چراغ اول را مایکل مور روشن کرد و پس از او فیلمسازان بسیاری در آثارشان به انتقاد از جورج بوش پرداختند.
به خصوص بعد از ماجرای یازدهم سپتامبر که عده‌ای مثل مور خود بوش را در آن دخیل دانستند و برخی دیگر این فاجعه را حاصل سیاست‌های نادرست رئیس جمهور خواندند.
جشنواره تورنتو امسال را می‌توان یک گردهمایی سیاسی، سینمایی علیه سیاست‌های جورج بوش و متحدانش نامید.
حجم بالای فیلم‌های سیاسی حاضر در این فستیوال، از سویی می‌تواند برآیندی از واکنش سینماگران مستقل در خصوص جامعه پیرامونی‌شان باشد.
مایکل مور با فیلم تازه‌اش از منظری جدید به انتقاد از سیاست‌های دولت آمریکا پرداخته است.
مستند «مرگ یک رئیس جمهور» که این روزها سروصدای زیادی به پا کرده، ترور جورج بوش را به عنوان یک احتمال دستمایه قرار داده است.
یکی از محورهای فیلم‌های سیاسی حاضر در تورنتو انتقاد از حضور آمریکا و متحدانش در عراق بود.
دامنه اعتراض سینماگران مستقل تنها به بوش منحصر نشده و تونی‌بلر نخست‌وزیر انگلستان هم دستمایه یکی از فیلم‌های حاضر در فستیوال تورنتو بود.
فیلم «زندانی یا چگونه قتل تونی‌بلر را طراحی کردم» انتقادی صریح و بی‌پرده از سیاست‌های انگلیس به عنوان متحد اصلی آمریکا است.
در کنار نمایش فیلم‌ها، جلسات مطبوعاتی فستیوال تورنتو هم محملی برای بیان اعتراض سینماگران بود.
مطابق معمول این سال‌ها، مایکل مور در این زمینه هم گوی سبقت را از دیگر همکارانش ربود.
