به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه کالیفرنیا این حرکت پرندگان را نوعی سوگواری و در عین حال هشدار به سایر پرندگان در خصوص خطر احتمالی عنوان می‌کنند.
نحوه واکنش زاغ‌های کبود در زمان مواجهه با بدن یک همنوع مرده طی چند مرحله آزمایش مورد بررسی قرار گرفت و محققان اشیاء مختلفی مانند چوب، بدن زاغ مرده و بدن جغد شاخدار را در محدوده زندگی این پرندگان قرار دادند.
زاغ‌های کبود در مواجهه با چوب هیچ عکس العملی از خود نشان نمی‌دادند، اما هنگام مواجهه با یک زاغ مرده، کنار بدن پرنده تجمع کرده و با صدای بلند سایر همنوعان خود را خبر می‌کردند؛ در این زمان اجتماع نسبتا بزرگی کنار زاغ مرده جمع شده و برنامه جستجو برای غذا به مدت تقریبا یک روز متوقف می‌شد.
رفتار پرندگان در زمان مواجهه با مرده پرنده مهاجم دیگری مثل جغد شاخدار نیز تقریبا یکسان گزارش شده است و زاغ‌ها با صدای بلند دیگر پرندگان را جمع می‌کنند، اما هیچ حمله‌ای به بدن مرده صورت نمی‌گیرد.
ترزا ایگلسیاس، سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه کالیفرنیا این شیوه پیام رسانی در زمان مرگ یک پرنده را نوعی اعلام هشدار به سایر پرندگان در خصوص خطر احتمالی در منطقه عنوان می‌کنند.
برگزاری سوگواری در حیواناتی مانند فیل و زرافه نیز دیده شده است.
