به گزارش ایسنا به نقل از زی نیوز، باستان‌شناسان اخیرا در حال بررسی جسد زنی هستند که تصور می‌شود مدل لئوناردو داوینچی برای کشیدن نقاشی "مونالیزا" بوده است. این تحقیقات منجر به کشف سردابی جدید شد که از طریق یک راه‌پله به قبری دیگر منتهی می‌شود.
این قبر دوم در صومعه‌ای قرون وسطایی در فلورانس قرار دارد.
این گروه تاریخدان قصد دارند جمجمه "لیزا ژراردینی دل ژکوندو"، که تصور می‌شود مدل شاهکار داوینچی باشد، را شبیه‌سازی کنند تا صحت این ماجرا اثبات شود. هدف این پروژه شناسایی استخوان‌های "لیزا" و در صورت امکان، دوباره‌سازی صورت وی با استفاده از آزمایش‌های DNA، کربن و روش‌های پزشکی قانونی است.
یک متخصص مردم‌شناسی از دانشگاه "پیزا" در این‌باره گفت: ما می‌توانیم DNA فرزندان "لیزا" - "بارتولومیو" و "پیرو" - که در کلیسایی در فلورانس دفن شده‌اند را با DNA او مقایسه کنیم.
وی در ادامه گفت: اگر به اندازه کافی از جمجمه این زن باقی مانده باشد، می‌توانیم خصوصیات چهره او را دوباره‌سازی کنیم و ببینیم که آیا همان ویژگی‌های نقاشی موجود در موزه "لوور" پاریس را دارد یا نه.
این تحقیقات معمای هویت صاحب لبخند «ژکوند» را روشن می‌کند.
طی دهه‌های اخیر نظریه‌های بسیاری درباره هویت "مونالیزا" و معنای لبخند رازآلود او ارائه شده است از جمله اینکه او مادر داوینچی، زنی اشرافی و یا در اصل یک مرد بوده است.
بسیاری از متخصصان معتقدند ممکن است صورت این زن اسرار‌آمیز ترکیبی از چند چهره‌ی مختلف باشد. بعضی از تاریخدانان نیز گفته‌اند که دستان بزرگ "مونالیزا" حاکی از این مطلب است که مدل این اثر یک مرد بوده ا ست. اما اکثر دانشمندان مدرن بر این باورند که تابلوی "مونالیزا" که در فرانسه به "ژکوند" معروف است، پرتره‌ای از "لیزا ژراردینی" است.
داوینچی عضوی از خانواده‌ای تقریبا اشرافی برخاسته از روستا بوده است که با "فرانچسکو دل ژکوندو" - تاجری ثروتمند - ازدواج کرد.
او همچنین طراح صدها شاهکار معماری دوره رنسانس است. از دیگر تابلوهای مشهور داوینچی به تابلوی معروف "شام آخر" می‌توان اشاره کرد.
آغاز به کار داوینچی برای کشیدن این تابلو در سال 1503 بود و تا 1507 اتمام آن به طول انجامید. این تابلوی نقاشی با ابعاد 77 در 53 سانتیمتر است.
نسخه‌ای را که او تهیه کرده بود از نسخه فعلی، بزرگتر بود چرا که در گذر زمان دو ستون از طرفین چپ و راست این تابلو بریده شده‌است. به همین دلیل به هیچ وجه مشخص نیست که "مونالیزا" در این تابلو نشسته‌است.
همچنین باید اشاره کرد که بسیاری از قسمت‌های این تابلو به مرور زمان خراب و یا دوباره نقاشی شده است. اما با این وجود شخصیت اصلی نقاشی همچنان محفوظ مانده است.
در 21 اوت سال 1911 تابلو "مونالیزا" توسط یک دزد ایتالیایی دزیده می‌شود و به ایتالیا آورده می‌شود. پس از گذشت دو سال این تابلو در زادگاه خود یعنی فلورانس دیده می‌شود و پس از انجام برخی فعالیت‌های اداری و قانونی تابلو دوباره به موزه"لوور" بازگردانده می‌شود.
در سال 1956 شخصی اقدام به پاشیدن اسید به قسمت پایینی تابلو کرد که مرمت آن سال‌ها به طول انجامید. در دهه‌های 60 و 70 میلادی شهرهای نیویورک، توکیو و مسکو میزبان این تابلو بودند.
