به گزارش خبرگزاری فرانسه بر اساس بررسی که نتایج آن در نشریه همه‌‌گیرشناسی و بهداشت اجتماعی منتشر شده است، مجاورت خانه با تراکم بالای درختان، گل‌ها و گیاهان بیشترین اثر را را از این لحاظ دارد.
این بررسی نشان داد که در مناطق شهری که 90 درصد منطقه به فضای سبز اختصاص داده شده است، میزان بروز اختلالات اضطرابی یا افسردگی 18 در هزار نفر است.
در مقابل مناطقی که تنها ده درصد مساحت‌شان را فضای سبز تشکیل می‌دهد، میزان بروز این اختلالات روانی 26 درصد است که تقاوتی 44 درصدی را نشان می‌دهد.
به علاوه میزان میزان سالانه چندین بیماری دیگر، از جمله اختلالات قلبی-عروقی، تنفسی، عصبی، گوارشی و روانی، نیز در مناطق سبز پایین‌تر بود.
این یافته‌ها بر اساس سوابق بهداشتی در هلند 350000 نفری که با 195 دکتر خانواده در سراسر این کشور مرتبط شده بودند، به دست آمده است.
در این بررسی طبقه اجتماعی افراد مورد توجه قرار گرفته بود، تا نتایج تاثیری نگذارد.
اثر سلامت‌بخش فضای سبز به خصوص در افرادی بیشترین ظهور را داشت که مدت زمان زیادی را در این محلات پر از گل و گیاه می‌گذرانند، به خصوص کودکان و اشخاصی که تحصیلات و درآمد کمی داشتند. افراد بین 45 تا 65 سال نیز بیشترین سود را از محیط سبز برده بودند.
پژوهشگران نتیجه می‌گیرند: "این بررسی نشان می‌دهد که نقش فضای سبز در محیط زندگی را نباید دست کم گرفت."
علل احتمالی این تاثیر شامل بهبود کیفیت هوا، به دست آوردن فرصت برای آرامش‌یافتن و اختلاط اجتماعی، و انگیزه پیدا کردن برای ورزش است.
