و به گفته آنها این وسیله ممکن است در طول پنج سال آینده به طور معمول برای درمان برخی انواع نابینایی به کار رود.
به گزارش رویترز کارشناسان نتایج این بررسی را فوق‌العاده توصیف کردند و گفتند این وسیله که بوسیله پژوهشگران آلمانی تولید شده است، می‌تواند نهایتا زندگی‌های تا 200 هزار نفر در سراسر جهان را تغییر دهد که دچار نابینایی ناشی از یک بیماری تحلیل‌برنده چشم به نام "رتینیت پیگمنتوزا" هستند.
این وسیله - که ایمپلنت زیرشبکه‌ای خوانده می‌شود- در زیر شبکیه چشم قرار داده می‌شود و مستقیما با جایگزین کردن گیرنده‌های نوز که در نتیجه بیماری از بین رفته‌اند عمل میکند.
این تراشه پس از مرحله شناسایی نور، از کارکردهای طبیعی پردازش تصویر چشم استفاده میکند تا تصویر دیداری پایداری ایجاد کند.
ابرهارت زرنر، رئیس بیمارستان چشم توبینگن در آلمان و رئیس شرکت کوچکی به نام Retinal Implant AG که در حال ساختن این وسیله است، گفت نتایج این کارآزمایی "شاهدی بر درستی برداشت سازندگان ایمپلنت" بود و اکنون این وسیله در کارآزمایی‌هایی بیشتر بر روی حدود 25 تا 50 بیمار در اروپا مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
او گفت: "ما نشان داده‌ایم که می‌توان برای بیماران به اندازه کافی دید مفید برای انجام کارهای زندگی روزمره فراهم کرد."
بر اساس این بررسی که نتایج آن در ژورنال Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است،یک بیمار نابینا پس از کاشتن این وسیله در چشمش توانست اشیا را قرار داده شده در جلویش روی یک میز را شناسایی و پیدا کند و بدون کمک دور یک اتاق قدم بردارد.
این ایمپلنت ، که به طور کامل درون چشم قرار می‌گیرد، یک صفحه ریز با اندازه تنها 3 میلی‌متر مربع و با ضخامت یک دهم میلی‌متر است که حدود 1500 گیرنده ریز نوری دارد که به تقویت‌کننده‌ها و الکترودها متصل شده‌اند.
سایر انواع ایمپلنت‌های شبکیه، که به آنها ایمپلنت‌های روی‌شبکیه‌ای می‌گویند،در خارج از شبکیه قرار داده می شوند و به علت اینکه ساختارهای سالم حساس به نور در چشم را میانبر می‌زنند، بیماران باید یک دوربین و یک واحد پردازنده به چشم بزنند.
رابرت مک‌لارن، استاد بیماری‌های چشم در دانشگاه آکسفورد در انگلیس و متخصص جراحی شبکیه در بیمارستان چشم آکسفورد که در این کارآزمایی شرکت نداشت، گفت از نتایج کار زرنر بسیار ذوق‌زده شده است.
او گفت: "این یافته‌ها این برداشت را ثابت میکند که در یک بیمار که برای سال‌ها نابینا بوده و نمی‌توانسته است چیزی را ببیند، اعصاب بینایی را می‌توان دوباره بیدار کرد تا بتوانند دوباره ببینند. این نتیجه اهمیت فوق‌العاده‌ای از این لحاظ دارد."
او افزود: "اینکه فرد پس از اینکه سال‌ها نابینا بوده است، بتواند چند حرف را بخواند و اشکالی را ببیند، پیشرفت حیرت‌انگیزی است."
رتینیت پیگمنتوزا یک بیماری چشمی ژنتیکی است که به نابینایی منجر می‌شود و در جهان از هر 4000 نفر یک نفر را مبتلا میکند.
زرنر گفت کارآزمایی‌های بیشتر بر روی این ایمپلنت باید در طول دو تا سه سال بعدی تکمیل شود و اگر این آزمون‌ها موفقیت‌آمیز باشد،می‌توان در پنج سال آینده می‌توان این وسیله را به بازار فرستاد و در اختیار هزاران بیمار قرار داد.
او در مورد کاربردهای گسترده‌تر این وسیله احتیاط به خرج داد، اما گفت اگر این وسیله تکامل بیشتری پیدا کند، ممکن است روزی برای کمک به موارد شدید تحلیل‌رفتن لکه زرد چشم مربوط به سن،علت اصلی نابینایی در میان سالمندان نیز به کار رود.
