طبیعت ایران، بزرگترین جاذبه گردشگری

اما آنچه در معرض نگاه مسافران شمال از جمله نگارنده قرار داشت، دست‌اندازی بیشتر سودجویان به مناطق بکر طبیعی، جنگل، شالیزارها و مزارع چای است که هر روز دامنه آن گسترده‌تر می‌شود. همه می‌دانیم در سالهای اخیر در استان‌های شمالی کشور ما سیل‌های ویرانگری جاری شد و خسارات سنگینی به بار آورد و باز هم می‌دانیم که علت اصلی بعضی از این سیل‌ها از میان رفتن جنگل‌ها و پوشش گیاهی است که متاسفانه هنوز به اهمیت حفظ آنها واقف نشده‌ایم.
در کنار دست‌اندازی سودجویان به حریم جنگل، دریاچه، رودخانه و دامنه‌های کوهستانی، گردشگرانی هم که به این مناطق می‌آیند، هربار حجم بزرگی از زباله را در طبیعت رها می‌سازند که به نوبه خود باعث آلودگی و تخریب می‌شود. بنا به آنچه در رسانه‌ها آمده، در تعداد زیادی از کشورها بخش مهمی از اقتصاد وابسته به درآمدهای ارزی حاصله از گردشگری است که جاذبه‌های طبیعی یکی از مهمترین آنهاست، اما به‌راستی برای حفظ جاذبه‌های طبیعی کشور کدام برنامه جدی را داریم و یا به اجرا سپرده‌ایم. مجموعه‌های دل‌انگیز طبیعی مثل دامنه‌های کوهستانی، رودخانه‌ها، چشمه‌سارها، آبشارها، جنگل‌ها، دریاچه‌ها و... ثروت‌های مهم و تجدیدناپذیری هستند که مهمترین منابع و جاذبه‌های گردشگری ایران را تشکیل می‌دهند،‌ اما اگر روند تخریب کنونی ادامه پیدا کند، در دهه‌های نزدیک بسیاری جنگل‌ها، رودخانه‌ها و دریاچه‌های ما از حالت جاذبه طبیعی خارج خواهند شد. حفاظت از این مواهب، نیاز به عزم ملی دارد.
در جهان کنونی و در شرایطی که همسایگان جنوبی ما در ساحل خلیج‌فارس با ایجاد جزیره‌های مصنوعی، طبیعت و اقلیم مصنوعی، سعی در جذب گردشگر دارند، حیف نیست طبیعت متنوع، زیبا و بی‌همتای ایران آگاهانه یا ناخودآگاه، به‌دست تخریب سپرده شود؟
در آغاز هزاره سوم، حفاظت از منابع و فضاهای طبیعی در جهان اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
باید در کشور ما نیز برای حفظ این مواهب الهی، تمهیدات لازم به‌کار گرفته شود و دستگاه‌های مسئول، با جلب همکاری و حمایت مردم به‌صورت جدی‌تری وظایف خود را در این مورد به اجرا درآورند. اگر این‌گونه عمل نکنیم، حاصل کم‌توجهی به حفظ طبیعت و مواهب طبیعی، همچنان که تجارب تلخ گذشته ثابت کرده است، به‌صورت سیل، زمین‌لغزه، خشکسالی و گرمای شدید، به همه ما آسیب خواهد رساند.