مدیر عامل خانه کتاب در این باره به فارس می‌گوید: «جز دلایل اداری و تنظیمات زمانی، دلیل دیگری نداشته است. جلسات هیأت امنا باید به جمع‌بندی می‌رسید که این امکان
فراهم نشد.»
هیات امنای یادشده را شورای‌عالی انقلاب فرهنگی منصوب کرده است، اما ظاهرا مشغله‌های کاری، مانع از برگزاری جلسات منظم و انجام کار در زمان تعیین شده بوده است. علی شجاعی‌صائین ادامه می‌دهد: «در حال مذاکره هستیم و امیدواریم که به زودی تصویر روشنی را برای این جایزه ترسیم کنیم که آیا امسال برگزار خواهد شد یا به تعویق خواهد افتاد. »
جالب آن که برگزاری جایزه آل احمد مدت‌ها پیش به تصویب شورای‌عالی انقلاب فرهنگی رسیده و قرار بود با 110 سکه بهار آزادی، هر سال 5 نفر را در 5 حوزه داستان بلند و رمان، داستان کوتاه، نقد ادبی، تاریخ‌نگاری و مستندنگاری به‌عنوان برگزیده معرفی کند.
اما سنگ بزرگی که قرار بود با همکاری معاونت فرهنگی و خانه کتاب برداشته شود، تا موعد مقرر هیچ تکانی نخورد و ظاهرا قرار هم نیست تکان بخورد.
دبیر نخستین جایزه ادبی جلال آل‌احمد می‌گوید: «قرار بود من فعالیتی را شروع کنم، اما فعلا تصمیم به برگزاری این جایزه نیست. ابتدا آیین نامه‌ای را برایش تصویب می‌کردند که شورای‌عالی انقلاب فرهنگی این کار را کرد. سپس باید آیین‌نامه اجرایی برایش تصویب می‌شد که بسیار پیچیده بود.»
ظاهرا همین آیین‌نامه اجرایی ضربه اول را وارد کرده است. مطابق با این آیین‌نامه، هیات امنای چند نفره‌ای متشکل از مراکز مختلف و متعدد و چندین مسئول رده بالای کشوری باید تشکیل می‌شد که عملا آنچنان سنگ بزرگی بود که از ابتدا سرنوشتی جز به هدف نخوردن نداشت.
منوچهر اکبری ادامه می‌دهد: «خانه کتاب اصلا مقصر نیست. خانه کتاب مجری برنامه است و تصمیم‌گیر نیست.
شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، برگزاری این جایزه را تصویب کرده نه ارشاد. مثل این است که لایحه طرح نظام هماهنگ را دولت هماهنگ کرده ولی مگر دولت الان به شما پول هماهنگ می‌دهد؟ می‌گوید برای اجرای آیین نامه، 68 دستورالعمل و مصوبه را دولت باید دوباره به وزارتخانه‌ها ببرد تا تصویب شود.
این جایزه هم کلیتش تصویب شده، فکر می‌کردند که امسال می‌توانند آن را اجرایی کنند ولی مقدمات اجرای آن فراهم نشد و ان‌شاء‌الله سال آینده فراهم شود. »
اما با این وصف احتمال آن که سال آینده هم برگزار شود، بسیار ضعیف به‌نظر می‌رسد. در آیین‌نامه اجرایی برای جلوگیری از هر گونه اما و اگر و نیز برای دخیل کردن همه آن‌هایی که مایلند سهمی در برگزاری این جایزه بزرگ _که در حوزه ادبیات بی‌سابقه است_ داشته باشند، آنچنان سخت‌گیری‌هایی شده است که از اساس دور هم نشستن همه آن‌هایی که باید دور هم بنشینند، بعید به‌نظر می‌رسد.
همان طور که امسال هم تنها کاری که انجام شده ، تصویب وجود جایزه است و هیچ اقدام دیگری عملا انجام نشده است. منوچهر اکبری: « یک ریال هم برایش تصویب نشده است و همین دبیرخانه موقت را هم که ارشاد برپا کرده، از جیب خودش داده است.
مگر شورای‌عالی انقلاب فرهنگی بودجه چیزی را که تصویب می‌کند هم می‌دهد؟ شورای‌عالی انقلاب فرهنگی می‌گوید اگر قرار است این جشنواره برگزار شود ارشاد برود در بودجه سال آینده‌اش پیش‌بینی کند. آیین‌نامه آخر سال 85 تصویب شده و بودجه امسال هم بسته شده بود.
این آیین نامه اسفند تصویب شده و بودجه را آبان ماه بستند. چطور می‌توانسته بودجه به آن تعلق گیرد؟ اگر هم قرار بود امسال برگزار شود ارشاد باید از جایی قرض می‌کرد و هزینه می‌کرد. چون برگزار نشده یک ریال هم برای آن هزینه نکرده و نباید هم بکند.»
به‌نظر می‌رسد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه کتاب که یکی از زیرمجموعه‌های این وزارتخانه محسوب می‌شود، خود را موظف به انجام اقدامات لازم برای برگزاری جایزه جلال نمی‌دانند.
این که این وظیفه برعهده کیست، نخستین پرسشی است که باید مسئولان به آن پاسخ گویند، اما همه ماجرا هم این نیست.
تبلیغات رسانه‌ای جایزه جلال آل احمد در اواخر سال 85 و ابتدای امسال آنچنان گسترده بود که شاید هیچ کس گمان نمی‌برد به همین سادگی ماجرا منتفی فرض شود.
پاسخ افکار عمومی منتظر برای برگزاری بزرگ‌ترین جایزه ادبی کشور را چه کسی خواهد داد؟
