به گزارش هلث‌دی نیوز این بررسی همچنین نشان داد که ۳.۶ میلیون مورد مرگ دیگر در سال نیز ناشی دسترسی نداشتن به مراقبت‌های بهداشتی است.
دکتر مارگرت کراک، یکی از روسای کمیسیون انتشاردهنده این گزارش گفت: «دسترسی به مراقبت بهداشتی باکیفیت نباید مخصوص نخبگان باشد یا به آینده دور واگذار شود؛ دسترسی همگانی به مراقبت‌های بهداشتی باکیفیت باید اساس همه نظام‌های بهداشتی باشد.»
کراک که عضو دانشکده بهداشت عمومی هاروارد است، افزود:«با توجه به این یافته‌ها، شگفت‌آور نیست که فقط یک‌چهارم مردم کشورهای کم‌درآمد و میان‌درآمد نظام‌های بهداشتی کشورهایشان کارآمد می‌دانند.»
این پژوهشگران می‌گویند با اینکه بسیاری از این کشورها پیشرفت فراوانی در بهبود دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی داشته‌اند، یافته‌هایشان نشان می‌دهد که مراقبت‌های بهداشتی بی‌کیفیت اکنون بیش از دسترسی نداشتن به مراقبت بهداشتی باعث مرگ افراد می‌شود.
این بررسی که یافته‌های آن در ژورنال The Lancet Public Health منتشر شده است، به این نتیجه می‌رسد که مرگ‌های مربوط به مراقبت‌های بهداشتی بی‌کیفیت در هر سال پنج برابر بیشتر از عفونت اچ‌آی‌وی/ ایدز (یک میلیون) و سه برابر بیشتر از مرگ‌های مربوط به دیابت (۱.۴ میلیون) است.
به گفته این پژوهشگران مراقبت‌های بهداشتی بی‌کیفیت علت اصلی مرگ ناشی از بیماری‌های درمان‌پذیر، ازجمله ۸۴ درصد مرگ‌های مربوط به بیماری‌های قلبی-عروقی، ۸۱ درصد مرگ‌های مربوط به بیماری‌های پیشگیری‌پذیر با واکسن، ۶۱ درصد مرگ‌های مربوط به عوارض نوزادی و نیمی از مرگ‌های مربوط به بارداری و زایمان، تصادف جاده‌ای، سل، عفونت با اچ‌آی‌وی و سایر بیماری‌های عفونی است.
دسترسی نداشتن به مراقبت‌های بهداشتی به‌طور نسبی عامل بزرگ‌تری در مرگ‌های مربوط به سرطان (۸۹ درصد)، عوارض روانی و عصب‌شناختی (۸۵ درصد) و عوارض تنفسی مزمن (۷۶ درصد) است.
این بررسی بخشی از پروژه دوساله «کمیسیون بهداشت جهانی درباره نظام‌های بهداشتی با کیفیت بالای» این ژورنال است که در آن ۳۰ متخصص دانشگاهی، سیاست‌گذار و کارشناس بهداشتی از ۱۸ کشور به بررسی چگونگی سنجش کیفیت نظام‌های بهداشتی در کشورهای جهان و بهبود آن‌ها پرداختند.
کراک در بیانیه خبری ژورنال گفت: «حق انسانی برای سلامت بدون وجود مراقبت بهداشتی با کیفیت خوب بی‌معنا است. نظام‌های بهداشتی با کیفیت بالا انسان‌ها را در اولویت قرار می‌دهند.»
او افزود: «تأثیر مراقبت بی‌کیفیت فراتر از مرگ‌ومیر بیماران است و می‌تواند به رنج بردن نا لازم، علائم مداوم بیماری، از دست رفتن کارکرد و از بین رفتن اعتماد به نظام بهداشتی بینجامد.»
نظر شما