سه‌شنبه ۲ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۵:۴۸
۰ نفر

جبار آذین: سال‌هاست مجموعه‌های تلویزیونی به سبک و شیوه معمولی و پیش‌پاافتاده تولید می‌شوند و گرچه بسیاری از آنها خانوادگی و اجتماعی هستند و گاهی با اقبال تماشاگر روبه‌رو می‌شوند اما تکرار در ساختار هنری و مضامین، کار را به جایی رسانده که اغلب سریال‌ها مخاطب گسترده ندارند.

سریال

تماشاگران تلويزيون پس از مدت‌ها شاهد پخش سريالي از شبكه يك بودند كه سازندگان آن كوشيده‌اند با خلاقيت و نوآوري حرف‌هاي تازه در فرم و محتوا داشته باشند. درواقع، «ديوار شيشه‌اي» يك سريال تركيبي از اجرا و نمايش است كه توانسته در مدت زمان اندك توجه بسياري را به‌خود جلب كند. گرچه برخي داستان‌ها تازه نيستند اما نحوه پرداخت و ارائه آن براي تماشاگران تلويزيون تازگي دارد.

حضور شخصيت‌هاي نمايشي افزون بر داستان‌هاي اين مجموعه در بخش اجرا و گفت‌وگو با مجري برنامه كه در اصل هم اجرا دارد هم نمايش، نوعي بازي است كه سبب شده حرف‌ها و پيام‌هاي اين مجموعه به خوبي منتقل شود. اغلب متن‌هاي سريال كه توسط گروهي از نويسندگان نام‌آشنا نوشته شده، با حضور كارگردانان مختلف با سبك و سياق مخصوص به‌خود به تصوير درآمد و فراتر از آثار متداول در توليد سريال‌هاي تلويزيوني بود.

در اين سريال براي قوي‌تر كردن ساختار و تأثيرگذاري اجتماعي از عوامل هنري و بازيگران شناخته‌شده و تواناي سينما و تلويزيون استفاده شد كه حضور بازيگران در مجموعه توانست از ديگر نقاط قوت سريال باشد. بازيگران با ارائه هنر خود و ايفاي نقش نسبتا مطلوب در تأثيرگذاري داستان‌هاي ديوار شيشه‌اي نقش مؤثر داشتند.

مجموعه ديوار شيشه‌اي با استفاده از شيوه فاصله‌گذاري موسوم به برشتي علاوه بر ايجاد ارتباط نمايشي با مخاطبان و ايجاد فاصله ميان اجرا و بازي‌هاي نمايشي توليد شد. شيوه بازي از ديگر نكاتي است كه براي مخاطب جذاب بود و اين شيوه در تهيه و كارگرداني مجموعه‌هاي تلويزيوني نوآورانه است.

کد خبر 371144

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار سینما

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha