فیلم که حال و هوایی ماورایی و رمز‌آلود دارد، از مریلا زارعی و شهراد وثوقی در نقش‌های اصلی استفاده کرده است. فیلم‌نامه مدیوم را محمدرضا دیباچی نوشته که اولین کار سینمایی‌اش است و کار بازنویسی آن را چیستا یثربی نمایش‌نامه نویس و کارگردان تئاتر انجام داده است.
حسین ملکی و ناصر چشم‌آذر مدیر فیلم‌برداری و سازنده موسیقی متن فیلم هستند و شاهین یاراحمدی آن را تدوین کرده است. عسکر قدس، بهروز خوش‌فطرت، خسرو جوادی، محمد افشار، سعید جلیلی و متین حیدرنیا دیگر بازیگران فیلم هستند.
قصه فیلم درباره زن جوانی به نام مهتاب- با بازی زارعی- است که از بیماری افسردگی رنج می‌برد. همسر او احسان- با بازی وثوقی- برای بهبودی حال وی، خانه‌ای را در حاشیه شهر می‌خرد. او امیدوار است سکوتی که در این محل وجود دارد، به بهبودی حال مهتاب کمک کند. با نقل مکان به محل جدید، مهتاب و احسان با اتفاق‌هایی روبه‌رو می‌شوند. این اتفاق‌ها باعث وخیم‌تر‌شدن حال مهتاب می‌شود. در همین حال، احسان به واقعیت‌هایی پی‌می‌برد که قبلاً از آنها اطلاعی نداشته است و...
مریلا زارعی در صحنه‌ای از «مدیوم» - عکس‌ها از محمد فوقانی
به گفته سازندگان فیلم، مدیوم در باره اسرار نهان است که می‌خواهد تماشاچی را در فصل پایانی غافلگیر کند. قبل از این قرار بود فرزاد مؤتمن این فیلم را کارگردانی کند، اما او که همزمان درگیر کارگردانی فیلم دیگری بود، جای خود را به علی توکل‌نیا داد. توکل‌نیا که با مدیوم به جمع فیلم‌سازان سینمای ایران پیوسته است، سال‌هاست که در رشته‌های دیگر سینما فعالیت دارد. او که در دهه هفتاد در تعدادی از فیلم‌های سینمایی بازی کرد، در سال‌های اخیر بیشتر به کار تهیه‌کنندگی و فیلم‌نامه‌نویسی مشغول بوده است. وی در فیلم‌های «چند می‌گیری گریه کنی» و «اگه می‌تونی منو بگیر» هم دستیار کارگردان بوده است. تمامی صحنه‌های مدیوم در شمال تهران فیلم‌برداری شده است.
توکل‌نیا در باره مدیوم به دوچرخه می‌گوید: «در جریان کار نگارش فیلم‌نامه و بازنویسی آن بودم. قصه در عین حال جذابیت‌هایی داشت، اما قصه‌ای خاص بود و در ژانری نوشته شده بود که در سینمای ایران تجربه نشده است. به همین دلیل پیشنهاد ساخت فیلم را قبول کردم. برای کار اول، فیلم سختی بود، ولی به دلیل علاقه‌ای که به آن داشتم، بر نگرانی‌های غلبه کردم و پشت دوربین رفتم. خوشبختانه همکاران خیلی خوبی در پشت و جلوی دوربین داشتم و فیلم را در شرایط خیلی خوبی ساختم. به عنوان تجربه اول و با توجه به بضاعت سینمای ایران، مدیوم را کار خوبی می‌دانم. به نظرم نتیجه کار خیلی خوب شده است. راضی‌ام و امیدوارم به همان اندازه که من از آن احساس رضایت می‌کنم، تماشاچی را هم راضی کند.»
او درباره علت رضایت خود از فیلم می‌گوید: «قصه و ژانر فیلم در سینمای ایران تازگی دارد. در حد تلاشم سعی کردم کارهای خوبی در آن انجام دهم. منظورم فقط به جلوه‌های ویژه نیست. روی فیلم‌نامه و نماهایی که باید فیلم‌برداری شود، خیلی کار کردم. مثل خود ژانر که تازه است، کارهای تازه‌ای در این فیلم انجام دادیم. کلیت فیلم می‌طلبید که این کارها را انجام دهیم، کارهایی مثل حرکت‌های مداوم دوربین و یا صحنه آرایی خاص.»
به گفته چیستا یثربی، فیلم‌نامه پنج‌بار بازنویسی شد و پس از این بازنویسی‌ها دیگر شباهت چندانی به فیلم‌نامه اولیه نداشت. او که دانش آموخته رشته روانشناسی است، در بازنویسی فیلم‌نامه توجه ویژه‌ای به مسائل روحی و روانی زنان کرده و به طرح موضوع عدم تعادل روانی در آنها پرداخته است.
زارعی و علی توکل نیا پشت صحنه فیلم
