مینا صیادى: تن‌تن بعد از سفرهایش به کنگو، آمریکا، تبت، چین، مصر و... این‌بار به تهران آمده و در تماشاخانه‌ی ایرانشهر، جدیدترین داستانش را برای هوادارانش تعریف می‌کند.
ماجرای‌های تن‌تن، از محبوب‌ترین داستان‌های کمیک‌استریپ در جهان است که برای اولین‌بار در سال 1929 در یک روزنامه‌ی محلی به نام «قرن بیستم کوچولو» در شهر بروکسل به چاپ رسید. نویسنده‌ی این داستان‌ها «ژُرژ پِراسپر رِمی»، که با نام مستعار «هِرژه» کار می‌کرد، داستان‌هایی هیجان‌انگیز از زندگی یک خبرنگار ماجراجو را روایت می‌کند که برای خیلی از کودکان و نوجوانان جهان از سال چاپشان تا همین حالا، خاطره‌ساز و جذاب بوده‌اند.
مجموعه‌ی 24 جلدی تن‌تن به صورت کتاب مصور به 150 زبان زنده‌ی دنیا ترجمه شده است. کتاب تن‌تن اولین‌بار در سال 1350توسط انتشارات «یونیورسال» در ایران چاپ شد و از همان زمان به بعد، این مجموعه در ایران هم هواداران بسیار زیادی پیدا کرد.
در این سال‌ها اقتباس‌های بسیاری از مجموعه‌ی تن‌تن انجام شده و فیلم‌ها و انیمیشن‌های بسیاری از روی این مجموعه‌ی پر طرفدار ساخته شده است که جدیدترین آن‌ها اقتباس فوق‌العاده‌ی «استیون اسپیلبرگ» از کتاب «راز کشتی اسب شاخدار» است.
اما این‌بار و در کشور خودمان، «محمد چرم‌شیر»، نمایش‌نامه‌نویس و کارگردان شناخته‌شده‌ی تئاتر، نمایشنامه‌ای اقتباسی از داستان‌های تن‌تن نوشته و «آروند دشت‌آرای» آن را کارگردانی کرده تا اولین نمایش اقتباسی تن‌تن با بازی بازیگرانی چون سعید چنگیزیان (تن‌تن)، محمدحسن معجونی (کاپیتان هادوک)، طناز طباطبایی (میلو)، سحر دولت‌شاهی (بیانکا کاستافیوره)، کاظم سیاحی (پروفسور تورنُسِل)، اشکان صادقی (دوپونت)، هومن کیایی (دوپونط) و... به روی صحنه برود.
اقتباس از کارهای مشهور و محبوبی مثل تن‌تن، که مخاطب برای آن‌ها پیش‌زمینه‌ی فکری دارد، کار خطرناکی است. چون همیشه هوادارانی هستند که به اقتباس اعتراض کنند و آن را زیر سؤال ببرند. اما چرم‌شیر تا حدود زیادی در این کار موفق بوده است.
از نکته‌های جذاب و دیدنی این نمایش، گریم و طراحی لباس دقیقی است که شباهت بسیاری به شخصیت‌ها و فضاهای اصلی داستان در کتاب‌ها دارد. طراحی صحنه‌ی این نمایش هم خیلی جالب است، اما شاید کمی نزدیک به کارهای تصویری و انیمیشن نزدیک شده باشد تا طراحی صحنه‌ی معمول یک تئاتر.
نمایش «تن‌تن و راز قصر مونداس» از آن نمایش‌هایی است که نوجوانان و بزرگسالان را به یک اندازه می‌تواند تحت تأثیر قرار دهد و به همین بهانه به سراغ «محمدحسین معجونی»، بازیگر نقش «کاپیتان هادوک» می‌رویم و پای صحبت‌هایش از این شخصیت دوست‌داشتنی می‌نشینیم.
محمدحسن معجونی:
در نوجوانی، تن‌تن می‌خواندم
محمدحسن معجونی در سال 1347 در تهران به دنیا آمده و کارگردان، بازیگر و مدرس دانشگاه است. او می‌گوید شخصیت کاپیتان هادوک را خیلی دوست داشته و ترجیح می‌داده همین نقش را بازی کند. از معجونی می‌پرسیم که از هوادارهای کتاب‌های تن‌تن هم بوده است و او می‌گوید:
بله، اما بر می‌گردد به دوران نوجوانی‌ام که مربوط به مدت‌ها پیش است.
نقش شما چه‌قدر به کاپیتان هادوک اصلی در کتاب نزدیک است؟
شخصیت کاپیتان هادوک، دقیقاً همان شخصیت محبوب داستان اصلی است و در نمایش تغییری نکرده است.
نقش هادوک کاملاً بر اساس نمایش‌نامه پیش رفت یا در آن از بداهه هم استفاده کردید؟
در طول تمرین‌ها، ایده‌هایی داده می‌شد، اما همه‌ی آن‌ها در راستای این بود که شخصیت کاپیتان هادوکی که در داستان اصلی است، تغییری نکند.
خودتان بیش‌تر دوست داشتید جای چه شخصیتی بازی کنید؟
من شخصیت کاپیتان هادوک را خیلی دوست داشتم و از اول همین نقش را ترجیح می‌دادم.
به نظرتان این نمایش برای نوجوان‌ها هم جذاب از کار در آمده؟
بله، قطعاً برایشان جذاب است. این نمایش را هر دو گروه سنی بزرگسال و نوجوان می‌توانند ببینند و از تماشایش لذت ببرند. حتی دلیل نمی‌شود که چون این کتاب‌ها در اصل برای نوجوان‌ها نوشته شده، بزرگسالان از تماشای نمایش لذت نبرد و برعکس.
امسال دو نمایش «مترسگ» و «تن‌تن و راز قصر مونداس» را که به نوعی نمایش نوجوانان هم به حساب می‌آیند، بازی کردید. در آینده باز هم در نمایش‌های کودک و نوجوان بازی می‌کنید؟
بله، حتماً. من فضای کاری گروه سنی کودک و نوجوان را خیلی دوست دارم و امیدوارم در آینده هم بتوانم برای این گروه سنی کار کنم.
