در سه بازی همزمان معوقه از هفته بیست و هشتم لیگ برتر فوتبال کشور که تنیجه تک تک آنها می‌توانست شرایط را در صدر لیگ برتر دچار تغییر و تحول کند این نتایج به دست آمد:
سایپا در خانه با تیم تقریبا بحران زده پاس مساوی کرد تا همچنان در صدر لیگ برتر باقی بماند، استقلال اهواز هم در خانه با مس کرمان یک بر یک مساوی کرد که همچنان در مکان دوم جدول مسابقات باقی بماند و تنها استقلال تهران مدعی سوم قهرمانی در ورزشگاه آزادی و در برابر 30 هزار تماشاگر خودی نتیجه را به پیکان واگذار کرد.
با کسب این نتایج سایپا با کسب 53 امتیاز و به لطف گل‌زده بیشتر نسبت به استقلال اهواز در صدر جاول باقی ماند، استقلال اهواز هم با 53 امتیاز و و گل زده کمتر نسبت به سایپا در مکان دوم باقی ماند و استقلال با همان 52 امتیازی که داشت یک پله بالاتر از پرسپولیس 50 امتیازی در مکان سوم باقی ماند.
استقلال تهران - پیکان
یکی از دو تیم پرطرف‌دار کشور به همان راحتی که در ورزشگا آزادی نتیجه را به سایپا واگذار کرده بود و در برابر استقلال اهواز متوقف شد، دو بر یک بازی را به پیکان تهران واگذار کرد. پیکانی‌ها این فصل با شکست دادن پرسپولیس و سایپا و استقلال اهواز خود را غول‌کش لیگ معرفی کرده بودند در غیاب محسن بیاتی‌نیا بهترین مهاجمشان در دقیقه 19 اولین گل بازی را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساندند.
در دقیقه 19 رحیم رحیمی مقدم داور بازی یک پنالتی به نفع پیکان گرفت که چندان هم پنالتی به نظر نمی‌رسید. با این حال اولین گل بازی به نام طهماسبی کاپیتان پیکان ثبت شد. دوری استقلال از کورس قهرمانی اما چند دقیقه بیشتر طول نکشید؛ سیاوش اکبرپور در دقیقه 23 بازی را مساوی کرد تا استقلال با روحیه بیشتر حملات خود را بر روی دروازه پیکان بیشتر کند. این حملات هم نتیجه نداد تا این که نیمه به پایان رسید.
در نیمه دوم استقلال که بازی را بهتر آغاز کرده بود چند فرصت گل‌زنی داشت که هیچ‌کدام تبدیل به گل نشد. پیکان هم در این دقایق فرصت گل‌زنی داشت و حتی یک باز توپ را به دیرک دروازه استقلال زد. در دقیقه 61 ورود منصوریان به زمین جان تازه‌ای به تیم استقلال بخشید اما کم کم این پیکانی‌ها بودند که در ضد حمله‌ها و حملات نافرجام خود خطرناک‌تر ظاهر شدند.
ورود نوازی هم به زمین در دقیقه 70 یک بار دیگر استقلال را پرطراوت کرد. از ورود این دو هیچ کس اما نتوانست استفاده کند مگر خودشان که با بازی خوبشان تصمیم مرفاوی را برای عدم استفاده بیشتر از آنها زیر سوال بردند. هر دو تیم برای گل‌زدن تلاش می‌کردند تا این که طهماسبی در دقیقه 78 با یک ضربه استگاهی بسیار زیبا استقلال را از قهرمانی دور کرد. این آخرین اتفاق مهم بازی بود.
از دست دادن چند فرصت گل‌زنی از سوی کوئیکه و اکبرپور و علیزاده و یا بازی خوب نوازی، بازیکن مغضوب مرفاوی را نمی‌توان برای تیمی که طلائی‌ترین فرصت صدرنشینی را در خانه و در حضور 30 هزار تماشاگر از دست داده مهم دانست.
سایپا - پاس
سایپا که با شکست استقلال در وزشگاه آزادی خود را به صدر لیگ رسانده بود امید زیادی داشت که با شکست تیم بحران‌زده پاس جایگاه خود را در صدر جدول تثبیت کند. اما پاس تیم کوچکی نیست، این تیم یکی از تیم‌های ریشه‌دار فوتبال ایران است و اگر نخواهیم تاریخ را زیر و رو کنیم می‌توانیم همین چند سال پیش را به یاد بیاوریم که پاس قهرمان همین لیگ برتر شد. با این حال دایی و یارانش امید زیادی داشتند که پاس را شکست دهند. از سوی دیگر پاس هم به حداقل امتیاز این بازی نیاز مبرمی داشت تا به دسته دو سقوط نکند.
