به گزارش راه پرداخت بسیاری از ما به شنیدن جمله رمز کارت لطفا عادت کرده‌ایم و گاهی اوقات به راحتی رمز خود را در اختیار فروشنده قرار می‌دهیم یا حداقل دیده‌ایم که دیگران این کار را می‌کنند. اما غافل از اینکه رمز کارت بانکی امری شخصی است و وقتی آن را به راحتی در اختیار دیگران قرار می‌دهیم به آنها اجازه دسترسی به حساب بانکی و کیف پولمان را داده‌ایم.
کارت‌های بانکی علاوه بر راحتی حمل و سهولت استفاده به دلیل امنیتی که در برابر استفاده از پول نقد داشتند، در دنیا رواج پیدا کردند که بخشی از این امنیت به علت وجود رمز بر روی کارت است تا دیگران نتوانند از آن استفاده کنند. اما آیا هنگامی که ما به راحتی در مکان‌های عمومی مانند فروشگاه‌ها، رمز خود را به فروشنده، متصدی باجه بانک و ... اعلام می‌کنیم مساله امنیت کارت‌های اعتباری را زیر سوال نبرده‌ایم؟
حالا که فرهنگ استفاده از کارت بانکی بین مردم رواج پیدا کرده است باید فکری به حال فرهنگ سازی در این حوزه هم برای بانک‌ها، موسسات و فروشندگان و هم از آن طرف برای مشتریان این نوع از خدمات کرد.
پیشنهاد این است که بانک‌ها، موسسات و فروشندگان باید دستگاه کارتخوان خود را در جایی که به راحتی در دسترس مشتریان باشد، بگذارند تا مشتریان بدون هیچ زحمتی از دستگاه استفاده کنند و رمز را خودشان بدون اینکه در معرض دید دیگران باشد وارد کنند.
چرا هنگام خرید رمز را باید خودمان وارد کنیم؟
فرض کنید کیف قاپی زاغ شما را می‌زند. شما وارد فروشگاهی می‌شوید و بعد از خریدتان از فروشنده می‌خواهید که مبلغ خرید شما را از کارتتان کم کند. کارت را می‌کشد و از شما می‌خواهد که رمز را بگویید. شما هم بدون توجه به اطرافتان با صدای رسا رمز کارتتان را اعلام می‌کنید. خب، دیگر تمام است. کیف قاپ عزیز از فروشگاه خارج می‌شود و هنگام خروج از فروشگاه کیف شما را می‌قاپد. احتمالا می‌دانید دیگر چه بلایی سر پول‌هایتان می‌آید. این فقط یک نمونه ساده از صدها دلیلی بود که نباید رمز خود را به هیچ کسی بگویید؛ حتی به فروشندگان. رمز کارت را فقط خودتان وارد کنید؛ یادتان باشد، فقط خودتان.
