اقیانوس‌های زمین در وضعیت خفه‌گی

براساس گزارش تك‌تايمز، آلودگي پلاستيكي و سفيد شدن مرجان‌ها اين روز‌ها به اصلي‌ترين موضوع نگران‌كننده درباره سلامت اقيانوس‌هاي جهان تبديل شده‌است، اما اكنون به نظر مي‌آيد موضوع كمتر شناخته شده كاهش اكسيژن آب اقيانوس‌ها مشكلي جدي‌تر به شمار مي‌رود.

درواقع براساس مطالعه جديد طي 50 سال گذشته سطح آب‌هاي بدون اكسيژن اقيانوس‌ها چهار برابر شده‌است و وسعت آب‌هاي كم اكسيژن نيز از سال 1950 تاكنون 10 برابر افزايش داشته‌است و با گرمتر شدن زمين اين روند افزايشي تداوم خواهد داشت.

• تهديد اكوسيستم دريايي در مناطق مرده

این یک مشکل جدی برای حیات دریایی است زیرا بدون اکسیژن، حیات دریایی به کلی نابود خواهد شد. این مناطق دریایی به اصطلاح مناطق مرده (dead zones) ناميده مي‌شوند، در خلیج مکزیک و خلیج چساپیک واقع در آمریکا شناخته شده‌هستندمناطقي كه ديگر توانايي پشتیبانی از جانوران دریایی و مرجان‌ها را ندارند.

در مناطق دیگرنیز که سطح اکسیژن پایینی دارند، مواردی چون رشد جانوران دریایی، تولید مثل و آسیب پذیری آنها نسبت به بیماری تحت تاثیر قرار می‌گیرد. به سبب اجتناب جانوران از این مناطق، بسیاری از آن‌ها همچون ماهی‌های بزرگي مانند نیزه ماهیان در منطقه در معرض دسترس بيشتر قرار گرفته و شكار آنها ساده‌تر مي‌شود.

• اكسيژن و نيتروز اكسايد جهاني

سطح اکسیژن پایین باعث آزاد شدن نيتروز اكسايد می‌شود، گاز گلخانه‌ای 300 برابر قوی‌تر از دی اکسید كربن و سولفید هیدروژن. به گفته محققان، تغییرات آب و هوایی ممکن است سبب کاهش اکسیژن در آب‌های آزاد شوند، زیرا اقیانوس‌های گرم‌تر، اکسیژن کمتری دارند و حتی رسیدن اکسیژن به آب را نیز دشوار مي‌سازند.

اين درحالي است كه حدود نیمی از اکسیژن زمین توسط اقیانوس‌ها توليد مي‌شود. این مشکل علاوه بر تهدید تنوع زیستی دریایی، به علت مرگ ماهی‌ها و کاهش گردشگری، منجر به افزایش مشکلات اقتصادی نیز می شود.

باوجود وضعيت غم‌انگيز اقيانوس‌ها، دانشمندان اميدوارند که هنوز راهکارهایی برای مواجهه با این مشکل وجود دارد. به عنوان مثال، کاهش مصرف سوخت فسیلی می‌تواند آلودگی هوا و گازهای گلخانه‌ای عامل تغییرات آب و هوایی را کاهش دهد و همچنین پرداختن به مشکل آلودگی آب‌ها می‌تواند تاثيرگذار باشد.

دنیس بریتبرگ محقق مرکز مطالعات محیط زیست اسمیتسونیان و محقق اصلی این مطالعه معتقد است توقف تغییرات آب و هوایی نیازمند تلاش جهانی است، اما حتی اقدامات محلی نیز می‌توانند به جلوگیری از کاهش اکسیژن آب کمک کنند.