همین نیاز مبرم پاس را تیم برتر میدان در دقایق اولیه بازی کرد و سایپا در ورزشگاه انقلاب کرج فقط برای گل نخوردن بازی می‌کرد. اما پاس دیگر آن پاسی که در فصل‌های پیش می‌شناختیم نبود و در دقیقه 30 داریوش یزدانی دروازه پاس را گشود. امید قهرمانی به سایپا روحیه مضاعفی داد و در دقیقه 33 یک بار دیگر این فرصت را داشت تا دروازه پاس را باز کند که دفاع پاس توپ را از روی خط دورازه بیرون کشید.
دقیقه 36 اما ورق برگشت پاس به گل رسید: آرش برهانی مهاجمی که روزگاری یکی از بهترین‌های لیگ برتر بود گل مساوی را برای پاس به ثمر رساند. بازی هم با همین نتیجه به پایان رسید. پاس نشان داد که تلاش برای بقای در لیگ دلیل بهتری است برای گرفتن امتیاز تا امید به قهرمانی.
استقلال اهواز - مس کرمان
استقلال اهواز در خانه تا پایان وقت قانونی خود را قهرمان احتمالی لیگ برتر می‌دانست. شاگردان فیروز کریمی از نتیجه بازی‌های همزمان خبر داشتند و با گلی که در دقیقه 83 بیگدلی به ثمر رسانده بود تنها پیروز سه فینال لیگ برتر بودند. آنها برای به ثمر رساندن گل‌های بیشتر، بر روی دروزاه مس کرمان خیمه زده بودند. 90 دقیقه بازی تمام شده بود و هواداران استقلال منتظر سوت پایان بازی بودند. اما چه شد؟ مس کرمان گل زد؛ در وقت‌های تلف شده بازی. استقلال خواب قهرمانی را سر دور کرد.
هفته آخر لیگ برتر
هفته آخر لیگ برتر 85-86 را می‌توان مهیج‌ترین هفته تمام سال‌هایی دانست که لیگ برتر برگزار شده است. حدود چهار تیم شانس قهرمانی دارند؛ البته با نسبت‌های نامساوی و دو تیم برای فرار از سقوط به دسته دو می‌جنگند. تکلیف سایپا و استقلال اهواز که مشخص است. سایپا اگر بازی آخرش را در برابر مس کرمان ببرد قهرمان لیگ برتر خواهد شد اما به شرطی که استقلال اهواز فولاد خوزستان را با گل‌های زده بسیار زیاد شکست ندهد.
تفاضل گل سایپا مثبت هفت است در برابر صفر استقلال اهواز. اما احتمال این که استقلال اهواز گل‌های بسار زیادی به فولاد بزند کمی دور از دسترس به نظر می‌رسد؛ اول این که دیدار این دو تیم یک دربی از نوع جنوبی‌اش است و دوم این که فولاد خوزستان برای بقا در لیگ برتر به سه امتیاز این بازی نیاز دارد.
استقلال تهران هم در صورتی که پاس را در بازی آخرش شکست دهد و سایپا و استقلال اهواز هر دو شکست بخورند قهرمان لیگ برتر می‌شود. اما نه سایپا و استقلال اهواز می‌خواهند در بازی‌های هفته آخر شکست بخورند و نه مشخص است که آیا استقلال از پی پاس بر‌می‌آید یا نه.
اما چرا وقتی که قهرمانی به این همه اما و اگر گره می‌خورد نباید برای پرسپولیس شانس قهرمانی قائل شد؟ اگر سایپا، استقلال اهواز و استقلال تهران ببازند و پرسپولیس بازی آخرش را در برابر ذوب‌آهن اصفهان با پیروزی پشت سر بگذارد این تیم قهرمان مسابقات لیگ برتر خواهد شد.
شانس پرسپولیس برای قهرمانی حتی بر روی کاغذ هم چندان زیاد نیست. اما اگر پرسپولیسی باشید و بسار خوش‌بین، می‌توانید اگرها را فراموش کنید و به قهرمانی این تیم امیدوار باشید، البته اگر پرسپولیس بازی آخرش را ببرد.
بازی ملوان و برق شیراز هم که در شیراز برگزار می‌شود برای تیم شمالی بساز حائز اهمیت است. این تیم در صورتی می‌تواند به ماندن در لیگ امیدوار باشد که فولاد خوزستان بازی‌اش را به استقلال اهواز واگذار کند و خودش برق را شکست دهد. البته اگر ملوان با اختلاف بیش از 10 گل برق را شکست دهد و پاس بازی را واگذار کند، پاس شاید به لیگ دو سقوط کند اما اگر ....
این اگرها دوشنبه همگی تمام می‌شوند.
