موسی قربانی عضو فعال فراکسیون اقلیت مجلس ششم که پس از روی کارآمدن اصولگرایان در مجلس هفتم توانست به هیأت رئیسه مجلس راه یابد، این روزها و در آخرین سال عمر مجلس هفتم اولین کسی بود که در نطقی جنجالی نسبت به بازگشت مجلس ششمی‌ها در انتخابات آتی هشدار داد.وی در نطق خود تأکید کرد مجلس ششمی‌ها امیدوار به بازگشت شده‌اند و برای تصاحب مجلس هشتم تلاش می‌کنند و خواب می‌بینند و برای استفاده از تریبون مجلس برنامه‌ریزی و سعی کرده‌اند.
- نطق شما در روز سوم تیرماه و هشدار نسبت به بازگشت مجلس ششمی‌ها بهانه خوبی برای آغاز گفتگوست، چه شرایط خاصی را احساس کردید که به ایراد این نطق پرداختید؛ آیا نسبت به فضای حاکم بر مجلس احساس خطر کردید؟
انگیزه من از ایراد آن نطق 3 مسئله بود. اولین نکته فرمایشات مقام معظم رهبری در جمع نمایندگان در روز هشتم خرداد بود که من احساس کردم لازم است تعابیری که ایشان در فرمایشات خود به آن اشاره کردند، کمی تشریح شود.
ایشان آن روز تأکید کردند؛ «فضای عمومی مجلس ششم با خیلی از مبانی و اصول نظام مغایرت داشت» و این جمله من را وادار کرد راجع به برخی از قضایا که در جامعه انعکاس پیدا نکرده توضیحاتی را بدهم و ان‌شاءالله این روند را از این به بعد دنبال خواهیم کرد و بسیاری از ناگفته‌ها را خواهیم گفت.
دومین علت این بود که من دیدم با وجود مشکلاتی که از سوی دوم خردادی‌ها در کشور ایجاد شد، برخی از آن افراد باز هم زمزمه بازگشت به مجلس را دارند و این وظیفه ماست که نسبت به این مسئله روشنگری کنیم تا آنها فکر نکنند بازگشت‌شان بسیار سهل و راحت است همه ما طرح‌ها و لوایح جنجالی، فضای متشنج، درگیری‌های هر روزه، اهانت‌ها به مقدسات، دشنام به برخی از مسئولان، استعفاهای مکرر و... را خوب به یاد داریم و این وظیفه ماست که به مردم آن روزها را یادآوری کنیم.
سومین دلیل من برای ایراد آن نطق این بود که احساس کردم اصولگرایانی که در دولت و مجلس هستند، یادشان رفته چه اتفاقاتی در کشور روی داده و به همین دلیل هم امروز به دعواهایی می‌پردازند که نه تنها نفعی برای کشور ندارد بلکه موجبات بازگشت تندروها را فراهم می‌کند. این نطق تأثیر خود را گذاشت و دقیقاً هم تلنگری به دوم خردادی‌ها زد و هم به اصولگرایان.
- فکر می‌کنید اصلاح‌طلبان با چه ترکیبی در انتخابات مجلس هشتم حاضر شوند؟
خود آنها هم از گذشته‌شان تا حدودی درس گرفته‌اند و نمی‌خواهند از چهره‌های تندرو استفاده کنند و می‌خواهند پای آدم‌های خوش‌نام را به عرصه انتخابات باز کنند.
البته برخی از این افراد یا افراطیون دوم خرداد مشکل دارند. آن زمان هم نه تنها اعضای کابینه دولت اصلاحات بلکه آقایان خاتمی و کروبی هم از این گروه احتراز می‌کردند؛ مشکل ما هم دقیقاً با همان افرادی است که ساختارشکنی را در پیش گرفتند و اعتقادی به اصلاحات در چارچوب قانون اساسی نداشتند.
- پس اگر اصلاح‌طلبان بخواهند با چهره‌های معقول و معتدل خود وارد عرصه انتخابات شوند، دیگر شما مشکلی برای رقابت با آنها ندارید و آنها را به عنوان رقیب خود خواهید پذیرفت؟
اگر آنها بپذیرند در چارچوب قانون اساسی فعالیت کنند و خط قرمزها را رعایت کنند برای رقابت با آنها مشکلی نخواهیم داشت ولی در غیر این صورت راه به جایی نخواهند برد. آنها باید به یاد داشته باشند که با رأی مردم کنار گذاشته شدند و جوسازی آنها در این شرایط بی‌پاسخ نخواهد ماند.
مردم هم از دعواهایی که سودی برای آنها ندارد خسته شده‌اند. اصلاح‌طلبان حتی نمی‌توانند آراء خود در دور سوم شوراها را هم پیروزی خود محسوب کنند. چرا که درصد آرای آنها نسبت به کل آرای مأخوذه بسیار ناچیز است. ورود 3 عضو آنها به شوراها هم تنها محصول تفرقه اصولگرایان بود لذا آنها امروز هم باز به تفرقه افکنی امیدوارند.
- به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان دچار نوعی تغییر گفتمان هم شده‌اند و این روزها سعی می‌کنند بیشتر شعارهای اقتصادی و معیشتی را مطرح کنند و از کار و خدمت برای مردم دم بزنند. امروز دیگر خبری از توسعه سیاسی در شعارهای آنها نیست، این پدیده را چه‌طور ارزیابی می‌کنید؟
اگر اصلاح‌طلبان به اصولی که ما هم به آنها معتقدیم برگردند، در واقع می‌توان گفت: فضای اول انقلاب تکرار خواهد شد و ما همه با هم یکی شده و مشکلی نخواهیم داشت. این شعارها که بعضاً این روزها از سوی اصلاح‌طلبان مطرح می‌شود مورد تأیید ما هم هست و مرزبندی‌های موجود را کم‌رنگ می‌کند اما این امر بدان شرط است که این‌گونه شعارها تاکتیک انتخاباتی و فریب مردم نباشد. البته قرائن دال براین است که این گونه شعارهای اصلاح‌طلبان تاکتیک انتخاباتی است و از دل آنها برنمی‌آید.
- پیش‌بینی شما از فضای حاکم بر اصولگرایان و امکان اتئلاف آنها چیست؟
من فکر می‌کنم نهایتاً با تعریف مکانیزم خاصی، اجماع میان اصولگرایان اتفاق خواهد افتاد.
من با وجودی که در مجلس ششم زیاد صحبت می‌کردم، در مجلس هفتم جز در موارد ضروری سکوت اختیار کردم چرا که براین باورم که ما همه اهل یک خانواده‌ایم و نباید اختلاف سلیقه‌های درون گروهی باعث شود اصل وحدت و خدمت فراموش شود.
اگر هر گروهی از گروه‌های اصلاح‌طلب از قدری از منافع خود عدول کند، به راحتی شاهد اجماعی فراگیر در انتخابات آتی خواهیم بود.
