به‌گزارش ایرنا، سعید فرودسی مدیر طرح‌های توسعه گروه انرژی، محیط زیست و مدیریت سوانح برنامه عمران ملل متحد با استناد به‌گزارش توسعه انسانی ۲۰۰۷ - ۲۰۰۸ سازمان ملل متحد روز یکشنبه در نشست خبری گفت: «براساس آمار چین، روسیه، هند، ژاپن، آلمان، کانادا، انگلیس، کره جنوبی، ایتالیا، مکزیک و آفریقای جنوبی رتبه دوم تا دوازدهم منتشرکننده گاز دی اکسیدکربن را دارند.»
در این گزارش تاکید شده است که فقرای جهان ضمن اینکه از خود ردپای کمرنگی از کربن روی زمین باقی می‌گذارند، متحمل حداکثر فشار ناشی از مدیریت ناپایدار وابستگی اکولوژیکی می‌شوند.
براساس این گزارش تاکنون در کشورهای ثروتمند مقابله با تغییر آب و هوا عملا یک موضوع تنظیم ترموستات بوده که با تابستان‌های طولانی‌تر و داغ‌تر سروکار داشته‌اند یا جابه‌جایی فصلی مشاهده کرده‌اند.
شهرهایی نظیر لندن و لس‌آنجلس ممکن است با خطر سیل مواجه باشند، ولی ساکنین آنها توسط یک سیستم دفاعی پیچیده محافظت می‌شوند.
در مقابل، هنگامی که گرمایش جهانی، الگوهای آب وهوایی را در شاخ آفریقا تغییر می‌دهد، به این معنی است که فرآورده‌های کشاورزی تولید نمی‌شوند و مردم گرسنگی می‌کشند.
مدیر طرح‌های توسعه گروه انرژی، محیط زیست و مدیریت سوانح برنامه عمران ملل متحد بابیان اینکه براساس گزارش توسعه انسانی، کشورها دارای سهم بسیار متفاوت در گازهای گلخانه‌ای به جو هستند، افزود: «کشورهای ثروتمند با ۱۵ درصد جمعیت جهان، تقریبا نصف دی اکسید کربن را منتشر می‌کنند.»
وی به استناد گزارش توسعه انسانی امسال سازمان ملل گفت: «با استفاده از فرضیات محتمل برآورد می‌کنیم برای اجتناب از تغییر آب و هوای خطرناک، کشورهای ثروتمند باید حداقل ۸۰ درصد انتشار گازها را کاهش دهند که ۳۰ درصد آن باید تا سال ۲۰۲۰ انجام شود.»
در گزارش سازمان ملل متحد پیش بینی شده است انتشار گازهای کشورهای درحال توسعه در سال ۲۰۳۰ میلادی به اوج برسد و تا سال ۲۰۵۰ میلادی به مقدار ۲۰درصد کاهش یابد. [آینده ترسناک زمین]
فردوسی تاکید کرد در گزارش توسعه انسانی امسال سازمان ملل متحد آمده، هدفی که برای تثبیت گازهای گلخانه‌ای قرارداده‌ایم، سخت ولی قابل تحمل است.
بر اساس این گزارش، هیچ کشوری به تنهای نمی‌تواند برنده نبرد با تغییر آب‌وهوا باشد. اقدام دسته‌جمعی یک انتخاب نیست بلکه یک اجبار است.
مدیر طرح‌های توسعه گروه انرژی، محیط زیست و مدیریت سوانح برنامه عمران ملل متحد، گفت: «در این گزارش آمده که چالش تغییر آب و هوا مقیاسی جهانی آن است. جو زمین برای گازهای گلخانه‌ای تفاوتی ما بین کشورهای منشاء آنها قایل نیست.»
او گفت: «یک تن از گازهای گلخانه‌ای از چین حاوی همان وزنی است که یک تن گاز گلخانه‌ای از ایالات متحده داراست و انتشار گازهای گلخانه‌ای یک کشور مساله تغییر آب و هوای کشور دیگر است.»
