این توافقنامه طی 5 سال آینده چارچوب‌های قانونی همکاری نظامی میان مسکو و تل‌آویو را مشخص خواهد کرد.در توافقنامه جدید همکاری، زمینه تبادل اطلاعات و آموزش کادرهای نظامی لحاظ شده است، منتها وزیر دفاع روسیه می‌گوید: اهمیت قضیه این است که روسیه می‌تواند در مقطع تجدید ساختار نیروهایش از مهارت‌های اسرائیلی‌ها بهره‌مند شود. وی در ادامه گفت که سیاست‌های مسکو و تل‌آویو از مرحله همگرایی به مرحله اجرایی رسیده است.
در این توافقنامه، بی‌شک موارد ناگفته زیادی وجود دارد و از جمله آن می‌توان به متوقف شدن ارسال اسلحه به سوریه و عدم‌تحویل موشک‌های دفاعی S300 اشاره داشت.
باید به این نکته توجه شود که اسرائیل با امضای توافقنامه نظامی، به منافع خود فکر می‌کند و در عین حال به منافع روسیه نیز آسیب جدی وارد می‌سازد؛ ارسال اسلحه به گرجستان و آموزش دادن نیروهای گرجستانی برای جنگ علیه روسیه توسط اسرائیل را می‌توان به‌عنوان نمونه ذکر کرد.
بسیاری از تحلیل‌گران بر این باورند که توافق نظامی هرگز نمی‌تواند برای روسیه نشانه‌های امیدوار‌کننده داشته باشد و می‌توان گفت که اسرائیل با این توافقنامه درواقع تلاش کرده که نقش روسیه را در خاورمیانه تضعیف کند.
ولادیمیر پوتین در این مورد گفته که توافقنامه روسی- اسرائیلی در واقع همکاری محدود در زمینه تولیدات نظامی را تعریف می‌کند و این امر می‌تواند برای روسیه این فرصت را به‌وجود آورد که بازارهای بسته شده را بار دیگر بگشاید.
البته کارخانه ساخت هواپیماهای بدون خلبان در روسیه که با همکاری اسرائیل جنبه عملی به‌خود خواهد گرفت، شاید بزرگ‌ترین دستاورد محسوب شود.نکته مهم دیگر این است که هواپیماهای میگ روسی که اسرائیل از طریق کشورهای اروپای شرقی آن را به دست آورده، قرار است با همکاری روسیه، پیشرفته‌تر شود؛ نصب دستگاه‌های لیزری جهت مشخص کردن مسافت و رهگیری جنگنده‌ها را می‌توان نمونه‌های بارز این موضوع دانست؛ البته فروش تولیدات نظامی روسیه را می‌توان عامل مثبتی برای آن کشور تلقی کرد.
نکته بسیار مهم این است که هنوز معلوم نیست پرونده‌های سیاسی در دیدار وزرای دفاع اسرائیل و روسیه بررسی شده یا نه، منتها وزیر دفاع اسرائیل اعلام کرده که پرونده‌های سیاسی برای این رژیم بسیار با اهمیت هستند.
از سوی دیگر به‌نظر می‌رسد که روسیه همچون گذشته در خاورمیانه شریک راهبردی ندارد و افزون برآن سیاست‌های تجاری روسیه برخلاف سیاست‌های دوره اتحاد شوروی صورت می‌پذیرد و بیشتر به تجارت و فروش اسلحه فکر می‌کند تا منافع و سیاست راهبردی درازمدت.
البیان
