براساس گزارش ساينس الرت، اخترشناسان دريافتند ماه پس از برخورد سياره‌اي كوچك به زمين در حدود 4.5 ميليارد سال پيش متولد شده‌است. اين برخورد به اندازه‌اي شديد بوده كه جنين سياره‌اي به نام تيا كه با زمين برخورد كرده، هم به ماه و هم به زمين پيوند خورده‌است.
دانشمندان در گذشته براين باور بودند سياره تيا از كنار زمين عبور كرده و ماه را در مدار زمين قرار داده و پس از آن به مسير خود در فضا ادامه داده‌است. اما اكنون اخترشناسان دانشگاه كاليفرنيا،لس‌آنجلس، در نظريه‌اي جديد اعلام كرده‌اند كه اين سياره هرگز زمين را ترك نكرده‌است.
محققان براي كشف اين پديده هفت سنگ ماه كه توسط ماموريت‌هاي آپولو به زمين آورده شده‌اند، مورد بررسي قرار داده و با 6 تكه سنگ آتشفشاني كه از جبه زمين استخراج شده‌اند، مقايسه كردند.
محققان در اين نمونه‌سنگ‌ها به دنبال انواع ايزوتوپ‌هاي اكسيژن بودند،به بياني ديگر نوترون‌ها و پروتون‌هاي اتم‌هاي اكسيژن موجود در سنگ‌ها را شمارش كردند. اين روند از آن رو اهميت دارد كه سنگ‌هاي هر جرم سياره‌اي در سامانه خورشيدي از ردپايي منحصر‌به‌فرد از ايزوتوپ‌هاي اكسيژن برخوردار است و مي‌توان از آن براي كشف منشا اين سنگ‌ها استفاده كرد.
براي مثال بيش از 99.9 درصد از اكسيژن زمين ايزوتوپ 16 هستند، يعني داراي هشت پروتون و هشت نوترون هستند،اما ايزوتوپ‌هاي متفاوتي از اكسيژن در مقادير محدود نيز در زمين وجود دارد. همين تفاوت ميان ايزوتوپ‌ها است كه به دانشمندان در تشخيص منشا سنگ‌ها كمك مي‌كند.
درصورتي كه تيا به سادگي از كار زمين عبور كرده‌بود و ماه را ايجاد كرده‌بود، بيشترين بخش بدن ماه بايد از جنس سياره تيا مي‌بود و سنگ‌هاي زمين و ماه بايد از نظر ايزوتوپ اكسيژن با يكديگر تفاوت‌هايي قابل توجه مي‌داشتند، اما تحقيقات خلاف اين موضوع را نشان مي‌دهند، به گفته دانشمندان ايزوتوپ‌هاي اكسيژن در سنگ‌هاي زمين و ماه از هم قابل تشخيص نيستند.
اين مطالعات از نظريه‌اي پشتيباني مي‌كند كه براساس آن تيا و زمين برخوردي مستقيم با هم داشته‌اند و به يكديگر پيوند خورده‌اند. به بياني ديگر تيا با زمين و ماه تركيب شده‌است،از اين رو تفاوتي ميان سنگ‌هاي زمين و ماه ديده نمي‌شود.
براساس نظريه‌هاي موجود، تيا سياره‌اي جوان با ابعادي برابر زمين بوده‌است، اما محققان در مطالعه جديد به اين نتيجه رسيدند كه تيا سياره‌اي درحال رشد بوده كه درصورتي كه از اين برخورد جان به در برده‌بود،اكنون براي خود سياره‌اي تمام عيار مي‌بود.
تاييد نتيجه اين تحقيق مي‌تواند ديدگاه بشر را نسبت به چگونگي شكل‌گيري سياره زمين متحول سازد و در عين حال مي‌تواند نشانه‌هايي از منشا آب‌هاي زمين در اختيار دانشمندان قرار دهد.
نظر شما