در آسـتانه‌ی یک افسـانه

«فرانچسکو توتی»

، مهاجم 39‌ساله‌ی افسانه‌ای تيم «آ. اس. رُم»، همه‌ي عمر فوتبالي‌اش را فقط در اين تيم بازي كرده است. او كه فوتبالش را از تیم نوجوانان رم آغاز کرد، اولین‌بار در 16 سالگی در تیم بزرگ‌سالان رم در برابر «برشا» به زمین رفت.

حالا و بعد از 22 سال او به نماد باشگاه رم تبدیل شده و همین چند هفته‌ي پیش ركورد تازه‌اي به‌ثبت رساند. او تا حالا در مجموع همه‌ي بازي‌هاي رسمي‌اش در ايتاليا و اروپا، 746‌بار با پیراهن رم به میدان رفته و در مجموع رکورد 300گل و 187‌پاس‌گل را به‌نام خود ثبت كرده است.

به بهانه‌ی سیصدمین گل فرانچسکو توتی، نگاهي مي‌اندازيم به خاطرات و گفته‌‌های دوستان و هم‌بازی‌های توتی.

الساندرو دل‌پيه‌رو (41ساله/ ايتاليا):

فرانچسكو! اين لحظه‌ي ويژه‌اي براي تو است و بسيار خوشحالم كه حتي از اين راه دور آن را به تو تبريك مي‌گويم.

هردوي ما افتخار اين را داشتيم كه كاپيتان تيم‌هايي باشيم كه به آن‌ها عشق مي‌ورزيم و آن‌ها را در رسيدن به قله‌ي موفقيت هدايت كنيم.

موفقيت يك شادماني بزرگ است كه احترام را به‌دنبال دارد.

خاوير زانتي (42ساله/ آرژانتين):

«توتي» يك قهرمان بزرگ است؛ نه فقط در زمين فوتبال، بلكه در تمام زندگي‌اش. او سال‌هاست كه به نماد تيم رم تبديل شده و اين تغييرناپذير است. رويارويي با توتي در زمين بازي، هميشه لحظه‌هاي ناب و نفس‌گيري براي عاشقان فوتبال به‌وجود مي‌آورد.

فرانچسكو، برايت بهترين‌ آرزوها را دارم و اميدوارم هميشه موفق باشي.

ميرالم پيانيچ (25ساله/ بوسني و هرزگوين):

«توتي» بخشي از تاريخ فوتبال و بازيكني قدرتمند است. او مستحق تمام چيزهايي است كه دارد؛ او براي تمام داشته‌هايش نهايت تلاشش را كرده است.

دنيله دِه‌‌روسي (32ساله/ ايتاليا):

يادم است روزي كه «توتي» صدمين گل را به ثمر رساند، از آن بازي‌هايي بود كه بار اصلي تيم روي دوش او بود. او تيم را نه فقط براي خوب‌ بازي‌كردن، كه براي برنده‌شدن مديريت مي‌كرد. يك ضربه‌ي آزاد براي نشان‌دادن نبوغ توتي كافي بود. شايد خيلي‌ها فكر مي‌كردند او بايد ضربه‌اش را قوس‌دار بزند. شايد خيلي‌هاي ديگر كه او را بهتر مي‌شناختند، تصور مي‌كردند كه ضربه‌اش را مثل هميشه محكم و مستقيم مي‌زند. صدمين گل توتي، قدرت و تكنيكش را بار ديگر به رخ همگان كشيد؛ ضربه‌اي منحني و بسيار محكم. او نشان داد كه هرطور اراده كند، مي‌تواند به توپ ضربه بزند.

ونسان كاندلا (42ساله/ فرانسه):

هفدهم ماه ژوئن 2001 ميلادي، زماني كه تيم رم سومين «اسكودتو» (جام سري‌آ ايتاليا) را برنده شد، به‌خوبي به‌ياد دارم. يك لحظه‌ي جادويي بود؛ آخرين بازي يك فصل رؤيايي. «توتي» در برابر تيم قدرتمند پارما و بازيكنان حيرت‌انگيزش، امتياز ارزشمندي براي تيم كسب كرد. پارما، نام‌هاي بزرگي داشت، ولي ما هم فرانچسكو توتي را داشتيم!

براي همه‌ي ما افتخار بزرگي بود كه به توتي در رسيدن‌ به گل‌ برتري بازي كمك كنيم. اگر حالا به آن گل نگاه كنيد، ممكن است بگوييد چه توپ آساني! اما نه؛ گل‌كردن آن توپ اصلاً آسان نبود و اين هوش و ظرافت تكنيكي توتي بود كه آن ضربه‌ي حساس را آسان به‌نظر مي‌آورد.

جوزپه جانيني (51ساله/ ايتاليا):

اولين گل «توتي» را خيلي خوب به‌خاطر دارم. او يك ضربه‌ي محكم و مستقيم به سمت دروازه زد. توتي حتي زماني كه بسيار جوان بود، اعتمادبه‌نفس و روحيه‌ي يك بازيكن كاركشته و حرفه‌اي را داشت كه قدرت انجام هركاري را دارد.

مايكون(34ساله/ برزيل):

باعث شادماني است كه «توتي» را در اين جايگاه مي‌بينم. او نه تنها يك بازيكن فوق‌العاده، بلكه مردي بزرگ است. از صميم قلب خوشحالم كه او به اين افتخار در زندگي‌اش رسيده است.

كريستين پانوچي (42ساله/ ايتاليا):

هيچ‌وقت خاطره‌ي گل «توتي» برابر رئال مادريد در سي‌ام اكتبر 2002 را فراموش نمي‌كنم. حركت توپ از «مونتلا» شروع شد و ناگهان مسير توپ به سمت فرانچسكو تغيير كرد. توتي آن توپ را گل كرد تا براي هميشه خاطره‌ي آن‌شب را براي همه‌ي خانواده‌ي رم به‌يادماندني كند.