‏‎ نهي‌‏‎ و‏‎
در‏‎ و‏‎ كند‏‎ شادي‌‏‎ خود‏‎ همسايه‌‏‎ شاديهاي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎ -‎‎‏‏7‏‎
.باشد‏‎ او‏‎ خاطر‏‎ تسلي‌بخش‌‏‎ مصيبتها‏‎
.خويش‌باشد‏‎ همسايه‌‏‎ شئون‌‏‎ و‏‎ حافظحيثيت‌‏‎ بايد‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎ -‎‎‏‏8‏‎
غني‌‏‎ وچه‌‏‎ فقير‏‎ چه‌‏‎ همسايه‌ها ، ‏‎ تمام‌‏‎ كه‌با‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ خوب‏‎ همسايه‌‏‎ -‎‎‏‏9‏‎
و‏‎ تلاش‌‏‎ هيچ‌‏‎ از‏‎ فقير‏‎ همسايگان‌‏‎ به‌‏‎ كمك‌‏‎ در‏‎ و‏‎ داشته‌باشد‏‎ يكسان‌‏‎ رفتاري‌‏‎
كس‌‏‎ هر‏‎:مي‌فرمايد‏‎ شريف‌‏‎ حديث‌‏‎ باره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎باشد‏‎ نداشته‌‏‎ مضايقه‌‏‎ كوششي‌‏‎
.است‌‏‎ نياورده‌‏‎ ايمان‌‏‎ خداوند‏‎ به‌‏‎ باشد‏‎ گرسنه‌‏‎ همسايه‌اش‌‏‎ و‏‎ بخوابد‏‎ سير‏‎
ما‏‎ همه‌‏‎ براي‌‏‎ ديگر‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ همسايه‌‏‎ بر‏‎ همسايه‌‏‎ حق‌‏‎ موارد‏‎ اين‌‏‎ تمام‌‏‎
ويژگيهاي‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ خوب ، ‏‎ همسايه‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ بيان‌‏‎ با‏‎.است‌‏‎ تكليف‌‏‎
به‌‏‎ چيز‏‎ ضدادهاهر‏‎ با‏‎ الاشياء‏‎ تعرف‌‏‎:‎گفته‌اند‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ مشخص‌‏‎ بد‏‎ همسايه‌‏‎
همسايه‌‏‎ راستي‌‏‎ گفتيم‌به‌‏‎ سخن‌‏‎ همسايه‌‏‎ از‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ شناخته‌‏‎ آن‌‏‎ ضد‏‎
كيست‌؟‏‎
اربعون‌‏‎ الجوار‏‎ و‏‎ ذراعا‏‎ اربعون‌‏‎ المسجد‏‎ حريم‌‏‎:مي‌فرمايد‏‎ (ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ حضرت‌‏‎
چهل‌‏‎ همسايگي‌‏‎ حريم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ذرع‌‏‎ چهل‌‏‎ مسجد‏‎ جوانبهاحريم‌‏‎ اربعه‌‏‎ من‌‏‎ دارا‏‎
مسلمان‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ مسئوليت‌‏‎ عمق‌‏‎ حديث‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ دقت‌‏‎ چهارطرف‌‏‎ از‏‎ خانه‌‏‎
قيامت‌‏‎ روز‏‎ در‏‎ نخواهيم‌‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ بخواهيم‌‏‎ چه‌‏‎ ديگر‏‎ عبارتي‌‏‎ به‌‏‎.مي‌كند‏‎ روشن‌‏‎
طرف‌‏‎ هر‏‎ از‏‎ خانه‌‏‎ چهل‌‏‎ تا‏‎ خود‏‎ همسايه‌هاي‌‏‎ همسايگي‌‏‎ حق‌‏‎ رعايت‌‏‎ قبال‌‏‎ در‏‎
نيست‌‏‎ قادر‏‎ بهانه‌اي‌‏‎ و‏‎ عذر‏‎ هيچ‌‏‎ و‏‎ باشيم‌‏‎ پاسخگو‏‎ بايد‏‎ و‏‎ داريم‌‏‎ مسئوليت‌‏‎
كنيم‌‏‎ مراجعه‌‏‎ خويش‌‏‎ خويشتن‌‏‎ به‌‏‎ حال‌‏‎.‎بردارد‏‎ ما‏‎ دوش‌‏‎ از‏‎ را‏‎ تكليف‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎
قانع‌‏‎ پاسخ‌‏‎ خود‏‎ وجدان‌‏‎ براي‌‏‎ حداقل‌‏‎ يا‏‎ قيامت‌‏‎ روز‏‎ براي‌‏‎ آيا‏‎ ببينيم‌‏‎ و‏‎
جبران‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ باقي‌‏‎ فرصت‌‏‎ هنوز‏‎ نداريم‌‏‎ اگر‏‎ !داريم‌؟‏‎ كننده‌اي‌‏‎
با‏‎ لااقل‌‏‎ نيستيم‌‏‎ معتقد‏‎ فوق‌‏‎ معتقدات‌‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ كرد‏‎ مافات‌‏‎
.بكنيم‌‏‎ را‏‎ همسايگان‌‏‎ حقوق‌‏‎ رعايت‌‏‎ انسانيت‌‏‎ و‏‎ مردي‌‏‎ آزاد‏‎ صفت‌‏‎ بر‏‎ تكيه‌‏‎
حاجي‌نبي‌‏‎ -‎ايران‌‏‎



.است‌‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ و‏‎ محفوظ‏‎ حقوق‌‏‎ تمام‌‏‎