باور کردنی نیست اما ظاهرا یک نانوای معترض در خیابان درخشان شهرک قدس تهران، تابلویی نصب کرده که سرجمع به مشتری اعلام می‌کند چون آرد را کیلویی 340 تومان می‌خرد نان را هزار و 500 تومان می‌فروشد.
این گران فروشی البته مشتی از خروار را نشان می‌دهد چون گرانی نان از اواسط سال گذشته به صورت محسوسی آغاز شد و در سال 87 به 50 تا 100 درصد رسید.
به این ترتیب به هر دلیلی نانوایان رسما قیمت‌ها را افزایش داده‌اند و در نتیجه این تصمیم، در حال حاضر نان لواش که سال گذشته 120 تا 200 تومان قیمت داشت، 200 تا 300 تومان فروخته می‌شود و قیمت سنگک از 75 تومان به 150 تومان رسیده، نان بربری هم 150تومان قیمت دارد.
اما محمدرضا مرتضوی، دبیر انجمن آردسازان برخلاف ادعای بعضی از اعضای صنف نانوایان دلیل افزایش قیمت نان را به افزایش قیمت آرد مربوط نمی‌داند و معتقد است: غفلت دولت در 3 سال گذشته از سامان‌دهی نرخ نان و رسیدگی به مشکلات این صنف غفلت کرده و وضعیت فعلی را به وجود آورده است.
مرتضوی به همشهری می‌گوید: به رغم افزایش نرخ خرید تضمینی گندم از 2050ریال به 2 هزار و 800 ریال، قیمت آرد خبازی از محل تامین کالای مایحتاج عمومی هیچ افزایشی نداشته و کماکان توسط بازرگانی دولتی ایران با نرخ‌های سال 86 در اختیار نانوایان قرار می‌گیرد.
به گفته او، اصولا با توجه به نرخ ناچیز آرد که تقریبا 5/1 تا 2 درصد قیمت نان را تشکیل می‌دهد و با توجه به افزایش نیافتن قیمت آرد طی سال‌های اخیر، علت بازنگری در نرخ نان را نباید مرتبط با آرد دانست چون آرد تقریبا به صورت مجانی در سطح کشور توزیع می‌شود.
دبیر انجمن آردسازان با این حال بازنگری در نرخ نان را به علت افزایش نرخ دستمزد کارگران و مایحتاج نانوایی و هزینه‌های جانبی طی 3 سال گذشته و به خصوص امسال ضروری می‌داند و می‌گوید: حداقل دستمزد کارگران از سال 83 تا سال 87 همه ساله مورد بازنگری قرار گرفته و در واقع حقوق و دستمزد کارگران طی سال‌های مورد بحث، جمعا 120 درصد افزایش یافته است.
به گفته مرتضوی افزایش 120 درصدی، باتوجه به ضریب اثرگذاری دستمزد در محاسبه نرخ نان باعث به وجود آمدن بی‌نظمی در نرخ فروش نان شده است.
او در تشریح دلایل افزایش قیمت نان می‌افزاید: آرد مرغوب و کارگر ماهر و امید سوددهی در کنار هم انگیزه پخت نان مرغوب را ایجاد می‌کند، بنابراین در شرایط فعلی نانوا مجبور است یا از کیفیت نان بکاهد یا میزان تولید را افزایش بدهد و یا قیمت فروش را بالا ببرد.
مرتضوی می‌گوید: از آنجا که سهمیه آرد هر واحد نانوایی محدود است عملا امکان افزایش میزان تولید وجود ندارد بنابراین چاره‌ای جز کاهش کیفیت یا افزایش قیمت باقی نمی‌ماند.
دبیر انجمن آردسازان تاکید می‌کند: رسیدگی نکردن به خواسته‌های به حق نانوایان اصل موضوع قیمت نان که لزوم حرکت به سوی ارتقای کیفیت نان است را تحت تاثیر قرار می‌دهد. یعنی نمی‌توان با نانوایی که ظرف 4 سال گذشته به وضعیت معیشت او بی‌توجهی شده رفتاری سختگیرانه داشت.
رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی صنایع درخصوص تاثیر افزایش قیمت آرد بر منابع وابسته هم معتقد است: افزایش قیمت گندم طی 2 سال گذشته و امسال در نهایت تثبیت نرخ تضمینی گندم روی قیمت 2 هزار و 850 ریال، نوید افزایش 40 درصدی قیمت تمام شده آرد برای صنایع را می‌دهد.
به گفته مرتضوی برای ثابت نگاه داشتن نرخ آرد صنف و صنعت راهی جز تأمین گندم صنف و صنعت با نرخ سال گذشته یعنی 2 هزار و 450 تومان وجود ندارد.
او می‌افزاید: با اقدام دولت در تامین 2 میلیون تن گندم با نرخ سال قبل می‌توان نرخ آرد صنف و صنعت را در همان حدود سال قبل یا با افزایش 10 درصد تثبیت کرد در غیر این صورت قطعا اثرات افزایش 40 درصدی قیمت آرد بر نرخ محصولاتی همچون ماکارونی، کیک، شیرینی شکلات، نشاسته و سایر محصولات آردی اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
ناگزیر از افزایش قیمت
واحدهای صنفی و صنعتی قطعا خواستار افزایش قیمت محصولات نیستند اما تبعیت از تعیین نرخ حاصل از جمع نرخ مواد اولیه و فناوری در صنعت غذایی امری ناگزیر است.
مرتضوی گفت: با این همه دولت می‌تواند با برگزاری نشست‌هایی در عالی‌ترین سطوح تصمیم‌گیری، همچون سال گذشته از بروز فاجعه‌ای که کل جهان را درگیر کرده جلوگیری کند. در غیر این صورت قطعا بگیر و ببند و بی‌تفاوتی و پاسخ ندادن نیز تنها به بحران فعلی دامن می‌زند.
